Hoofdstuk 53 van het boek Jesaja is misschien wel de meest betwiste passage in de hele Bijbel met goede reden. Het christendom beweert dat deze verzen in Jesaja 53 een specifieke, individuele persoon als de Messias of redder van de wereld van zonde voorspellen, terwijl het jodendom beweert dat ze in plaats daarvan wijzen op een getrouwe overblijfselgroep van het Joodse volk.
Belangrijkste afhaalrestaurants: Jesaja 53
- Het jodendom stelt dat het enkelvoud voornaamwoord "hij" in Jesaja 53 verwijst naar het Joodse volk als een individu.
- Het christendom is van mening dat de verzen van Jesaja 53 een profetie zijn die Jezus Christus vervult in zijn offerdood voor de zonde van de mensheid.
De visie van het jodendom op de dienende liederen van Jesaja
Jesaja bevat vier "Dienende Liederen", beschrijvingen van dienstbaarheid en lijden van de dienstknecht van de Heer:
- First Servant Song : Isaiah 42: 1-9;
- Second Servant Song : Isaiah 49: 1-13;
- Lied van de derde dienaar : Jesaja 50: 4-11;
- Vierde dienarenlied : Jesaja 52:13 - 53:12.
Het Jodendom beweert dat de eerste drie Dienende Liederen verwijzen naar de natie Israël, dus de vierde moet dat ook doen. Sommige rabbijnen zeggen dat het hele Joodse volk in deze verzen als een individu wordt beschouwd, vandaar het enkelvoudig voornaamwoord. Degene die constant trouw was aan de ene ware God was de natie Israël, en in het vierde lied herkennen de heidense koningen die die natie omringen dat eindelijk.
In rabbijnse interpretaties van Jesaja 53 is de lijdende dienaar die in de passage wordt beschreven niet Jezus van Nazareth, maar eerder het overblijfsel van Israël, dat als één persoon wordt behandeld.
Christelijke kijk op het vierde dienende lied
Het christendom verwijst naar voornaamwoorden die in Jesaja 53 worden gebruikt om identiteiten te bepalen. Deze interpretatie zegt dat 'ik' verwijst naar God, 'hij' verwijst naar de dienaar en 'wij' naar de discipelen van de dienaar.
Het christendom zegt dat het Joodse overblijfsel, hoewel trouw aan God, niet de verlosser kon zijn omdat het nog steeds zondige mensen waren, ongekwalificeerd om andere zondaars te redden. Gedurende het hele Oude Testament moesten de dieren die werden geofferd brandschoon en vlekkeloos zijn.
Door Jezus van Nazareth als de Redder van de mensheid te claimen, wijzen christenen op profetieën in Jesaja 53 die door Christus zijn vervuld:
- "Hij werd veracht en verworpen door mensen, een man van smarten en bekend met verdriet; en als iemand voor wie mannen hun gezichten verbergen; hij werd veracht en wij achtten hem niet." (Jesaja 53: 3, ESV) Jezus werd toen verworpen door het Sanhedrin en wordt tegenwoordig door het Jodendom ontkend als de redder.
- "Maar hij werd doorboord voor onze overtredingen; hij werd verpletterd voor onze ongerechtigheden; op hem was de straf die ons vrede bracht, en met zijn wonden worden wij genezen." (Jesaja 53: 5, ESV). Jezus werd doorboord in zijn handen, voeten en zijkant in zijn kruisiging.
- "Alles wat we van schapen houden, is afgedwaald; we hebben iedereen op zijn eigen manier veranderd; en de Heer heeft hem de ongerechtigheid van ons allen opgelegd." (Jesaja 53: 6, ESV). Jezus onderwees dat hij moest worden geofferd in de plaats van zondige mensen en dat hun zonden op hem zouden worden gelegd, zoals zonden op offergaven werden gelegd.
- "Hij werd onderdrukt, en hij werd verdrukt, toch opende hij zijn mond niet; als een lam dat naar de slacht wordt geleid, en als een schaap dat voor zijn scheerders zwijgt, zo opende hij zijn mond niet." (Jesaja 53: 7, ESV) Toen Jezus door Pontius Pilatus werd beschuldigd, bleef hij zwijgen. Hij verdedigde zichzelf niet.
- "En zij maakten zijn graf met de goddelozen en met een rijke man in zijn dood, hoewel hij geen geweld had aangedaan - en er was geen bedrog in zijn mond." (Jesaja 53: 9, ESV) Jezus werd gekruisigd tussen twee dieven, van wie er één zei dat ze het verdienden daar te zijn. Verder werd Jezus begraven in het nieuwe graf van Joseph van Arimathea, een rijk lid van Sanhedrin.
- "Uit de smart van zijn ziel zal hij zien en tevreden zijn; door zijn kennis zal de rechtvaardige, mijn dienstknecht, velen rechtvaardig maken en hij zal hun ongerechtigheden dragen." (Jesaja 53:11, ESV) Het christendom leert dat Jezus rechtvaardig was en een plaatsvervangende dood stierf om de zonden van de wereld te verzoenen. Zijn gerechtigheid wordt toegeschreven aan gelovigen en rechtvaardigt hen voor God de Vader.
- "Daarom zal ik hem een deel verdelen met de velen, en hij zal de buit delen met de sterken, omdat hij zijn ziel heeft uitgestort en is geteld met de overtreders; toch droeg hij de zonde van velen en pleit voor de overtreders." (Jesaja 53:12, ESV) Ten slotte zegt de christelijke leer dat Jezus het offer voor de zonde werd, het 'Lam van God'. Hij nam de rol van hogepriester op zich en bemiddelde voor zondaars bij God de Vader.
