Intelligent ontwerp is de overtuiging dat het leven te ingewikkeld is om uitsluitend door Darwiniaanse natuurlijke selectie te zijn ontstaan en doelbewust is gecreëerd niet noodzakelijkerwijs door God (hoewel dit is wat de meeste intelligente ontwerp-voorstanders geloven), maar door een niet-gespecificeerde, super geavanceerde intelligentie. Mensen die in intelligent ontwerp geloven, voeren vaak een variant op van vijf basisargumenten; in de volgende dia's beschrijven we deze argumenten en laten we zien waarom ze vanuit wetenschappelijk perspectief niet logisch zijn (of waarom de fenomenen die ze beweren te verklaren, eigenlijk beter worden verklaard door de Darwiniaanse evolutie).
"The Watchmaker"
Het argument: meer dan 200 jaar geleden presenteerde de Britse theoloog William Paley een schijnbaar onweerlegbaar argument voor Gods schepping van de wereld: als, zei Paley, hij toevallig aan het wandelen was en een horloge ontdekte dat in de grond was begraven, hij zou geen andere keus hebben dan "een kunstman of kunstmannen in te roepen, die het horloge vormden voor het doel dat we eigenlijk vinden te beantwoorden; die de constructie ervan begreep en het gebruik ervan ontwierp." Dit is de strijdkreet geweest van voorstanders van intelligent ontwerp en ongelovigen in de evolutietheorie, sinds Charles Darwin in 1852 On The Origin of Species publiceerde: hoe kon de ingewikkelde perfectie van levende organismen mogelijk zijn ontstaan, behalve door de wil van een bovennatuurlijke entiteit?
Waarom is het gebrekkig: Er zijn twee manieren om het horlogemakerargument tegen te gaan, een serieus en wetenschappelijk, de ander grappig en frivool. Serieus en wetenschappelijk, Darwiniaanse evolutie door mutatie en natuurlijke selectie (de "Blinde horlogemaker" van Richard Dawkins) kan de veronderstelde perfectie van levende organismen veel beter verklaren dan de mysterieuze uitnodiging van God of een intelligente ontwerper. (De eerste positie wordt ondersteund door empirisch bewijs; de laatste alleen door geloof en wishful thinking.) Amusant en frivool zijn er tal van kenmerken in de levende wereld die allesbehalve "perfect" zijn en alleen door een entiteit kunnen zijn ontworpen dat kreeg niet genoeg slaap. Een goed voorbeeld hiervan is geadequota
"Onherleidbare complexiteit"
Het argument: op sub-microscopisch niveau zijn biochemische systemen extreem complex en vertrouwen ze op uitgebreide interacties en feedbacklussen tussen organische enzymen, moleculen water en koolstofdioxide en de energie die wordt geleverd door zonlicht of thermische ventilatieopeningen. Als u bijvoorbeeld zelfs één component van een ribosoom verwijdert (het gigantische molecuul dat de genetische informatie in DNA omzet in de instructies om eiwitten te bouwen), functioneert de hele structuur niet meer. Het is duidelijk dat voorstanders van intelligent ontwerp zeggen dat een dergelijk systeem niet geleidelijk kan zijn geëvolueerd, met Darwiniaanse middelen, omdat het "onherleidbaar complex" is en daarom in zijn geheel moet zijn gecreëerd als een functionerend geheel.
Waarom het gebrekkig is: het argument "onherleidbare complexiteit" maakt twee fundamentele fouten. Eerst gaat het ervan uit dat evolutie altijd een lineair proces is; het is mogelijk dat het eerste primordiale ribosoom pas begon te functioneren wanneer een willekeurige moleculaire component werd verwijderd, in plaats van toegevoegd (wat op zichzelf een uiterst onwaarschijnlijke gebeurtenis is, maar één met een grote waarschijnlijkheid over honderden miljoenen jaren van vallen en opstaan). Ten tweede is het vaak het geval dat de componenten van een biologisch systeem om één reden (of helemaal geen reden) evolueren, en vervolgens later worden "aangepast" voor een ander doel . Een (voorheen nutteloos) eiwit in een complex biologische systeem kan zijn ware functie alleen "ontdekken" wanneer willekeurig een ander eiwit wordt toegevoegd waardoor de behoefte aan een intelligente ontwerper wordt geëlimineerd.
Kosmologische afstemming
Het argument: het leven is op ten minste één plaats in het universum verschenen Wat het betreft is dit een complete tautologie; het is duidelijk dat je dit artikel niet zou lezen als ons universum het leven niet zou laten evolueren! Voorstanders van intelligent ontwerp gaan echter nog een stap verder en beweren dat de verfijning van de wetten van het universum alleen kan worden verklaard door het bestaan van een grootse ontwerper, en dat dit onmogelijk door natuurlijke werkwijze. (Een interessant aspect van dit argument is dat het volledig consistent is met de Darwinistische evolutie; het "intelligente ontwerp" -gedeelte van de vergelijking is eenvoudig teruggedrongen naar de schepping van het universum.)
