De praktijk van het sjamanisme wordt over de hele wereld gevonden in een verscheidenheid van verschillende culturen, en omvat spiritualiteit die vaak bestaat in een veranderde staat van bewustzijn. Een sjamaan bekleedt meestal een gerespecteerde positie in zijn of haar gemeenschap en vervult vitaal belangrijke spirituele leiderschapsrollen.
Belangrijkste afhaalrestaurants: sjamanisme
- Shaman is een overkoepelende term die door antropologen wordt gebruikt om een enorme verzameling praktijken en overtuigingen te beschrijven, waarvan vele te maken hebben met waarzeggerij, communicatie met geest en magie.
- Een van de belangrijkste overtuigingen in de sjamanistische praktijk is dat uiteindelijk alles en iedereen met elkaar verbonden is.
- Bewijs van sjamanistische praktijken is gevonden in Scandinavië, Siberië en andere delen van Europa, evenals Mongolië, Korea, Japan, China en Australië. Inuit- en First Nations-stammen van Noord-Amerika gebruikten sjamanistische spiritualiteit, net als groepen in Zuid-Amerika, Meso-Amerika en Afrika.
Geschiedenis en antropologie
Het woord ' sjamaan' zelf is veelzijdig. Hoewel veel mensen het woord ' sjamaan' horen en onmiddellijk denken aan inheemse Amerikaanse medicijnmannen, zijn de dingen eigenlijk complexer dan dat.
Shaman is een overkoepelende term die door antropologen wordt gebruikt om een enorme verzameling praktijken en overtuigingen te beschrijven, waarvan vele te maken hebben met waarzeggerij, communicatie met geest en magie. In de meeste inheemse culturen, inclusief maar niet beperkt tot Indiaanse stammen, is de sjamaan een zeer getraind persoon, die een leven lang zijn roeping heeft gevolgd. Men verklaart zichzelf niet eenvoudig een sjamaan; in plaats daarvan is het een titel die na vele jaren studie is verleend.
Mongoolse sjamanen of Buu, zitten samen terwijl ze deelnemen aan een zonrituele ceremonie. Nieuws van Kevin Frayer / Stringer / Getty Images Training en rollen in de gemeenschap
In sommige culturen waren sjamanen vaak individuen met een soort slopende ziekte, een lichamelijke handicap of misvorming, of een ander ongewoon kenmerk.
Onder sommige stammen in Borneo worden hermafrodieten geselecteerd voor sjamanistische training. Hoewel veel culturen mannen de voorkeur gaven als sjamanen, was het in andere culturen niet ongebruikelijk dat vrouwen trainden als sjamanen en genezers. Auteur Barbara Tedlock zegt in The Woman in the Shaman's Body: Reclaiming the Feminine in Religion and Medicine dat bewijs is gevonden dat de vroegste sjamanen, gevonden tijdens het Paleolithicum in Tsjechië, in feite vrouwelijk waren.
In Europese stammen is het waarschijnlijk dat vrouwen als sjamanen naast, of zelfs in plaats van, mannen aan het oefenen waren. Veel Noorse sagen beschrijven de orakels van de vulkaan, of vrouwelijke ziener. In verschillende sagen en edda's beginnen beschrijvingen van profetie met de regel dat een gezang naar haar lippen kwam, wat aangeeft dat de woorden die volgden die van het goddelijke waren, verzonden via de volva als boodschapper naar de goden. Onder de Keltische volkeren, zegt de legende dat negen priesteressen op een eiland voor de Bretonse kust woonden, zeer bekwaam waren in de kunst van profetie en sjamanistische plichten vervulden.
Een etnische Akha-sjamaan in Thailand voert rituelen uit om leden van een vermist voetbalteam te vinden in 2018. Linh Pham / Stringer / Getty Images In zijn werk De aard van het sjamanisme en het sjamanistische verhaal bespreekt Michael Berman veel van de misvattingen rondom het sjamanisme, waaronder het idee dat de sjamaan op de een of andere manier bezeten is door de geesten hij of zij samenwerkt. Berman beweert zelfs dat een sjamaan altijd de volledige controle heeft omdat geen inheemse stam een sjamaan zou accepteren die de geestenwereld niet kon beheersen. Hij zegt,
De bereidwillig geïnduceerde staat van de geïnspireerde kan worden beschouwd als kenmerkend voor de staat van zowel de sjamaan als de religieuze mystici die Eliade profeten noemt, terwijl de onvrijwillige staat van bezit meer op een psychotische staat lijkt.
Bewijs van sjamanistische praktijken is gevonden in Scandinavië, Siberië en andere delen van Europa, evenals Mongolië, Korea, Japan, China en Australië. Inuit- en First Nations-stammen van Noord-Amerika gebruikten sjamanistische spiritualiteit, net als groepen in Zuid-Amerika, Meso-Amerika en Afrika. Met andere woorden, het is overal in de bekende wereld gevonden. Interessant is dat er geen hard en concreet bewijs is dat sjamanisme koppelt aan de Keltische, Griekse of Romeinse werelden.
