Animisme is het idee dat alle dingen levend en levenloos een geest of een essentie bezitten. Voor het eerst bedacht in 1871, is animisme een belangrijk kenmerk in veel oude religies, vooral van inheemse stammenculturen. Animisme is een fundamenteel element in de ontwikkeling van oude menselijke spiritualiteit, en het kan in verschillende vormen worden geïdentificeerd in de grote moderne wereldreligies.
Belangrijkste afhaalrestaurants: animisme
- Animisme is het concept dat alle elementen van de materiële wereld - alle mensen, dieren, objecten, geografische kenmerken en natuurlijke fenomenen - een geest bezitten die ze met elkaar verbindt.
- Animisme is een kenmerk van verschillende oude en moderne religies, waaronder Shinto, de traditionele Japanse volksreligie.
- Tegenwoordig wordt animisme vaak gebruikt als een antropologische term bij het bespreken van verschillende geloofsystemen.
Animisme definitie
De moderne definitie van animisme is het idee dat alle dingen - inclusief mensen, dieren, geografische kenmerken, natuurverschijnselen en levenloze objecten - een geest bezitten die ze met elkaar verbindt. Animisme is een antropologisch construct dat wordt gebruikt om gemeenschappelijke draden van spiritualiteit tussen verschillende geloofssystemen te identificeren.
Animisme wordt vaak gebruikt om contrasten tussen oude overtuigingen en moderne georganiseerde religie te illustreren. In de meeste gevallen wordt animisme niet als een op zichzelf staande religie beschouwd, maar eerder als een kenmerk van verschillende praktijken en overtuigingen.
Origins
Animisme is een belangrijk kenmerk van zowel oude als moderne spirituele praktijken, maar het kreeg zijn moderne definitie pas eind 1800. Historici geloven dat animisme fundamenteel is voor de menselijke spiritualiteit, daterend uit de Paleolithische periode en de mensachtigen die toen bestonden.
Historisch gezien zijn pogingen gedaan om de menselijke spirituele ervaring te definiëren door filosofen en religieuze leiders. Rond 400 voor Christus besprak Pythagoras de verbinding en eenheid tussen de individuele ziel en de goddelijke ziel, wat wijst op een geloof in een overkoepelende 'ziel' van mensen en objecten. Men denkt dat hij deze overtuigingen heeft versterkt tijdens zijn studie met oude Egyptenaren, wiens eerbied voor het leven in de natuur en personificatie van de dood wijzen op sterke animistische overtuigingen.
Plato identificeerde een driedelige ziel in zowel individuen als steden in Republiek, gepubliceerd rond 380 v.Chr., Terwijl Aristoteles levende dingen definieerde als de dingen die een geest bezitten in On the Soul, gepubliceerd in 350 v.Chr. Het idee van een animus mundi, of een wereldziel, is afgeleid van deze oude filosofen, en het was eeuwenlang het onderwerp van filosofisch en later wetenschappelijk denken voordat het duidelijk werd gedefinieerd in de latere 19e eeuw.
Hoewel veel denkers dachten de connectie tussen natuurlijke en bovennatuurlijke werelden te identificeren, werd de moderne definitie van animisme pas in 1871 bedacht, toen Sir Edward Burnett Tyler het in zijn boek, Primitive Culture, gebruikte om de oudste religieuze praktijken te definiëren.
Belangrijkste kenmerken
Als gevolg van het werk van Tyler wordt animisme vaak geassocieerd met primitieve culturen, maar elementen van animisme kunnen worden waargenomen in de belangrijkste georganiseerde religies van de wereld. Shinto is bijvoorbeeld de traditionele Japanse religie die wordt beoefend door meer dan 112 miljoen mensen. De kern is het geloof in geesten, bekend als kami, die alle dingen bewonen, een geloof dat het moderne Shinto verbindt met oude animistische praktijken.
Bron van de Geest
Binnen inheemse Australische tribale gemeenschappen bestaat er een sterke totemistische traditie. De totem, meestal een plant of een dier, bezit bovennatuurlijke krachten en wordt vereerd als een embleem of symbool van de tribale gemeenschap. Vaak zijn er taboes over het aanraken, eten of beschadigen van de totem. De bron van de geest van de totem is de levende entiteit, de plant of het dier, in plaats van een levenloos object.
Daarentegen geloven de Inuit-mensen in Noord-Amerika dat geesten elke entiteit kunnen bezitten, levend, levenloos, levend of dood. Het geloof in spiritualiteit is veel breder en holistisch, omdat de geest niet afhankelijk is van de plant of het dier, maar eerder dat de entiteit afhankelijk is van de geest die het bewoont. Er zijn minder taboes met betrekking tot het gebruik van de entiteit vanwege het geloof dat alle geesten - menselijke en niet-menselijke - met elkaar verweven zijn.
Afwijzing van het cartesiaanse dualisme
Moderne mensen hebben de neiging zich te situeren op een Cartesiaans gebied, met geest en materie tegenovergesteld en niet-gerelateerd. Het concept van de voedselketen geeft bijvoorbeeld aan dat de verbinding tussen verschillende soorten uitsluitend bedoeld is voor consumptie, verval en regeneratie.
Animisten verwerpen dit onderwerp-object contrast van het Cartesiaanse dualisme, en plaatsen in plaats daarvan alle dingen in relatie tot elkaar. Jains volgen bijvoorbeeld strikte vegetarische of veganistische diëten die aansluiten bij hun geweldloze overtuigingen. Voor Jains is de daad van eten een daad van geweld tegen het ding dat wordt geconsumeerd, dus beperken ze het geweld tot de soort met de minste zintuigen, volgens de jainistische doctrine.
bronnen
- Aristoteles. On The Soul: and Other Psychological Works, vertaald door Fred D. Miller, Jr., Kindle ed., Oxford University Press, 2018.
- Balikci, Asen. "De Netsilik Inuit vandaag." Études / Inuit / Studieso, vol. 2, nee. 1, 1978, pp. 111–119.
- Grimes, Ronald L. Readings in Ritual Studies . Prentice-Hall, 1996.
- Harvey, Graham. Animism: Respecting the Living World . Hurst & Company, 2017.
- Kolig, Erich. "Australian Aboriginal Totemic Systems: Structures Of Power." Oceania, vol. 58, nee. 3, 1988, pp. 212-230., Doi: 10.1002 / j.1834-4461.1988.tb02273.x.
- Laugrand Frédéric. Inuit-sjamanisme en christendom: overgangen en transformaties in de twintigste eeuw ur. McGill-Queens University Press, 2014.
- O'Neill, Dennis. "Common Elements of Religion." Antropologie van religie: een inleiding tot volksreligie en magie, afdeling Gedragswetenschappen, Palomar College, 11 december 2011, www2.palomar.edu/anthro/religion/rel_2.htm.
- Plato. The Republic, vertaald door Benjamin Jowell, Kindle ed., Enhanced Media Publishing, 2016.
- Robinson, Howard. "Dualisme." Stanford Encyclopedia of Philosophy, Stanford University, 2003, plato.stanford.edu/archives/fall2003/entries/dualism/.
