Net als heidenen vieren christenen het einde van de dood en de wedergeboorte van het leven; maar in plaats van zich op de natuur te concentreren, geloven christenen dat Pasen de dag markeert dat Jezus Christus werd opgewekt nadat hij drie dagen dood in zijn graf had doorgebracht. Sommigen beweren dat het woord Pasen van Eostur komt, het Noorse woord voor de lente, maar het is waarschijnlijker dat het van Eostre komt, de naam van een Angelsaksische godin.
Daten Pasen
Pasen kan op elke datum tussen 23 maart en 26 april plaatsvinden en hangt nauw samen met de timing van de lente-equinox. De werkelijke datum is vastgesteld voor de eerste zondag na de eerste volle maan die na 21 maart plaatsvindt, een van de eerste dagen van de lente. Oorspronkelijk werd Pasen gevierd op hetzelfde moment dat Joden het Pascha vierden, de 14e dag van de maand Nisan. Uiteindelijk werd dit verplaatst naar zondagen, die de christelijke sabbat waren geworden.
Oorsprong van Pasen
Hoewel Pasen naast de sabbat waarschijnlijk de oudste christelijke viering is, was het niet altijd hetzelfde als waar mensen op dit moment aan denken als ze naar de paasdiensten kijken. De vroegst bekende naleving, Pasch, vond plaats tussen de tweede en vierde eeuw. Deze vieringen herdenken tegelijk de dood van Jezus en zijn opstanding, terwijl deze twee evenementen vandaag zijn verdeeld tussen Goede Vrijdag en Paaszondag.
Pasen, jodendom en Pascha
Christelijke vieringen van Pasen waren oorspronkelijk gekoppeld aan Joodse vieringen van Pascha. Voor Joden is Pascha een viering van bevrijding van slavernij in Egypte; voor christenen is Pasen een viering van verlossing van dood en zonde. Jezus is het Pascha-offer; in sommige verhalen over de passie is het laatste avondmaal van Jezus en zijn discipelen een paasmaaltijd. Er wordt dan ook beweerd dat Pasen de christelijke Pascha-viering is.
Vroege paasvieringen
Vroeg-christelijke kerkdiensten omvatten een wake voor de eucharistie. De wake bestond uit een reeks psalmen en lezingen, maar wordt niet meer elke zondag waargenomen; in plaats daarvan observeren rooms-katholieken het slechts één dag van het jaar, op Pasen. Afgezien van de psalmen en lezingen, omvatte de dienst ook het aansteken van een paaskaars en de zegen van het doopvont in de kerk.
Paasvieringen in Oosters-orthodoxe en protestantse kerken
Pasen blijft ook van groot belang voor Oosters-orthodoxe en protestantse kerken. Voor Oosters-orthodoxe christenen is er een belangrijke processie die de mislukte zoektocht naar het lichaam van Jezus symboliseert, gevolgd door een terugkeer naar de kerk waar aangestoken kaarsen de opstanding van Jezus symboliseren. Veel protestantse kerken houden interkerkelijke diensten om zich te concentreren op de eenheid van alle christenen en als onderdeel van een hoogtepunt van speciale kerkdiensten gedurende de hele Heilige Week.
Betekenis van Pasen in het moderne christendom
Pasen wordt niet alleen behandeld als een herdenking van gebeurtenissen die ooit in het verleden hebben plaatsgevonden - in plaats daarvan wordt het beschouwd als een levend symbool van de aard van het christendom. Tijdens Pasen geloven christenen dat ze symbolisch door de dood gaan en een nieuw leven (spiritueel) in Jezus Christus binnengaan, net zoals Jezus door de dood ging en drie dagen later uit de dood opstond.
Hoewel Pasen slechts één dag in de liturgische kalender is, vinden de voorbereidingen voor Pasen in de 40 dagen van de vastentijd plaats en speelt het een centrale rol in de volgende 50 dagen van Pinksteren (ook bekend als het paasseizoen). Zo kan Pasen terecht worden beschouwd als de centrale dag in de hele christelijke kalender.
Er is een diep verband tussen Pasen en de doop, omdat in de tijd van het vroege christendom het seizoen van de vastentijd werd gebruikt door catechumens (zij die christen wilden worden) om zich voor te bereiden op hun doop op Paasdag de enige dag van de jaar waarin de doop voor nieuwe christenen werd verricht. Daarom is de zegen van het doopvont op Paasnacht vandaag zo belangrijk.
