Geloven aanhangers van de grote westerse monotheïstische religies allemaal in dezelfde God? Wanneer joden, christenen en moslims allemaal op hun verschillende heilige dagen aanbidden, aanbidden ze dan dezelfde goddelijkheid? Sommigen zeggen dat ze dat zijn, terwijl anderen zeggen dat ze dat niet zijn - en er zijn goede argumenten aan beide kanten.
Misschien is het belangrijkste dat u over deze vraag moet begrijpen, dat het antwoord bijna volledig afhangt van belangrijke theologische en sociale vooronderstellingen die men op tafel legt. Het fundamentele verschil lijkt te zijn waar men de nadruk legt: op religieuze tradities of op theologische principes.
Een gemeenschappelijke reeks religieuze tradities
Voor de vele Joden, christenen en moslims die beweren dat ze allemaal in dezelfde God geloven en deze aanbidden, zijn hun argumenten grotendeels gebaseerd op het feit dat ze allemaal een gemeenschappelijke set van religieuze tradities delen. Ze volgen allemaal monotheïstische geloven die voortkwamen uit de monotheïstische overtuigingen die zich ontwikkelden onder de Hebreeuwse stammen in de woestijnen van wat nu Israël is. Ze beweren allemaal dat ze hun geloof hebben teruggevoerd op Abraham, een belangrijke figuur die door de gelovigen wordt geloofd de eerste aanbidder van God te zijn geweest als een exclusieve, monotheïstische godheid.
Hoewel er heel veel verschillen kunnen zijn in de details van deze monotheïstische religies, is wat ze gemeen hebben vaak veel meer betekenis en betekenis. Ze aanbidden allemaal een enkele scheppergod die de mensheid heeft gemaakt, verlangt dat mensen goddelijk voorgeschreven gedragsregels volgen en heeft een speciaal, voorzienbaar plan voor de gelovigen.
Tegelijkertijd zijn er veel joden, christenen en moslims die beweren dat hoewel ze allemaal dezelfde soort taal gebruiken in verwijzing naar God en hoewel ze allemaal religies hebben die gemeenschappelijke culturele tradities delen, dat niet betekent dat ze allemaal aanbid dezelfde God. Hun redenering is dat de overeenstemming in oude tradities zich niet heeft vertaald in overeenstemming in hoe God wordt verwekt.
Moslims geloven in een god die volkomen transcendent is, die niet-antropomorf is, en aan wie wij mensen moeten onderwerpen in totale gehoorzaamheid. Christenen geloven in een God die gedeeltelijk transcendent en gedeeltelijk immanent is, die drie personen in één is (en nogal antropomorf), en van wie wordt verwacht dat we liefde tonen. Joden geloven in een god die minder transcendent is, meer op handen is en die een speciale rol speelt voor de Joodse stammen, gescheiden van de hele mensheid.
Een enkele God aanbidden
Joden, christenen en moslims proberen allemaal een enkele god te aanbidden die het universum en de mensheid heeft geschapen en daarom kunnen gaan denken dat ze daarom in feite allemaal dezelfde god aanbidden. Iedereen die deze drie religies bestudeert, zal echter merken dat de manier waarop ze die scheppergod beschrijven en bedenken dramatisch varieert van religie tot religie.
Het is dan ook betwistbaar dat dit op zijn minst één belangrijke is, omdat ze eigenlijk niet allemaal in dezelfde god geloven. Om beter te begrijpen hoe dit zo is, overweeg dan de vraag of alle mensen die in "vrijheid" geloven in hetzelfde geloven - nietwaar? Sommigen geloven misschien in een vrijheid die een vrijheid is van gebrek, honger en pijn. Anderen geloven misschien in een vrijheid die alleen de vrijheid van externe controle en dwang is. Toch kunnen anderen heel andere opvattingen hebben over wat ze willen wanneer ze de wens uiten om vrij te zijn.
De vrijheid om te geloven
Ze gebruiken misschien allemaal dezelfde taal, ze gebruiken allemaal de term 'vrijheid' en ze delen allemaal een vergelijkbaar filosofisch, politiek en zelfs cultureel erfgoed dat de context vormt van hun gedachten. Dat betekent echter niet dat ze allemaal geloven in en dezelfde "vrijheid" willen - en veel intense politieke strijd heeft geleid tot verschillende ideeën over wat "vrijheid" zou moeten betekenen, net zoals veel gewelddadige religieuze conflicten zijn veroorzaakt over wat " God 'zou moeten betekenen. Dus misschien willen alle joden, christenen en moslims en de intentie hebben dezelfde god te aanbidden, maar hun theologische verschillen betekenen dat de "objecten" van hun aanbidding in werkelijkheid allemaal totaal verschillend zijn.
Er is een heel goed en belangrijk bezwaar dat tegen dit argument kan worden aangevoerd: zelfs binnen die drie religieuze geloven zijn er veel variaties en discrepanties. Betekent dit dan dat bijvoorbeeld niet alle christenen in dezelfde God geloven? Dit lijkt de logische conclusie van het bovenstaande argument, en het is vreemd genoeg dat het ons een pauze zou moeten geven.
Zeker, er zijn veel christenen, met name fundamentalisten, die veel sympathie zullen hebben voor een dergelijke conclusie, hoe vreemd het ook voor anderen klinkt. Hun opvatting van God is zo eng dat het gemakkelijk voor hen kan zijn om te concluderen dat andere zichzelf belijdende christenen geen "echte" christenen zijn en daarom niet echt dezelfde God aanbidden als zij.
Middengrond vinden
Misschien is er een middenweg die ons toelaat om de belangrijke inzichten te accepteren die het argument biedt, maar die ons niet dwingt tot absurde conclusies. Op praktisch niveau, als joden, christenen of moslims beweren dat ze allemaal dezelfde god aanbidden, dan zou het niet onredelijk zijn om dit te accepteren - althans op een oppervlakkig niveau. Een dergelijke claim wordt normaal gesproken gedaan om sociale en politieke redenen als onderdeel van een poging om interreligieuze dialoog en begrip te bevorderen; aangezien een dergelijke positie grotendeels gebaseerd is op gemeenschappelijke tradities, lijkt het passend.
Theologisch gezien is de positie echter op veel zwakkere grond. Als we God op een specifieke manier gaan bespreken, dan zouden we aan Joden, christenen en moslims moeten vragen: "In welke god geloven jullie allemaal" - en we krijgen heel verschillende antwoorden. Geen enkel bezwaar of kritiek die een scepticus biedt, is geldig voor al die antwoorden, en dit betekent dat als we hun argumenten en ideeën gaan bespreken, we het één voor één moeten doen, vanuit een concept van God naar een ander.
Dus, hoewel we op sociaal of politiek niveau kunnen accepteren dat ze allemaal in dezelfde god geloven, op een praktisch en theologisch niveau kunnen we dat gewoon niet - er is gewoon geen keuze in deze kwestie. Dit wordt gemakkelijker te begrijpen wanneer we ons herinneren dat ze in zekere zin niet allemaal in dezelfde god geloven; ze willen misschien allemaal in de Ene Ware God geloven, maar in werkelijkheid varieert de inhoud van hun overtuigingen enorm. Als er één ware God is, hebben de meesten van hen niet bereikt waar ze naartoe werken.
