Hoewel de Kerstman oorspronkelijk was gebaseerd op de christelijke figuur van Sint Nicolaas, een patroonheilige van kinderen, is de Kerstman tegenwoordig volledig seculier. Sommige christenen hebben bezwaar tegen hem omdat hij seculier is in plaats van christen; sommige niet-christenen hebben bezwaar tegen hem vanwege zijn christelijke wortels. Hij is een krachtig cultureel symbool dat onmogelijk te negeren is, maar dit betekent niet dat hij eenvoudig zonder twijfel moet worden geaccepteerd. Er zijn goede redenen om af te zien van de traditie.
Ouders moeten liegen over de kerstman
Misschien is het ernstigste bezwaar tegen het bestendigen van het geloof in de kerstman bij kinderen ook het eenvoudigste: ouders moeten daarvoor liegen tegen hun kinderen. Je kunt het geloof niet aanmoedigen zonder oneerlijkheid en het is geen kleine witte leugen die voor hun eigen bestwil is of die hen kan beschermen tegen schade. Ouders moeten niet aanhoudend liegen tegen kinderen zonder overweldigend goede redenen, dus dit zet aanhangers van de Santa Claus-mythe in de verdediging.
Ouders Leugens over de kerstman moeten groeien
Om kinderen in Santa Claus te laten geloven, is het niet genoeg om een paar eenvoudige leugens te begaan en verder te gaan. Zoals met elke leugen, is het nodig om steeds meer uitgebreide leugens en verdedigingen te construeren naarmate de tijd verstrijkt. Sceptische vragen over de kerstman moeten worden beantwoord met gedetailleerde leugens over de krachten van de kerstman. Het bewijsmateriaal van de Kerstman moet worden gemaakt als alleen verhalen over de Kerstman onvoldoende blijken te zijn. Het is onethisch voor ouders om uitgebreide misleidingen bij kinderen te plegen, tenzij het voor een groter goed is.
De kerstman liegt ontmoedigt gezond scepticisme
De meeste kinderen worden uiteindelijk sceptisch over de kerstman en stellen vragen over hem, bijvoorbeeld hoe hij in zo'n korte tijd de hele wereld rond zou kunnen reizen. In plaats van deze scepsis aan te moedigen en kinderen te helpen tot een redelijke conclusie te komen of de Kerstman zelfs mogelijk is, veel minder reëel, ontmoedigen de meeste ouders scepsis door verhalen te vertellen over de bovennatuurlijke krachten van de Kerstman.
Het belonings- en strafsysteem van Santa Claus is onrechtvaardig
Er zijn een aantal aspecten aan het hele Santa Claus-systeem ën Het houdt in dat de hele persoon op basis van enkele handelingen als stout of aardig kan worden beoordeeld. Het vereist het geloof dat iemand je constant in de gaten houdt, wat je ook doet. Het is gebaseerd op de premisse dat men goed moet doen omwille van beloning en verkeerd moet doen uit angst voor straf. Hiermee kunnen ouders proberen kinderen te beheersen via een krachtige vreemdeling.
De Santa Claus Myth bevordert materialisme
De hele mythe van de Kerstman is gebaseerd op het idee dat kinderen geschenken krijgen. Er is niets mis met het krijgen van geschenken, maar de kerstman maakt het de focus van de hele vakantie. Kinderen worden aangemoedigd om hun gedrag aan te passen aan de verwachtingen van de ouders om steeds meer geschenken te ontvangen in plaats van alleen maar kolen. Om kerstlijsten te maken, letten kinderen goed op wat adverteerders zeggen dat ze zouden moeten willen, wat effectief ongebreideld consumentisme aanmoedigt.
Santa Claus is te vergelijkbaar met Jezus en God
De parallellen tussen de kerstman en Jezus of God zijn talrijk. Santa Claus is een bijna almachtige, bovennatuurlijke persoon die beloningen en straffen uitreikt aan mensen over de hele wereld op basis van of ze zich houden aan een vooraf gedefinieerde gedragscode. Zijn bestaan is ongeloofwaardig of onmogelijk, maar geloof wordt verwacht als iemand de beloningen wil ontvangen. Gelovigen moeten dit als godslastering beschouwen; niet-gelovigen moeten niet willen dat hun kinderen op deze manier worden voorbereid om het christendom of theïsme te adopteren.
De kerstman Tradition is relatief recent
Sommigen denken misschien dat, omdat de Kerstman zo'n oude traditie is, dit alleen al voldoende reden is om ermee door te gaan. Ze hebben geleerd om als kinderen in de kerstman te geloven, dus waarom zouden ze dit niet aan hun eigen kinderen doorgeven? De rol van de kerstman in de kerstviering is eigenlijk vrij recent in het midden tot het einde van de 19e eeuw. Het belang van de kerstman is het creëren van culturele elites en in stand gehouden door zakelijke belangen en eenvoudig cultureel momentum. Het heeft weinig tot geen inherente waarde.
Santa Claus gaat meer over ouders dan kinderen
Ouderinvesteringen in Santa Claus zijn veel groter dan wat kinderen ook doen, wat suggereert dat de verdediging van de Santa Claus-mythe door ouders meer gaat over wat ze willen dan over wat kinderen willen. Hun eigen herinneringen aan het genieten van Santa kunnen sterk worden beïnvloed door culturele veronderstellingen over wat ze hadden moeten ervaren. Is het niet mogelijk dat kinderen minstens evenveel plezier vinden in het weten dat ouders verantwoordelijk zijn voor Kerstmis, niet een bovennatuurlijke vreemdeling?
De toekomst van de kerstman
Santa Claus symboliseert Kerstmis en misschien het hele winterseizoen als niets anders. Er kan een argument worden aangevoerd voor het belang van de kerstboom als symbool voor Kerstmis (merk op dat er geen christelijke afbeeldingen zijn die in de buurt komen), maar de kerstman personifieert Kerstmis op een manier die bomen niet kunnen. De kerstman is bovendien inmiddels een zeer seculier karakter dat hem in staat stelt om cross-culturele en religieuze lijnen te doorkruisen, waardoor hij een hele belangrijke positie inneemt in plaats van alleen voor Kerstmis.
Daarom is het aannemelijk dat het opgeven van de kerstman betekent dat je veel van de kerstvakantie helemaal moet opgeven en misschien is dat niet zo erg. Er is veel te zeggen voor christenen die de consumentistische, gecommercialiseerde Kerstmis van Amerika afwijzen en zich in plaats daarvan concentreren op de geboorte van Christus. Het negeren van de kerstman zou deze keuze symboliseren. Er is veel te zeggen voor aanhangers van andere religies die weigeren de Kerstman deel te laten uitmaken van hun eigen tradities, wat een indringing van de westerse cultuur in hun eigen traditie vertegenwoordigt.
Ten slotte is er ook veel te zeggen voor niet-gelovigen van verschillende soorten humanisten, atheïsten, sceptici en vrijdenkers weigeren om te worden gecoöpteerd voor een religieuze naleving. Of de kerstman in het bijzonder of Kerstmis in het algemeen wordt behandeld zoals gedefinieerd door christelijke of heidense religieuze tradities, evenmin zijn religies waar ongelovigen deel van uitmaken. Kerstmis en de kerstman hebben sterke seculiere elementen, maar die zijn voornamelijk commercieel en wie gaat er zelf investeren in een vakantie over handel en wie kan het meeste geld uitgeven aan krediet?
