In het boek Openbaring hoort (en ziet) de apostel Johannes de conclusie van de geschiedenis en vergelijkt deze met het geluid van een groot huwelijksfeest het huwelijksmaal van het Lam. Deze afbeelding van een huwelijksviering toont de intieme en eeuwige gemeenschap van de gelovige met Jezus Christus, die aan het einde van de eeuwen begint in het opnieuw geschapen paradijs van het nieuwe Jeruzalem.
Belangrijkste verzen - Openbaring 19: 6-9
Toen hoorde ik wat de stem van een grote menigte leek te zijn, zoals het gebrul van vele wateren en zoals het geluid van machtige donderslagen, schreeuwend, Halleluja! Want de Heer, onze God, de Almachtige regeert.
"Laten we ons verheugen en jubelen en hem de glorie geven, want het huwelijk van het Lam is gekomen en zijn bruid heeft zich gereedgemaakt; het werd haar gegeven zich te kleden met fijn linnen, helder en zuiver het fijne linnen zijn de rechtvaardige daden van de heiligen.
En de engel zei tegen mij: Schrijf dit: Gezegend zijn zij die zijn uitgenodigd voor het bruiloftsmaal van het Lam . En hij zei tegen mij: dit zijn de ware woorden van God. (ESV)
Wat is het huwelijksmaal van het lam?
Het huwelijksmaal van het Lam is een symbolische weergave van de vreugdevolle, intieme en eeuwige gemeenschap die plaatsvindt tussen Jezus Christus (het Lam van God) en zijn bruid (de Kerk). Dit toekomstige beeld van een groot bruiloftsfeest is ontleend aan beelden uit zowel het Oude Testament als het Nieuwe Testament.
Oude Testamentbeelden
Oudtestamentische schrijvers gebruikten vaak bruiloften, verlovingen, bruiden, bruidegoms en huwelijksverenigingen als krachtige illustratieve middelen. De natie Israël werd vaak vergeleken met de vrouw van God door de profeten. Telkens als Israël haar verbondsbeloften met God verbrak, werd ze vergeleken met een eigenzinnige, ontrouwe vrouw die haar huwelijksgeloften had verbroken (Hosea 1-2; Jeremia 2–3; Jesaja 50; Ezechiël 16; 23).
De ontwikkeling van het Lam van God als beeldspraak voor de Messias begon ook in het Oude Testament met frequente dierenoffers. In het verhaal van Abraham en Izaäk zorgt de Heer voor het offerlam, waarmee hij Gods offer van zijn enige zoon, Jezus Christus, aan het kruis op Golgotha voorafschaduwt. Het boek Jesaja beschrijft de lijdende dienaar als een "lam geleid tot de slachting" (Jesaja 53: 7).
Nieuwe testamentbeelden
Het beeld van Jezus Christus als het offerlam van God bereikt vervulling in het Nieuwe Testament. Wanneer Johannes de Doper Jezus voor het eerst ziet, verklaart hij: "Zie, het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt!" (Johannes 1:29, 36). De eerste christenen geloofden dat Jezus de lijdende dienaar van Jesaja was (Handelingen 8:32). De apostel Paulus beschrijft Jezus als het paaslam (1 Korinthiërs 5: 7). De apostel Petrus legt uit dat gelovigen worden verlost 'met het kostbare bloed van Christus, zoals dat van een lam zonder smet of vlek' (1 Petrus 1:19, ESV)
Evenzo breidt het huwelijk en de beeldtaal van het huwelijk zich uit en wordt het compleet gemaakt in het Nieuwe Testament met de komst van Jezus Christus. Het eerste wonder van Jezus vindt plaats op het bruiloftsfeest in Kana (Johannes 2: 1–11). Johannes de Doper noemt Jezus de Bruidegom (Johannes 3: 27–30). En Jezus zelf spreekt vaak over het Koninkrijk van God in termen van een vreugdevol huwelijksfeest (Mattheüs 8:11; 22: 1–14; 25: 1–13; 26:29; Luke 13: 28–29; 14: 15– 24).
Paulus introduceert de metafoor van de kerk als de bruid van Christus. In Efeziërs 5: 25–27 legt hij uit dat de relatie tussen mannen en vrouwen vergelijkbaar is met de relatie tussen Jezus Christus en de kerk.