Joodse Mashiach of Gezalfde
Volgens het jodendom zijn al deze profetische interpretaties verkeerd. Enige achtergrond van het Joodse concept van Messias is op dit punt noodzakelijk.
Het Hebreeuwse woord HaMashiach, of Messias, komt niet voor in het Tanach of het Oude Testament. Hoewel het in het Nieuwe Testament voorkomt, erkennen Joden de geschriften van het Nieuwe Testament niet als door God geïnspireerd.
De term "gezalfde" komt echter wel in het Oude Testament voor. Alle Joodse koningen waren gezalfd met olie. Wanneer de Bijbel spreekt over een komende gezalfde, geloven Joden dat die persoon een mens zal zijn, niet goddelijk. Hij zal als koning van Israël regeren tijdens een toekomstig tijdperk van perfectie.
Volgens het jodendom zal de profeet Elia terugkomen voordat de gezalfde komt (Maleachi 4: 5-6). Ze wijzen op de ontkenning van Johannes de Doper dat hij Elia was (Johannes 1:21) als bewijs dat Johannes niet Elia was, hoewel Jezus tweemaal zei dat Johannes Elia was (Mattheüs 11: 13-14; 17: 10-13).
Jesaja 53 Interpretaties van genade versus werken
Jesaja hoofdstuk 53 is niet de enige passage uit het Oude Testament waarvan christenen zeggen dat deze de komst van Jezus Christus voorzegt. Sommige Bijbelgeleerden zeggen inderdaad dat er meer dan 300 profetieën uit het Oude Testament zijn die wijzen op Jezus van Nazareth als de Verlosser van de wereld.
De ontkenning van het jodendom van Jesaja 53 als profetisch van Jezus gaat terug naar de aard van die religie. Het jodendom gelooft niet in de leer van de erfzonde, de christelijke leer dat Adam's zonde van ongehoorzaamheid in de hof van Eden werd doorgegeven aan elke generatie van de mensheid. Joden geloven dat ze goed geboren zijn, niet zondig.
Het jodendom is eerder een religie van werken, of mitswa, rituele verplichtingen. De talloze commando's zijn zowel positief ("u zult ") als negatief ("u zult niet "). Gehoorzaamheid, ritueel en gebed zijn paden om een persoon dichter bij God te brengen en God in het dagelijkse leven te brengen.
Toen Jezus van Nazareth zijn bediening begon in het oude Israël, was het jodendom een lastige praktijk geworden die niemand kon uitvoeren. Jezus bood zichzelf aan als de vervulling van profetie en het antwoord op het probleem van de zonde:
Denk niet dat ik ben gekomen om de wet of de profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze te vervullen. "(Mattheüs 5:17, ESV)
Voor degenen die in hem geloven als Redder, wordt de gerechtigheid van Jezus hun toegerekend door Gods genade, een gratis geschenk dat niet kan worden verdiend.
Saul van Tarsus
Saul van Tarsus, een student van de geleerde rabbijn Gamaliel, was zeker bekend met Jesaja 53. Net als Gamaliel was hij een Farizeeër, van een strenge Joodse sekte waarmee Jezus vaak in botsing kwam.
Saul vond het geloof van christenen in Jezus als Messias zo beledigend dat hij hen opgejaagd en in de gevangenis gooide. Tijdens zo'n missie verscheen Jezus aan Saul op de weg naar Damascus, en vanaf dat moment, Saul, hernoemd tot Paulus, geloofde dat Jezus in feite de Messias was en bracht de rest van zijn leven door met prediken.
Paulus, die de opgestane Christus had gezien, legde zijn geloof niet zozeer in profetieën maar in Jezus 'opstanding. Dat, zei Paulus, was onbetwistbaar bewijs dat Jezus de Heiland was:
"En als Christus niet is grootgebracht, is uw geloof zinloos en bent u nog steeds in uw zonden. Dan zijn ook zij die in slaap zijn gevallen in Christus ten onder gegaan. Als wij in Christus alleen hoop hebben in dit leven, zijn wij van alle mensen het meest om medelijden te hebben. Maar in feite is Christus uit de dood opgewekt, de eerste vruchten van degenen die in slaap zijn gevallen. " (1 Korinthiërs 15: 17-20, ESV)
bronnen
- Een korte gids voor jodendom: theologie, geschiedenis en praktijk ; Rabbi Naftali Brawer; Running Press Book Publishers, 2008.
- "Het Messiaanse idee in het jodendom", Tracey R. Rich, Jodendom 101; http://www.jewfaq.org/mashiach.htm.
- "Wat zijn de vier dienarenliederen in Jesaja?", "Heeft u vragen?", Https://www.gotquestions.org/Servant-Songs.html.
- "Wie is Gods lijdende dienaar? De rabbijnse interpretatie van Jesaja 53, " Rabbi Tovia zanger, bereik het jodendom; https://outreachjudaism.org/gods-suffering-servant-isaiah-53/.
- "Wie is het onderwerp van Jesaja 53? U beslist!", Efraim Goldstein, Joden voor Jezus; https://jewsforjesus.org/publications/issues/issues-v13-n06/whos-the-subject-of-isaiah-53-you-decide/.
