In de nacht van 6 december 1705 maakten Guru Gobind Singh, zijn twee oudere zonen en 40 toegewijde krijgers, waaronder drie zonen van Bhai Mani Singh, Anik Singh, Ajab Singh, Ajaib Singh (broers van Bhai Bachittar Singh), kamp net buiten Chamkaur. Het onroerend goed in het Ropar-district van Punjab behoorde toe aan Rai Jagat Singh. Met meer dan 700 gemonteerd [1] en 100.000 voet [2]
Met meer dan 700 gemonteerde [1] en 100.000 voet [2] Mughal-soldaten in achtervolging, vroegen de Guru en zijn Singhs onderdak binnen een ommuurde compound die ook toebehoorde aan Rai Jagat Singh, zijn jongere broer Rup Chand en twee anderen, * Bandhu Chand en Gharilu. Uit angst voor repercussies van lokale autoriteiten, weigerde Rai Jagat Singh aanvankelijk echter, maar de anderen verwelkomden de Guru, die snel zijn krijgers voorbereidde op de strijd.
Uitkijkpunten
Goeroe Gobind Singh kende de voordelen van de compound die met succes tegenstanders daar had bestreden tijdens schermutselingen die enkele jaren eerder in 1702 hadden plaatsgevonden. Hij positioneerde Madan Singh en Kotha Singh aan de enige op het noorden gerichte poort met acht Singhs geplaatst op uitkijkpunten langs elke van de vier samengestelde muren. De Guru, met zijn zonen, leidde de daaropvolgende strijd vanuit veilige posities vanuit het centrale huis met twee verdiepingen, waar ze konden zien om de vijand te schieten met pijlen uit hun bogen. Daya Singh en Sant Singh hebben het topverhaal opgezet met Alim Singh en Man Singh als uitkijkposten. De krijgers hadden een kleine voorraad wapens, waaronder matchlock vuurwapens met bal en poeder gedragen door Anandpur door Himmat Singh.
Mughal Horde
Op 7 december 1705 stuurden officieren van de Mughal-horde, Khwaja Muhammad en Nahar Khan, bij het eerste licht, een boodschapper met verdragsbepalingen die onderdanigheid aan de islamitische wet eisten, die de Guru, zijn zonen en dappere krijgers unaniem weigerden. Ouderling Sahibzada Ajit Singh reageerde verontwaardigd en eiste van de afgezant dat hij zwijgt en terugkeert naar zijn meesters. De officieren van Mughal bevolen hun troepen genadeloos de enorm in aantal overtroffen krijgers van de Guru aan te vallen. De Guru en zijn Singh reageerden fel en verdedigden hun fort tegen de opmars van de horde met dodelijke nauwkeurigheid. Hun kleine voorraad pijlen en munitie was snel op, tegen het einde van de middag bleef hand tot hand gevechten hun enige optie om zich over te geven en gedwongen zich tot de islam te bekeren.
Het lot omarmen
Guru Gobind Singh's toegewijde krijgers omarmden onbevreesd hun lot.
- Vijf dappere krijgers stormden door de samengestelde poorten om de dood van aangezicht tot aangezicht te begroeten en veel van de vijanden om te hakken voordat ze bezweken aan hun verwondingen.
- Daan Singh, Dhyan Singh en Khazan Singh volgden een angstaanjagende tol op hun tegenstanders voordat ze de dood verwelkomden.
- Mukham Singh verliet zijn leven vol met tientallen vijandige musketballen.
- Himmat Singh nam afscheid van zijn Guru en groette zijn vernietigers.
- Vijf heroïsche onbenoemde Singhs bonden zich samen in een woest gebrul dat het leven van ongekende tegenstanders wringde met hun overlijden.
- Deva Singh en Ishar Singh maakten indruk op hun vijanden met angstaanjagende ijver in hun laatste afscheid.
- Een groep van zes krijgers, Amolak Singh, Anand Singh, Lal Singh, Kesar Singh, Kirat Singh en Muhar Singh, die afscheid namen van hun Guru, beschuldigden hun vijanden en vergoten hun bloed kostbaar toen ze één voor één vervielen.
Twee Mughal-officieren, Nahar Khan en Ghairat Khan, en veel van hun soldaten stierven in een poging de compound te doorbreken. Het heroïsche martelaarschap van de krijger hield de hordes van de vijand tegen en verhinderde alle invallen in het fort.
Ouderling Sahibzada Martelaarschap
Guru Gobind Singh's geliefde oudere twee zoons vroegen onbevreesd om de vijand onder ogen te zien.
