Het tweede amendement op de Amerikaanse grondwet luidt: "Een goed gereguleerde militie, die noodzakelijk is voor de veiligheid van een vrije staat, het recht van het volk om wapens te houden en te dragen, wordt niet geschonden."
In het licht van recente massale schietpartijen is dit recht van de bevolking om wapens te houden en te dragen echter zwaar onder vuur en verhit debat gekomen.
Verschillende recente peilingen lijken erop te wijzen dat de meeste Amerikanen voorstander zijn van strengere wapenwetten. Vreemd genoeg zijn de nationale achtergrondcontroles voor de verkoop van vuurwapens in de detailhandel (die elke keer worden uitgevoerd wanneer iemand een pistool in een wapenwinkel koopt) tot nieuwe hoogten gestegen. De verkoop van munitie legt ook records vast, omdat staten een dramatische toename van het aantal vergunningen voor verborgen vervoer melden. Ondanks de schijnbare wens voor meer wapenbeheersing, bloeit de vuurwapenindustrie.
Dus, wat zijn de zorgen van christenen in dit debat over strengere wapenwetten? Zegt de Bijbel iets over het recht om wapens te dragen?
Is zelfverdediging bijbels?
Volgens conservatieve leider en Wall Builders-oprichter David Barton was de oorspronkelijke bedoeling van de Founding Fathers bij het schrijven van het Tweede Amendement om burgers "het bijbelse recht op zelfverdediging" te garanderen.
Richard Henry Lee (1732 9494), een ondertekenaar van de Onafhankelijkheidsverklaring die heeft meegeholpen het tweede amendement in het eerste congres vorm te geven, schreef: "... om vrijheid te behouden, is het essentieel dat het hele lichaam van het volk altijd wapens bezitten, en hetzelfde leren, vooral als ze jong zijn, hoe ze te gebruiken ... "
Zoals veel van de Founding Fathers erkenden, is Barton van mening dat "het uiteindelijke doel van het Tweede Amendement is om ervoor te zorgen dat je jezelf kunt verdedigen tegen elke vorm van illegale kracht die tegen je opkomt, of dat nu van een buur is, of dat van een buitenstaander of dat dat van uw eigen regering is. '
Het is duidelijk dat de Bijbel het probleem van wapenbeheersing niet specifiek behandelt, omdat vuurwapens, zoals we die tegenwoordig gebruiken, niet in de oudheid werden vervaardigd. Maar verslagen van oorlogvoering en het gebruik van wapens, zoals zwaarden, speren, bogen en pijlen, pijltjes en slingers waren goed gedocumenteerd in de pagina's van de Bijbel.
Toen ik begon met het onderzoeken van bijbelse perspectieven op het recht om wapens te dragen, besloot ik te spreken met Mike Wilsbach, de manager van de beveiliging in mijn kerk. Wilsbach is een gepensioneerde veteraan die ook persoonlijke verdedigingslessen geeft. "Voor mij kan de Bijbel aan de rechterkant niet duidelijker zijn, zelfs niet de plicht die wij als gelovigen hebben om zichzelf te verdedigen, " zei Wilsbach.
Hij herinnerde me eraan dat in het Oude Testament 'van de Israëlieten werd verwacht dat ze hun eigen persoonlijke wapens hadden. Elke man zou worden opgeroepen als de natie een vijand confronteerde. Ze stuurden de mariniers niet binnen. Het volk verdedigde zichzelf.'
We zien dit duidelijk in passages zoals 1 Samuël 25:13:
En David zei tegen zijn mannen: "Ieder trekt zijn zwaard aan!" En elke man vastgebonden aan zijn zwaard. David bond ook zijn zwaard vast. En ongeveer vierhonderd mannen gingen achter David aan, terwijl er tweehonderd bij de bagage bleven. (ESV)
Dus, elke man had een zwaard klaar om te worden holstered en gebruikt wanneer nodig.
En in Psalm 144: 1 schreef David: "Gezegend zij de Heer, mijn rots, die mijn handen traint voor oorlog en mijn vingers voor strijd ..."
Naast oorlogsinstrumenten werden wapens in de Bijbel gebruikt voor zelfverdediging; nergens in de Bijbel is dit verboden.
