Maharshi Valmiki, de auteur van het grote Indiase epos Ramayana, was een hindoe-wijze die rond het begin van het eerste millennium voor Christus leefde. Hij wordt de 'adikavi' genoemd, de oorspronkelijke maker van de hindoeïstische 'sloka' - een vers vorm waarin de meeste grote epische verhalen zoals Ramayana, Mahabharata, Puranas en andere werken zijn gecomponeerd.
Hoe Valmiki zijn naam kreeg
Hij was een Brahman van geboorte behorend tot de lijn van Bhrigu. Het lot stuurde hem naar een roversfamilie die hem opvoedde. Per ongeluk contact met de Saptarsis de Zeven Wijzen en met de wijze Narada veranderde zijn leven. Door de herhaling van Ramanama of de naam van Ram, bereikte hij de opperste staat van een 'maharshi' of grote wijze. Omdat een 'valmika' of een mierenhoop over zijn lichaam was gegroeid tijdens zijn lange periode van bezuinigingen en evenwichtige boetedoening, werd hij bekend als Valmiki.
The Epic Vision
Toen de mythische wijze Narada naar zijn hermitage kwam, stelde Valmiki die hem met gepaste eer ontving, een vraag wie was een ideale man? Het antwoord kwam van Narada in de vorm van Samkshepa Ramayana, die de basis vormde waarop het prachtige gebouw met 24.000 vers werd gebouwd door Valmiki. Toen, diep ondergedompeld in dit verhaal, vertrok Valmiki naar de rivier de Tamasa met zijn discipel Bharadwaj. De aangename en rustige rivier herinnerde de ziener aan de volwassen en bescheiden kwaliteit van zijn held. Hij visualiseerde de geest van een zuivere en vrome man weerspiegeld in de diepe wateren. Het volgende moment zag hij een harteloze jager genadeloos een mannelijke vogel doden die verliefd was op zijn partner.
Het jammerlijke gejammer van de bedroefde vrouw bewoog het hart van de wijze zozeer dat hij spontaan een vloek op de jager uitsprak. Deze vloek kwam echter uit zijn mond in de vorm van een 'sloka', een perfect metrische compositie, die de wijze zelf verraste: "Nee U zult lange tijd geen respect afdwingen in de maatschappij zoals u hebt geschoten dood een onschuldige vogel verdiept in liefde ". De wijze was een dichter geworden.
Lord Brahma's commando
Zijn krachtige emoties vonden een even krachtig medium voor hun manifestatie. Het was een spontane uitbarsting van zijn innerlijke stem gemotiveerd door goddelijke wil. Toen hij terugkeerde naar zijn hermitage verscheen Brahma (de vierzijdige God, de schepper) aan hem en beval hem een episch gedicht te schrijven over het verhaal van Ram zoals hij het had gehoord van de grote wijze Narada, in zijn nieuw ontdekte meter. Hij gaf hem ook de zegen van de visioenen van alle incidenten en de onthulling van alle geheimen die verband houden met het verhaal. Dienovereenkomstig componeerde Valmiki het epos, noemde het The Ramayana de weg of het gedrag of het levensverhaal van Ram het verhaal van Ram's mars op zoek naar waarheid en gerechtigheid.
Maharshi Valmiki, een tijdgenoot van de helden van de Ramayana, geeft zeer weinig informatie over zichzelf, omdat hij een wijze was die zijn leven volledig had gewijd aan overpeinzing over God en dienstbaarheid aan de mensheid. De geschiedenis heeft geen verklaring voor zijn leven, behalve dat hij twee keer kort en bescheiden figuur doet in de loop van het epos dat hij schreef:
Cameo van Valmiki in Ramayana
Hij is een van de eerste wijzen wiens hermitage Ram samen met zijn vrouw en broer op weg naar Chitrakoot bezoekt na het verlaten van Ayodhya. Valmiki verwelkomt hen met liefde, genegenheid en eerbied en spreekt slechts één woord 'asyatam' uit (gaan zitten). Hij voelt zich vereerd als Ram zijn verzoek accepteert en een tijdje zit.
De andere gelegenheid is wanneer Ram Sita verbant, het is Valmiki die haar beschermt en haar tweelingzonen Luv en Kush grootbrengt. Wanneer ze het epische gedicht in zijn koninklijke hof reciteren, nodigt Ram Valmiki uit en vraagt hem om Sita mee te nemen zodat ze haar kuisheid voor de oudsten en wijzen kan bewijzen. Valmiki is beledigd maar behoudt zijn kalmte en zegt dat Sita de wensen van Ram zou naleven, want hij is haar man. Terwijl hij Sita presenteert in de Mandapa (gebedsruimte), spreekt Valmiki woorden uit die de boete en doorzettingsvermogen benadrukken die Valmiki zijn hele leven heeft beoefend.
In zijn eigen woorden
"Ik ben de tiende zoon van de wijze Prachetas. Je behoort tot de grote dynastie van Raghu. Ik herinner me niet dat ik tot nu toe in mijn leven een leugen heb uitgesproken. Ik zeg dat deze twee jongens je zonen zijn. Ik heb duizenden boetedoeningen gedaan. van jaren. Ik zal de vrucht van al mijn boetedoening niet accepteren als er enige smet is in Maithili (Sita). Ik heb nooit een onzinnige gedachte vermaakt, ik heb nooit iemand kwaad gedaan, en ik heb nooit een vulgair woord gesproken Ik zal afleiden het voordeel daarvan alleen als Maithili vrij is van zonde. "
Een echte wijze
Valmiki was echt een Maharshi. I Panduranga Rao beschrijft Valmiki in deze woorden: "Hij was puurheid, boete, welwillendheid en meditatie gepersonifieerd en het enige object van zijn toewijding en contemplatie was de mens, een man verlaat zijn zelfzuchtige bestaan en leeft voor anderen die zich identificeren met de samengestelde cultuur van de kosmische schepping. " Het enige beschikbare werk van de grote wijze-dichter, The Ramayana, heeft de tijdloze roem van de dichter gevestigd.
Bibliografie
- Makers of Indian Literature: Valmiki van I Panduranga Rao (Sahitya Akademi) 1994
- Studies over Valmiki's Ramayana door GS Altekar (Bhandarkar Oriental Research Institute) 1987
- Maharshi Valmiki van Chalasani Subbaro (Machilipatnam) 1988
