Veel mensen hebben last van het label 'atheïst'. Sommigen geloven dat het onjuiste informatie over hen communiceert, bijvoorbeeld dat ze denken dat ze zeker weten dat er geen god (en) kan bestaan. Anderen vrezen dat het teveel emotionele bagage met zich meedraagt. Dus zoeken velen iets meer neutraal en respectabel klinkende, zelfs als effectief hetzelfde betekent.
Peter Saint-Andre schreef een paar jaar geleden:
Toen ik negen was, geloofde ik niet meer in het bestaan van goden, omdat er geen bewijs leek te zijn voor het soort bovennatuurlijke kracht dat de mensen om mij heen beweerden. Ik zie mijn gebrek aan religieus geloof niet als een kwestie van ideologie, daarom geef ik de voorkeur aan de term "niet-gelovige" boven de term "atheïst" (iemand die actief het bestaan van goden betwist, vaak op militante wijze) of "agnostisch" (iemand die niet denkt dat er op de een of andere manier genoeg bewijs is om te bepalen of er goden bestaan).
De fouten van labels
Saint-Andre maakt hier twee (gerelateerde) fouten. Ten eerste neemt hij aan dat elke keer dat we het "-isme" zien eindigen op een woord, we daarom kijken naar een label voor een ideologie, geloofssysteem, religie, enz. Ten tweede neemt hij aan dat "atheïst" alleen wordt gedefinieerd door het zeer enge idee om het bestaan van goden actief te betwisten.
Het is niet waar dat alles met het achtervoegsel -isme een soort ideologie is. Terrorisme is geen ideologie, het is een praktijk of tactiek. Heldenmoed is geen ideologie, het is een kenmerk of eigenschap. Een persoon met astigmatisme is geen persoon wiens ideologie bestaat uit het vormen van geen punten (hoewel ik mensen ben tegengekomen die in theorie op zo'n manier kunnen worden beschreven).
Het is waar dat het achtervoegsel -isme vaak een ideologie aangeeft, maar het kan ook een staat, kenmerk of kenmerk aangeven dat niet afhankelijk is van een bepaalde ideologie. Dit is te verwachten omdat het Engelse -isme is afgeleid van het Griekse -ismos, wat 'de handeling, staat of theorie van' betekent.
De term "atheïst" betekent niet echt iets anders dan de term "niet-gelovige" (in goden). Een atheïst is slechts iemand die geen geloof in goden heeft - een persoon die geen theïst is. Atheïsme is de staat van het niet geloven in het bestaan van goden. Sommigen betwisten actief het bestaan van sommige of alle goden en sommigen doen dat misschien militant, maar dit is geen voorwaarde om atheïst te zijn. Sommigen zijn atheïsten op een zeer apathische manier, geloven niet in goden en geven niet bijzonder veel zorg aan anderen. Atheïsme is geen ideologie, geen geloofssysteem en geen religie - hoewel het, net als theïsme, een deel van alle drie kan zijn.
Natuurlijk, als niet-gelovigen zich blijven schamen voor atheïsme of blijven denken dat het wordt gedefinieerd op de manier waarop evangelische christenen het zouden willen definiëren, zullen mensen hierover verward blijven.
Maar ik weet niet zeker of Peter Saint-Andre hierdoor alleen maar 'in de war is':
We voegen daarentegen het achtervoegsel "-isme" niet toe aan de erkenning van feiten. Niemand beschrijft zichzelf als een "heliocentrist" - ze erkennen eenvoudig het feit dat de aarde om de zon draait. De ene persoon beschrijven als een heliocentrist en de andere als een geocentrist zou hetzelfde zijn als waarneembare feiten en onbewijsbare dogma's op gelijke voet zetten, en dat is gewoon verkeerd.
Dat is gewoon absurd. Ik zou mezelf zeker als een 'heliocentrist' beschrijven als ik toevallig met een 'geocentrist' zou praten over de organisatie van het zonnestelsel. Er zijn geocentristen, dus een dergelijke situatie is niet onmogelijk, maar het is onwaarschijnlijk dus ik verwacht niet dat dit snel zal gebeuren. Het feit dat het onwaarschijnlijk is, betekent echter niet dat een dergelijk label niet nauwkeurig zou zijn.
Een heliocentrist is iemand die denkt dat de aarde om de zon draait; een geocentrist is iemand die denkt dat de zon om de aarde draait. Het gebruik van die labels is, om de woorden van Peter Saint-Andre te gebruiken, een erkenning van waarneembare feiten en geen poging om ze allebei op gelijke voet te plaatsen. Het gebruik van een woord dat eindigt op "isme" om twee verschillende toestanden of voorwaarden of twee verschillende ideologieën te beschrijven, betekent niet dat men beide op enigerlei wijze als gelijk beschouwt. Het is gewoon het juiste taalgebruik; de weigering om de taal correct te gebruiken om debatteringspunten te scoren is daarentegen slechts jeugdig.