In het Oude Testament vinden we dit voorbeeld van God die zelfverdediging bestraft:
"Als een dief wordt betrapt bij het inbreken in een huis en wordt geslagen en gedood tijdens het proces, is de persoon die de dief heeft gedood niet schuldig aan moord." (Exodus 22: 2, NLT)
In het Nieuwe Testament keurde Jezus het gebruik van wapens voor zelfverdediging goed. Terwijl hij zijn afscheidsrede aan de discipelen gaf voordat hij naar het kruis ging, instrueerde hij de apostelen om zijarmen te kopen om voor zelfbescherming te dragen. Hij bereidde hen voor op de extreme oppositie en vervolging waarmee ze in toekomstige missies te maken zouden krijgen:
En hij zei tegen hen: "Toen ik je stuurde zonder geldzak of knapzak of sandalen, ontbrak je iets?" Ze zeiden: "Niets." Hij zei tegen hen: "Maar laat nu degene die een geldzak heeft het nemen, en ook een knapzak. En laat degene die geen zwaard heeft zijn mantel verkopen en er een kopen. Want ik zeg u dat deze Schrift in mij moet worden vervuld : 'En hij was genummerd met de overtreders.' Want wat over mij is geschreven, heeft zijn vervulling. " En zij zeiden: "Zie, Here, hier zijn twee zwaarden." En hij zei tegen hen: "Het is genoeg." (Luke 22: 35-38, ESV)
Omgekeerd, terwijl soldaten Jezus bij zijn arrestatie grepen, waarschuwde onze Heer Petrus (in Mattheüs 26: 52-54 en Johannes 18:11) om zijn zwaard weg te doen: "Want allen die het zwaard nemen, zullen door het zwaard vergaan."
Sommige geleerden geloven dat deze verklaring een oproep was tot het christelijk pacifisme, terwijl anderen begrijpen dat het eenvoudig betekent in algemene zin dat "geweld meer geweld voortbrengt."
Vredestichters of pacifisten?
Teruggegeven in de Engelse standaardversie, zei Jezus tegen Peter dat hij "je zwaard terug moest plaatsen". Wilsbach legde uit: "Die plaats zou aan zijn zijde zijn. Jezus zei niet:" Gooi het weg. " Hij had tenslotte net de discipelen bevolen zich te bewapenen. De reden ... was duidelijk om de levens van de discipelen te beschermen, niet het leven van de Zoon van God. Jezus zei: 'Petrus, dit is niet de juiste tijd voor een gevecht. ''
Het is interessant om op te merken dat Peter openlijk zijn zwaard droeg, een wapen vergelijkbaar met het type Romeinse soldaten dat op dat moment in dienst was. Jezus wist dat Petrus een zwaard droeg. Hij stond dit toe, maar verbood hem om het agressief te gebruiken. Het belangrijkste is dat Jezus niet wilde dat Petrus zich verzette tegen de onvermijdelijke wil van God de Vader, waarvan onze Heiland wist dat die zou worden vervuld door zijn arrestatie en uiteindelijke dood aan het kruis.
De Bijbel is vrij duidelijk dat christenen geroepen zijn om vredestichters te zijn (Mattheüs 5: 9) en de andere wang toe te keren (Mattheüs 5: 38-40). Dus was agressief of aanstootgevend geweld niet het doel waarvoor Jezus hen had opgedragen om uren geleden een zijwapen te dragen.
Leven en dood, goed en kwaad
Een zwaard, zoals bij een pistool of een vuurwapen, is op zichzelf niet agressief of gewelddadig. Het is eenvoudig een object; het kan zowel voor het goede als voor het kwade worden gebruikt. Elk wapen in handen van iemand die kwaad wil doen, kan worden gebruikt voor gewelddadige of slechte doeleinden. In feite is een wapen niet vereist voor geweld. De Bijbel vertelt ons niet welk soort wapen de eerste moordenaar, Kaïn, zijn broer Abel in Genesis 4 doodde. Kaïn had een steen, een knots, een zwaard of misschien zelfs zijn blote handen kunnen gebruiken. Een wapen werd niet genoemd in het account.
Wapens in handen van gezagsgetrouwe, vredelievende burgers kunnen worden gebruikt voor goede doeleinden, zoals jagen, recreatieve en competitieve sporten en het bewaren van vrede. Naast zelfverdediging kan een persoon die goed is opgeleid en bereid is om een vuurwapen te gebruiken, daadwerkelijk misdaad afschrikken, het wapen gebruiken om onschuldige levens te beschermen en te voorkomen dat geweldplegers slagen in hun misdaden.