- Ajit Singh, de 18-jarige, oudste zoon van Guru Gobind Singh, vroeg toestemming van zijn vader om de compound uit te gaan en de vijandelijke horde van aangezicht tot aangezicht te confronteren. Hij leidde een aanval waarbij Alim Singh, Bir Singh, Dhyan Singh, Jawahir Singh, Sukha singh en Bir Singh hem flankeerden. De vijandige rijen vielen voor de onverschrokken aanval van de vijf Singhs. Mughal-officier Zabardast Khan nam wraak op de overweldigende Ajit Singh en zijn dappere krijgers met enorme aantallen.
- * Jujhar (** Zarowar) Singh, de 14-jarige, tweede zoon van Guru Gobind Singh vroeg om toestemming van zijn vader om zijn broer te volgen naar illustere martelaarschap vergezeld door vijf heroïsche metgezellen wiens daden, zo niet namen, onsterfelijk overleven. ** Er wordt verteld dat deze moedige helden dapper in de vijandelijke linies geslagen worden en de gevallenen in hun kielzog achterlaten terwijl de krokodil het water scheidt op zoek naar prooi.
Met de dood van zijn zonen bleven slechts vijf dappere singh's in leven om de vijandelijke hordes te bestrijden en Guru Gobind Singh te verdedigen.
Onsterfelijke Panj Pyare
Terwijl het daglicht in de schemering vervaagde, verlangden de overgebleven krijgers dat Guru Gobind Singh veilig weg zou komen. De goeroe weigerde en uitte zijn wens om bij zijn geliefde toegewijden te blijven tot zijn laatste ademhaling. Daya Singh, Dharam Singh, Man Singh, Sangat Singh en Sant Singh, hielden een raad en bevolen formeel de ontsnapping van Guru Gobind Singh voor het overleven van de Khalsa Panth. De Guru antwoordde met het decreet dat wanneer ooit of waar ooit vijf Singhs een raad vormden, ze bekend zouden staan als de vijf geliefde Panj Pyare en voor altijd zouden blijven bestaan als zijn levende vertegenwoordigers. Hij groette de bijeengeroepen Panj en investeerde ze met zijn wapenrusting en artikelen van soevereiniteit als zijn belofte van onderwerping.
Guru Gobind Singh's Getaway
De vijf dappere Khalsa bedachten een gewaagd plan om hun geliefde Guru te redden. Sangat Singh deed de ceremoniële investeringen van Guru Gobind Singh. Hij trok het pantser van de Guru vast en plaatste de gevederde pluim van zijn Guru in de top van zijn tulband. Hij klom vervolgens naar een prominente plaats waar hij door de vijand kon worden gezien in de laatste overblijfselen van de dag en hield de gouden tippijl van de Guru hoog boven zijn hoofd. Om niet te worden beschuldigd van lafheid, droeg de Guru een brandende zaklamp terwijl hij op blote voeten door de poort de nacht in glipte. Sant Singh gaf zijn leven als bewaker van de poort.
De Guru laat zijn pijl los in het vijandelijke kamp. De drie overgebleven Singhs vermomden zich met gevallen Mughal-gewaad en gingen over de muren om zich bij hun Guru aan te sluiten. Ze renden door het slapende vijandelijke kamp en riepen dat de Guru was ontsnapt. Verwarring volgde en slappe Mughal-soldaten vielen ten onrechte op elkaar en doodden elkaar in de duisternis.
De trouwe Sangat Singh hield het fort lang genoeg vast voor Guru Gobind Singh om zijn uitje goed te maken voordat hij bezweek aan de woeste Mughal-horde die door de poort en over de muren zwermde. De Mughals verheugden zich over het gedode lichaam van Sangat Singh, denkend dat ze Guru Gobind Singh hadden gevangen en vermoord. Tegen de tijd dat ze hun fout beseften, waren de Guru en zijn drie metgezellen, die elk een andere route namen, in de nacht verdwenen.
Meer over Chamkaur
- Historische Gurdwaras van Chamkaur
- Sirhind Martyrdom van Mata Gujri en Younger Sahibzade
Opmerkingen en referenties
[1] *** Inayat Khan kroniekschrijver van Ahkam-i-Alamgiri .
[2] *** Guru Gobind Singh in Zafar Nama 19-41.
* Encyclopedie van het Sikhisme Vol. 1 van Harbans Singh
** De Sikh-religie Vol. 5 door Max Arthur Macauliffe
*** Geschiedenis van het naverteld door Sikh Guru Vol. 2 van Surjit Singh Gandhi
