In de islam wordt het huwelijk zowel als een sociale overeenkomst als een juridisch contract beschouwd. In moderne tijden wordt het huwelijkscontract ondertekend in aanwezigheid van een islamitische rechter, imam of vertrouwde gemeenschapsoudste die bekend is met de islamitische wet. Het ondertekenen van het contract is meestal een privé-aangelegenheid, waarbij alleen de directe families van de bruid en bruidegom betrokken zijn. Het contract zelf staat bekend als nikah.
Voorwaarden huwelijkscontract
Onderhandelen en ondertekenen van het contract is een vereiste van het huwelijk volgens de islamitische wet, en bepaalde voorwaarden moeten worden nageleefd om bindend en erkend te zijn:
- Toestemming. Zowel de bruidegom als de bruid moeten instemmen met het huwelijk, zowel mondeling als schriftelijk. Dit gebeurt door een formeel huwelijksaanzoek ( ijab ) en acceptatie van het voorstel ( qabul ). Een eerste bruid wordt meestal in de contractonderhandelingen vertegenwoordigd door haar Wali- een mannelijke voogd die op zoek is naar haar beste belangen. Toch moet de bruid ook haar bereidheid uitspreken om te trouwen. Toestemming kan niet worden verkregen van diegenen die wettelijk niet in staat zijn om het te geven - zoals mensen die arbeidsongeschikt zijn, minderjarige kinderen of mensen met lichamelijke of geestelijke beperkingen die hun vermogen om te begrijpen en in te stemmen met een juridisch contract beperken.
- Mahr. Dit woord wordt vaak vertaald als bruidsschat maar is beter vertaald als bruids geschenk. De bruid heeft het recht om een geschenk van de bruidegom te ontvangen, dat haar eigen eigendom blijft als zekerheid in het huwelijk . Het geschenk is rechtstreeks betaalbaar aan de bruid en blijft haar enige eigendom, zelfs als het huwelijk later eindigt in een scheiding. De mahr kan bestaan uit contant geld, sieraden, onroerend goed of elk ander waardevol bezit. Op het moment van ondertekening van het contract is een volledige betaling of een overeengekomen betalingsschema vereist. De mahr kan ook worden uitgesteld tot de beëindiging van het huwelijk door dood of scheiding; in zo'n geval wordt de onbetaalde mahr een schuld tegenover de nalatenschap van de echtgenoot.
- Getuigen. Twee volwassen getuigen zijn nodig om het huwelijkscontract te verifiëren.
- Huwelijkse voorwaarden. De bruid of de bruidegom kunnen contractvoorwaarden voorleggen die, indien overeengekomen, wettelijk bindende huwelijksvoorwaarden worden. Vaak omvatten dergelijke voorwaarden overeenkomsten over het land waar het paar zal wonen, het recht van de vrouw om haar opleiding of carrière voort te zetten, of bezoekregelingen met schoonouders. Elke voorwaarde die volgens de islamitische wet is toegestaan, kan in het huwelijkscontract worden opgenomen, op voorwaarde dat beide partijen hiermee instemmen.
Na ondertekening van het contract
Nadat het contract is ondertekend, is een echtpaar legaal getrouwd en genieten ze alle rechten en plichten van het huwelijk. In veel culturen deelt het paar echter pas formeel een huishouden tot na de openbare huwelijksviering (walimah). Afhankelijk van de cultuur, kan dit feest worden gehouden uren, dagen, weken of zelfs maanden nadat het huwelijkscontract is geformaliseerd.
