Embryonale ademhaling (Tai Hsi) ook bekend als primordiale ademhaling of navelstrengademhaling verwijst naar het proces waarbij een taoïstische beoefenaar de elektromagnetische schakelingen in verband met de oer-ademhaling die foetussen binnenin hebben reactiveren van de baarmoeder. Terwijl dit gebeurt, wordt het fysieke ademhalingsproces steeds subtieler en kan gedurende langere tijd geheel stoppen . Op dezelfde manier als een foetus ademhaling door de navelstreng, kan de beoefenaar wiens systeem embryonale ademhaling heeft onthouden, levenskrachtenergie direct uit de universele matrix halen, dwz de ea van energie waarin hun individuele lichaamslichaam drijft.
Tai Hsi: Awakening of a Sormant Intelligence
Hoe is dit mogelijk? Om deze vraag te beantwoorden, moeten we eerst een beetje begrijpen over het proces waardoor energie wordt gegenereerd in het menselijk lichaam. In de taal van de biochemie draait dit proces, kort gezegd, om de oprichting van ATP binnen de mitochondriën - de "krachtcentrale" van de cellen. Als ons lichaam functioneert volgens postnatale principes, wordt dit cellulaire proces voornamelijk gevoed door de werking van ons spijsverteringskanaal (milt-energie) in combinatie met onze luchtwegen (long-energie).
Door meditatie en qigong-oefening kunnen we echter terugkeren naar een prenatale toestand, waarin de "batterij" van de mitochondria elektromagnetisch wordt gevoed, dat wil zeggen rechtstreeks via qi (chi). Terwijl we onze energie consolideren in de Chong-meridiaan (het centrale kanaal van het yogalichaam), en de Dai-meridiaan openen, stromen onze energielichamen in een patroon dat lijkt op een solenoïde en biedt voldoende energie voor dit proces. Het is op dit punt dat embryonale ademhaling "ademen" door de acupunctuurpunten en meridianen de fysieke longademhaling begint te vervangen. Wij zijn in staat om direct uit het universum van de ruimte-tijd continuüm te trekken (ademen) levenskracht energie in de meridiaan systeem van onze bodymind.
De microkosmische baan, het centrale kanaal en non-dualistisch bewustzijn
Wanneer we in de baarmoeder van onze moeder zijn, ademen we door de navelstreng en circuleren we levenskrachtenergie langs een continu stroomcircuit dat langs de achterkant van onze romp stroomt en naar beneden stroomt de voorkant van onze romp. Wanneer we de baarmoeder verlaten, wordt de navelstreng doorgesneden en beginnen we door onze mond / neus te ademen. Tegelijkertijd (of tenminste in de eerste paar jaar van ons nieuwe leven) verdeelt het continue circuit van energie zich in tweeën, en vormt de Ren en de Du meridianen.
In de Qigong-praktijk die bekend staat als de microkosmische baan, herenigen we de Ren- en Du-meridianen om opnieuw een enkel continu circuit te vormen, waardoor energie op dezelfde manier kan stromen als in de baarmoeder. Dit is slechts een van de vele polariteiten die worden opgelost, op weg naar het consolideren van onze energie / bewustzijn binnen het centrale kanaal (Chong meridiaan). In de hindoe-yogische traditie wordt over dit zelfde proces gesproken in termen van de scheiding tussen de kanalen Ida ( moon ) en Pingala ( s ); en hun resolutie in de Sushumna Nadi.
Het oerbewustzijn dat in het centrale kanaal stroomt, is de energie / het bewustzijn van non-dualiteit. Het vertegenwoordigt het oplossen van alle karmische polariteiten (en dus een terugtrekking van alle projecties) een staat van lichaamsbeweging die het slapende circuit wakker maakt waarvan de embryonale ademhaling één manifestatie is.
Mantak Chia & Nan Huai-Chin op embryonale ademhaling
De volgende passages van respectievelijk Nan Huai-Chin en Mantak Chia bieden extra inzichten in dit nogal mysterieuze (hoewel volledig natuurlijke!) Fenomeen van Embryonic Breathing. Let vooral op het punt van Mantak Chia dat Embryonale ademhaling niet iets is dat we kunnen doen maken of zal gebeuren. Eerder gebeurt het gewoon vanzelf, als de omstandigheden goed zijn
Van Tao & Longevity van Nan Huai-Chin:
De dhyana-leer van het Hinayana-boeddhisme classificeert het ademen van lucht en de latente energie van het menselijk lichaam in drie geordende categorieën.
(1) Wind. Dit geeft de normale functie van de luchtwegen en lucht aan. Met andere woorden, mensen zijn afhankelijk van adem om het leven te behouden. Dit is de luchttoestand die 'wind' wordt genoemd.
(2) Ch'i. Dit geeft aan dat na verfijning door meditatie de ademhaling op zichzelf licht, gemakkelijk en langzaam wordt.
(3) Hsi. Door de zeer geavanceerde verfijning van meditatie wordt de adem zo licht dat deze bijna stopt. In dit stadium houdt de binnenwaartse en buitenwaartse beweging van het ademhalingssysteem op te functioneren. Ademen door andere delen van het lichaam wordt echter niet volledig gestopt. Een natuurlijke ademhaling begint te functioneren van de onderbuik tot de lagere Tan Tien. Dit is Hsi. Later noemen de Taoïsten het Tai Hsi (het ademen van een embryo in de baarmoeder). Sommige stromingen geloven zelfs dat geest en Hsi onderling afhankelijk zijn.
Van energiebalans door de Tao: oefeningen voor het cultiveren van Yin-energie by Mantak Chia:
Je kunt op een gegeven moment een heel andere, yin, kwaliteit van chi-ervaring ervaren. Handhaaf de ontspannen, zachte, langzame, gestage ademhaling in de tan tien en functioneer alleen als de waarnemende getuige. Als de omstandigheden goed zijn en de chi klaar is, kun je ontdekken dat je fysieke ademhaling korte tijd is gestopt. Dit is een zeer rustige, subtiele overgang. De subtiele, verfijnde chi die de tan tien inademt, is rechtstreeks verbonden met de ecologische kosmische chi. De tan tien functioneert energetisch als een chlong. Dit wordt innerlijke chi-ademhaling of embryonale ademhaling genoemd, Tai Hsi.
Deze embronische ademhaling kan alleen gebeuren als je hele wezen is vervuld van kalmte, vrede en stilte, en tegelijkertijd vol chi is. Deze ervaring kan je een hint geven van het proces waarmee je kunt fuseren met de Wu Chi. Je kunt dit niet laten gebeuren of zal het gebeuren. Embryonale ademhaling gebeurt vanzelf, wanneer de omstandigheden goed zijn.