Waarom is het gebrekkig: het is waar dat de schijnbare gastvrijheid van het universum voor de evolutie van het leven natuurkundigen en biologen al lang heeft geïntrigeerd. Toch zijn er twee manieren om dit argument te weerleggen. Ten eerste kan het zijn dat de natuurwetten logisch beperkt zijn; dat wil zeggen dat ze eenvoudigweg geen andere vorm konden aannemen dan die ze hebben, niet vanwege de grillen van een Intelligent Designer, maar vanwege de ijzeren wetten van de wiskunde. Ten tweede onderschrijven veel natuurkundigen vandaag de dag een 'veel werelden'-theorie waarin de natuurwetten van triljoenen tot triljoenen universums verschillen en het leven alleen evolueert in die universums waar de parameters precies goed zijn. Uitgaande van dat uitgangspunt is het feit dat we in een van die universums leven puur toeval, waardoor de behoefte aan een intelligente ontwerper opnieuw wordt weggenomen.
"Gespecificeerde complexiteit"
Het argument: populair in de jaren 1990 door William Dembski, gespecificeerde complexiteit is een redelijk onsamenhangend argument voor intelligent ontwerp, maar we zullen ons best doen. Dembski stelt in wezen de vraag en stelt dat de reeksen aminozuren die DNA bevatten te veel informatie bevatten om door natuurlijke oorzaken te zijn ontstaan en daarom moeten zijn ontworpen. (Ter vergelijking: Dembski zegt: "Een enkele letter van het alfabet is gespecificeerd maar niet complex. Een lange reeks willekeurige letters is complex zonder te worden gespecificeerd. Een Shakespeariaans sonnet is zowel complex als gespecificeerd.") Dembski vindt een concept uit, de "universele waarschijnlijkheid gebonden", voor elk fenomeen dat minder dan één in een googolkans heeft om op natuurlijke wijze te voorkomen en daarom complex, gespecificeerd en ontworpen moet zijn.
Waarom is het gebrekkig: Net als de op dezelfde wijze klinkende "onherleidbare complexiteit" (zie dia # 3), is gespecificeerde complexiteit een theorie die door vrijwel geen bewijs wordt ondersteund. Kortom, Dembski vraagt ons om zijn definitie van biologische complexiteit te accepteren, maar die definitie is op een circulaire manier geformuleerd zodat hij zijn eigen conclusies aanneemt. Wetenschappers en wiskundigen hebben er ook op gewezen dat Dembski de woorden "complexiteit", "onwaarschijnlijkheid" en "informatie" op zeer losse manieren gebruikt en dat zijn analyses van biologische complexiteit verre van rigoureus zijn. Je kunt de waarheid van deze beschuldiging zelf peilen door Dembski's wijdverspreide weerlegging, dat hij "niet in de zaak is om een strikt wiskundig bewijs te bieden voor het onvermogen van materiële mechanismen om een specifieke complexiteit te genereren".
De "God van de gaten"
Het argument: minder een gemotiveerd argument dan een ad hoc bewering, de 'god van de gaten' is een pejoratieve term om een toevlucht te zoeken tot bovennatuurlijke oorzaken om kenmerken van de wereld te verklaren die we nog niet begrijpen. De oorsprong van RNA (het voorlopermolecuul voor DNA) bijvoorbeeld, miljarden jaren geleden, blijft een belangrijk onderwerp van wetenschappelijk onderzoek; hoe kon dit complexe molecuul zich hebben samengesteld uit een hete soep van mineralen, aminozuren en anorganische chemicaliën? Legitieme onderzoekers verzamelen langzaam, nauwgezet bewijs, stellen theorieën voor en debatteren over de fijnere punten van waarschijnlijkheid en biochemie; voorstanders van intelligent ontwerp gooien simpelweg hun hand op en zeggen dat RNA moet zijn ontworpen door een soort intelligente entiteit (of, als ze bereid zijn om eerlijker te zijn, God).
Waarom is het gebrekkig: Je kunt een heel boek schrijven over het gebruik van "god van de gaten" -argumenten in de nasleep van de Verlichting, 500 jaar geleden. Het probleem voor voorstanders van intelligent ontwerp is dat de "gaten" steeds smaller worden naarmate onze wetenschappelijke kennis steeds completer wordt. Bijvoorbeeld, niet minder een autoriteit dan Isaac Newton heeft ooit voorgesteld dat engelen de planeten in hun banen hielden, omdat hij geen wetenschappelijke manier kon bedenken om met zwaartekrachtinstabiliteiten om te gaan; dat probleem werd later, wiskundig, opgelost door Pierre Laplace, en hetzelfde scenario heeft zich talloze keren herhaald op het gebied van evolutie en biochemie. Het feit dat wetenschappers (momenteel) geen verklaring hebben voor een bepaald fenomeen, betekent niet dat het onverklaarbaar is; wacht een paar jaar (of, in sommige gevallen, een paar eeuwen) en een natuurlijke verklaring zal zeker ontdekt worden!