Historische en culturele context
Om de beeldtaal van het huwelijksmaal van het Lam volledig te begrijpen, is het essentieel om de historische context van bruiloften in de cultuur ten tijde van Christus te overwegen. Om een joods echtpaar te laten trouwen, moesten ze een meerfasenproces doorlopen.
De eerste stap omvatte de ondertekening van het huwelijkscontract of Ketubah, dat werd uitgevoerd door de ouders van zowel de bruid als de bruidegom. Het gezin van de bruidegom zou een bruidsschat betalen aan het gezin van de bruid en de verloving verzegelen. Als zodanig zou de officiële verlovingsperiode beginnen. De verloving was gebonden aan de voorwaarden van het huwelijkscontract. Gedurende deze periode woonde het paar niet samen of hadden seksuele relaties met elkaar.
Gewoonlijk vond een jaar na de eerste verloving een huwelijkse processie plaats van het huis van de bruid naar het huis van de bruidegom (zoals te zien in de gelijkenis van de tien maagden in Mattheüs 25: 1–13). Voor deze viering zou de bruid zich gereed maken om haar bruidegom te ontvangen. De laatste fase van de huwelijksceremonie culmineerde in een groot feest, het huwelijksmaal, dat enkele dagen kon duren.
Beeldspraak in het boek Openbaring
De beeldspraak bereikt zijn laatste, klimatologische fase in het boek Openbaring. Het huwelijksmaal van het Lam markeert het einde van de lange verlovingsperiode tussen Jezus Christus en de kerk en het begin van een eeuwige, ononderbroken gemeenschap van liefde.
Johannes verwijst naar Christus als het Lam dat werd geslacht (Openbaring 5: 6, 9, 12; 13: 8), die zijn bloed vergoot (Op 5: 9; 7:14; 12:11), en die de dood en de overwon duivel (Openbaring 12: 10-11; Romeinen 8: 36–37). Jezus is het zegevierende Lam van God dat overwint door zelfopoffering.
Jezus Christus, het Lam, is de Bruidegom en de Kerk is zijn bruid. Het huwelijksmaal van het Lam, een groot en vreugdevol feest, komt aan deze glorieuze climax aan het einde van het boek Openbaring:
Ik zag de Heilige Stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen van God, voorbereid als een bruid, prachtig gekleed voor haar man. En ik hoorde een luide stem van de troon zeggen: Kijk! De woonplaats van God is nu onder de mensen en hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volk zijn, en God zelf zal met hen zijn en hun God zijn. Hij veegt elke traan uit hun ogen. Er zal geen dood meer zijn of treuren of huilen of pijn, want de oude orde van dingen is verdwenen .
Een van de zeven engelen met de zeven schalen vol met de zeven laatste plagen kwam en zei tegen mij: Kom, ik zal je de bruid tonen, de vrouw van het Lam.
En hij voerde mij weg in de Geest naar een grote en hoge berg, en toonde mij de Heilige Stad, Jeruzalem, neerdalend uit de hemel van God. Het scheen met de glorie van God en zijn schittering was als die van een zeer kostbaar juweel, als een jaspis, helder als kristal.
(Openbaring 21: 2 11, zie ook 19: 6 10; 22:17)
De slotpassages van de Bijbel presenteren levendig de bekronende momenten van de menselijke geschiedenis. Deze afbeelding van een huwelijksfeest tussen Christus en zijn kerk illustreert Gods heilsplan een grootse en gevierde romance tussen de Schepper en zijn schepping. De metafoor van het huwelijksmaal van het Lam geeft een boeiend portret van de diep liefhebbende, persoonlijke en eeuwige relatie die Jezus Christus met zijn kerk geniet.
Vragen voor reflectie
Gelovigen kunnen op dit moment hechte en eeuwige gemeenschap met God ervaren, vanaf het moment van verlossing. Maar wanneer de Bruidegom terugkeert om zijn bruid mee te nemen naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde Wanneer de verloving is volbracht, zal die relatie veruit alles overtreffen wat we momenteel kunnen ervaren. Heb je het huwelijksaanzoek van Christus geaccepteerd? Bereid je je voor als een bruid die zich klaarmaakt voor haar bruidegom?