In The Life and Death Debate: Moral Issues of Our Time, schreven vooraanstaande christelijke apologen James Porter Moreland en Norman L. Geisler:
"Een moord toestaan wanneer iemand had kunnen voorkomen dat het moreel verkeerd is. Een verkrachting toestaan wanneer iemand het had kunnen verhinderen, is een kwaad. Het is moreel onvergeeflijk om een daad van wreedheid jegens kinderen te bekijken zonder te proberen tussenbeide te komen. Kortom kwaad is een kwaad van verzuim, en een kwaad van verzuim kan net zo kwaad zijn als een kwaad van opdracht. Elke man die weigert zijn vrouw en kinderen te beschermen tegen een gewelddadige indringer, faalt moreel. '
Laten we nu terugkeren naar Exodus 22: 2, maar lees een beetje verder door vers 3:
"Als een dief wordt betrapt bij het inbreken in een huis en wordt geslagen en gedood tijdens het proces, is de persoon die de dief heeft gedood niet schuldig aan moord. Maar als het gebeurt bij daglicht, is degene die de dief heeft gedood schuldig van moord ... " (NLT)
Waarom wordt het als moord beschouwd als de dief wordt gedood tijdens een overdag overdag?
Pastor Tom Teel, een aangesloten pastor belast met het toezicht op het veiligheidspersoneel in mijn kerk, beantwoordde deze vraag voor mij: "In deze passage verklaarde God dat het oké is om jezelf en je gezin te beschermen. In het donker is het onmogelijk om te zien en te weten zeker wat iemand van plan is; of een indringer is gekomen om te stelen, schade toe te brengen of te doden, is op dat moment onbekend. In het daglicht zijn de dingen duidelijker. We kunnen zien of een dief is gekomen om gewoon een brood te vegen van brood door een open raam, of als een indringer met meer gewelddadige bedoelingen is gekomen. God maakt geen speciale dispensatie om iemand over diefstal te doden. Dat zou moord zijn. "
Verdediging, niet aanstootgevend
We weten dat de Bijbel geen wraak bevordert (Romeinen 12: 17-19) of waakzaamheid, maar het stelt gelovigen wel in staat zichzelf te verdedigen, het kwaad te weerstaan en de weerlozen te verdedigen.
Wilsbach zei het als volgt: "Ik geloof dat ik de verantwoordelijkheid heb om mezelf, mijn familie en mijn huis te verdedigen. Voor elk vers dat ik als verdediging heb gebruikt, zijn er verzen die vrede en harmonie leren. Ik ben het daar mee eens verzen; echter, als er geen ander alternatief is, geloof ik dat ik verantwoordelijk ben voor de verdediging. "
Een andere duidelijke basis voor dit idee is te vinden in het boek Nehemia. Toen Joden in ballingschap terugkeerden naar Israël om de tempelmuren te herbouwen, schreef hun leider Nehemia:
Vanaf die dag deed de helft van mijn mannen het werk, terwijl de andere helft was uitgerust met speren, schilden, bogen en pantser. De officieren plaatsten zich achter alle mensen van Juda die de muur aan het bouwen waren. Degenen die materialen droegen deden hun werk met de ene hand en hielden een wapen in de andere, en elk van de bouwers droeg zijn zwaard aan zijn zijde terwijl hij werkte. (Nehemia 4: 16-18, NIV)
We kunnen concluderen dat wapens niet het probleem zijn. Nergens verbiedt de Bijbel christenen wapens te dragen. Maar wijsheid en voorzichtigheid zijn van het grootste belang als men ervoor kiest om een dodelijk wapen te dragen. Iedereen die een vuurwapen bezit en draagt, moet naar behoren zijn opgeleid en alle veiligheidsregels en -wetten met betrekking tot een dergelijke verantwoordelijkheid kennen en zorgvuldig volgen.
Uiteindelijk is de beslissing om wapens te dragen een persoonlijke keuze die wordt bepaald door de eigen overtuigingen. Als gelovige zou het gebruik van dodelijk geweld alleen worden toegepast als een laatste redmiddel, wanneer er geen andere optie beschikbaar is, om te voorkomen dat een kwaad wordt gepleegd en om het menselijk leven te beschermen.