Tegenwoordig zijn er een aantal heidenen die een eclectisch soort neo-sjamanisme volgen. Het gaat vaak om het werken met tem of spirit-dieren, droomreizen en vision quests, trance-meditaties en astrale reizen. Het is belangrijk op te merken dat veel van wat momenteel wordt verkocht als modern sjamanisme niet hetzelfde is als de sjamanistische praktijken van inheemse volkeren. De reden hiervoor is simpel an een inheemse sjamaan, gevonden in een kleine landelijke stam van een verre cultuur, wordt dagelijks ondergedompeld in die cultuur, en zijn rol als sjamaan wordt bepaald door de complexe culturele kwesties van die groep.
Michael Harner is een archeoloog en de oprichter van de Foundation for Shamanic Studies, een hedendaagse non-profitgroep die zich inzet voor het behoud van de sjamanistische praktijken en rijke tradities van de vele inheemse groepen van de wereld. Het werk van Harner heeft geprobeerd het sjamanisme opnieuw uit te vinden voor de moderne Neopagan-beoefenaar, terwijl de oorspronkelijke praktijken en geloofsystemen nog steeds worden gerespecteerd. Het werk van Harner promoot het gebruik van ritmisch drummen als de basis van het kernsjamanisme, en in 1980 publiceerde hij De weg van de sjamaan: een gids voor kracht en genezing . Dit boek wordt door velen beschouwd als een brug tussen traditioneel inheems sjamanisme en moderne Neoshaman-praktijken.
Overtuigingen en concepten
Een Sussex-sjamaan betovert de Cuadrilla-boorsite tijdens een demonstratie tegen fraude. Kristian Buus / Corbis Nieuws / Getty Images Voor vroege sjamanen werden overtuigingen en praktijken gevormd als reactie op de fundamentele menselijke behoefte om een verklaring te vinden en enige controle uit te oefenen n natuurlijke gebeurtenissen. Een jager-verzamelaarsmaatschappij kan bijvoorbeeld offers brengen aan geesten die de grootte van de kuddes of de overvloed van de bossen hebben beïnvloed. Latere pastorale samenlevingen zouden kunnen vertrouwen op de goden en godinnen die het weer beheersten, zodat ze overvloedige gewassen en gezond vee zouden hebben. De gemeenschap werd toen afhankelijk van het werk van de sjamaan voor hun welzijn.
Een van de belangrijkste overtuigingen in de sjamanistische praktijk is dat uiteindelijk alles en iedereen met elkaar verbonden is. Van planten en bomen tot rotsen en dieren en grotten, alle dingen maken deel uit van een collectief geheel. Bovendien is alles doordrenkt met zijn eigen geest of ziel, en kan er op het niet-fysieke gebied mee worden verbonden. Dit denkpatroon met patroon stelt de sjamaan in staat om te reizen tussen de werelden van onze realiteit en het rijk van andere wezens, die als een verbinding dienen.
Bovendien is een sjamaan, vanwege hun vermogen om te reizen tussen onze wereld en die van het grotere spirituele universum, meestal iemand die profetieën en oraculaire boodschappen deelt met degenen die ze misschien moeten horen. Deze berichten kunnen iets eenvoudigs en individueel gericht zijn, maar vaker dat niet, het zijn dingen die een hele gemeenschap zullen beïnvloeden. In sommige culturen wordt een sjamaan geraadpleegd voor hun inzicht en begeleiding voordat een belangrijke beslissing wordt genomen door de ouderen. Een sjamaan zal vaak trance-inducerende technieken gebruiken om deze visioenen en berichten te ontvangen.
Ten slotte dienen sjamanen vaak als genezers. Ze kunnen kwalen in het fysieke lichaam herstellen door onevenwichtigheden te genezen of de geest van de persoon te beschadigen. Dit kan worden gedaan door middel van eenvoudige gebeden, of uitgebreide rituelen met dans en zang. Omdat ziekte wordt verondersteld afkomstig te zijn van kwaadaardige geesten, zal de sjamaan werken om de negatieve entiteiten uit het lichaam van de persoon te verdrijven en het individu te beschermen tegen verdere schade.
Het is belangrijk op te merken dat sjamanisme op zichzelf geen religie is; in plaats daarvan is het een verzameling van rijke spirituele oefeningen die worden beïnvloed door de context van de cultuur waarin het bestaat. Tegenwoordig beoefenen veel mensen sjamanen, en elk doet dit op een manier die uniek en specifiek is voor hun eigen samenleving en wereldbeeld. Op veel plaatsen zijn de sjamanen van vandaag betrokken bij politieke bewegingen, en hebben ze vaak een sleutelrol gespeeld in activisme, met name die gericht op milieukwesties.
bronnen
- Conklin, Beth A. Shamans versus piraten in de Amazone schatkist . Amerikaanse antropoloog, vol. 104, nee. 4, 2002, pp. 1050 1061., Doi: 10.1525 / aa.2002.104.4.1050.
- Eliade, Mircea. Sjamanisme: archaïsche technieken van extase . Princeton University Press, 2004.
- Tedlock, Barbara. De vrouw in het lichaam van de sjamaan: het vrouwelijke terugwinnen in religie en geneeskunde . Bantam, 2005.
- Walter, Mariko N en Eva J Neumann-Fridman, redacteuren. Shamanism: An Encyclopedia of World Beliefs, Practices, and Culture . Vol. 1, ABC-CLIO, 2004.
