Pater Pio (geboren Francisco Forgione; 25 mei 1887 23 september 1968) was een katholieke broeder en monnik die bekend werd om zijn ervaringen met stigmata: fysieke tekens die leken op de kruisigingwonden. Sceptici van dit fenomeen zetten het Vaticaan onder druk om hem het zwijgen op te leggen, maar Padre Pio wijdde decennia aan zijn bediening en werd heilig verklaard als een heilige na zijn dood.
Snelle feiten: Padre Pio
- Gegeven naam : Francesco Forgione
- Ook bekend als : Saint Pio of Pietrelcina
- Bekend om : zijn ervaringen met stigmata (tekens die overeenkomen met de kruisigingwonden) en zijn heiligverklaring als een heilige in 2002.
- Geboren : 25 mei 1887 in ietPietrelcina, Italië
- Overleden : 23 september 1968 in San Giovanni Rotondo, Italië
- Opleiding : studeerde bij de orde van Frater-Kapucijnen om een kapucijnen monnik te worden.
- Beroemd citaat: "Bid, hoop en maak je geen zorgen."
Vroege leven
Francisco Forgione was f maar vrome katholieke familie in Pietrelcina, Italië. Van kinds af aan gaf hij de voorkeur aan gebed boven spelen en bracht hij uren door in de plaatselijke kerk met zijn rozenkrans. Vanaf zijn vijfde begon hij visioenen te krijgen: Jezus, de Maagd Maria en andere verschijningen. De lokale bevolking gaf hem de bijnaam the kleine heilige.
In 1897 ontmoette Forgione Fra Camillo, een kapucijner monnik die het platteland rondtrok om aalmoes te vragen voor de armen. Om de bestelling in te voeren, had hij meer onderwijs nodig dan de dorpsscholen konden bieden, dus zijn vader, Grazio, verhuisde naar New York en later naar Argentinië om het extra geld te verdienen. In januari 1903 werd Forgione een novice op het kapucijnenklooster in het nabijgelegen Morcone. Hij nam de naam Pio ter ere van Paus Pius V.
Hij maakte meteen indruk op zijn superieuren als een voorbeeldige student, maar sommigen vreesden dat hij niet lang genoeg zou overleven om priester te worden. Hij leed herhaaldelijk hoge koorts, vlagen van braken en periodes van slapeloosheid en delirium. Kort nadat hij in 1910 was gewijd, besloten de kapucijnen hem naar zijn moeder te sturen om te herstellen. Hij verbleef de volgende zes jaar in Pietrelcina.
In september 1916 werd Padre Pio bevolen aan het klooster van Onze-Lieve-Vrouw van Genade in San Giovanni Rotondo, een klein bergstadje in Zuid-Italië. Hij werd beroemd om zijn ervaringen met stigmata.
Visioenen en Stigmata
Op 5 augustus 1918, terwijl hij bekentenissen hoorde van zijn seminarie-studenten, had Padre Pio een visioen van een figuur met een vlammend zwaard. De figuur duwde het zwaard in zijn zij, wat resulteerde in een fysieke wond.
Iets meer dan een maand later, op 20 september, was Padre Pio diep in gebed toen hij een visioen van Jezus zag, met bloed dat uit zijn handen, voeten en zijkant stroomde. Pio zei later dat het visioen hem bang maakte en het gevoel onbeschrijfelijk was. Toen het visioen eindigde, zag hij bloed uit zijn eigen handen, voeten en zijkant druipen.
Pater Pio ervoer stigmata, tekens die overeenkomen met de wonden die Jezus leed tijdens de kruisiging, zijn hele leven lang. Stigmata worden beschouwd als een teken van goddelijke gunst, maar Padre Pio schaamde zich ervoor. Hij bad voor Jezus om de pijn te laten maar de zichtbare tekenen weg te nemen. De wonden bleven echter gedurende de volgende halve eeuw en na verloop van tijd begon hij te geloven dat de wonden hem kracht gaven.
controverse
Ondanks zijn pogingen om de sporen te verbergen, verspreidde het nieuws van Padre Pio's stigmata zich, en de gelovigen stroomden snel naar zijn geïsoleerde klooster. Veel gelovigen geloofden dat Pater Pio in staat was om gedachten en harten te lezen, zieken en gewonden te genezen, in tongen te spreken en op twee plaatsen tegelijkertijd te bestaan.
Vanaf het begin trok Padre Pio zowel gepassioneerde supporters als vocale tegenstanders. Velen geloofden dat hij een levende heilige was. Anderen geloofden dat hij een bedrieger was die zijn zichzelf toegebrachte wonden open hield met druppels zuur. Zijn tegenstanders begonnen zich aan het Vaticaan te melden, en het Vaticaan beval al snel dat Padre Pio ophield in het openbaar massa te zeggen.
Het werd Pater Pio ook verboden zegeningen te geven, bekentenissen te horen of correspondentie te beantwoorden. Vaticaanse functionarissen dreigden hem naar een nog verder afgelegen klooster te verplaatsen om hem uit het zicht van het publiek te houden. Onderzoek naar zijn stigmata is gestart, maar heeft nooit een duidelijke oorzaak voor zijn wonden gevonden.
Later leven
Naarmate de tijd verstreek, veranderden de meningen over de monnik. In 1933 maakte Paus Pius XI de beperkingen op Padre Pio los. Bevrijd van zijn eenzaamheid begon Padre Pio aan een buitengewone 35-jarige bediening.
Hij sliep minder dan vier uur per nacht en vastte vaak, maar op de een of andere manier had hij de energie om urenlange massa's te houden en tot 15 uur per dag te luisteren naar bekentenissen.
In 1956 haalde Padre Pio het geld op voor een ziekenhuis voor de behoeftigen: Casa Sollievo della Sofferenza (Home for the Relief of the Suffering). Het Vaticaan verleende hem dispensatie van zijn gelofte van armoede zodat hij de faciliteit kon beheren.
Als spiritueel regisseur geloofde Padre Pio in eenvoud. Hij had vijf regels voor de gelovigen: dagelijkse communie, wekelijkse bekentenis, meditatie, spirituele lezing en onderzoek van iemands geweten. Hij vatte zijn filosofie samen als "bid, hoop en maak je geen zorgen."
Dood en heiligheid
Pater Pio stierf op 23 september 1968 50 jaar en twee dagen nadat hij zijn stigmata had ontvangen. Degenen die Padre Pio in zijn laatste uren zagen, zeiden dat zijn wonden genezen in de uren vlak voor zijn dood.
Er was weinig twijfel dat Pio een heilige zou worden genoemd. Paus Johannes Paulus II, die hem in het leven had gekend en bewonderd, verklaarde hem Sint Pio van Pietrelcina. De canonisatieceremonie trok een menigte van 300.000 gelovigen. Tegenwoordig is hij een van de populairste heiligen ter wereld.
bronnen
- Allegri, Renzo. Padre Pio: a Man of Hope . Charis Books, 2000
- Castelli, Francesco, et al. Pater Pio onder onderzoek: de geheime Vaticaanse bestanden . Ignatius Press, 2011.
- Luzzatto, Sergio. Padre Pio: Miracles and Politics in Secular Age . Picador, 2012.
