Jesaja 49:15 illustreert de grootheid van Gods liefde voor ons. Hoewel het uiterst zeldzaam is voor een menselijke moeder om haar pasgeboren baby in de steek te laten, weten we dat het mogelijk is omdat het gebeurt. Maar het is niet mogelijk dat onze hemelse Vader zijn kinderen vergeet of niet volledig liefheeft.
Jesaja 49:15
"Kan een vrouw haar pleegkind vergeten, dat zij geen medelijden zou hebben met de zoon van haar baarmoeder? Zelfs deze mogen vergeten, maar ik zal u niet vergeten." (ESV)
Gods belofte
Bijna iedereen ervaart momenten in het leven waarin ze zich volkomen alleen en verlaten voelen. Door de profeet Jesaja doet God een enorm troostende belofte. Je voelt je misschien helemaal vergeten door elke mens in je leven, maar God zal je niet vergeten: "Zelfs als mijn vader en moeder me in de steek laten, zal de Heer me dichtbij houden" (Psalm 27:10, NLT).
Het beeld van God
De Bijbel zegt dat mensen zijn geschapen naar het beeld van God (Genesis 1: 26 27). Omdat God ons mannelijk en vrouwelijk heeft geschapen, weten we dat er zowel mannelijke als vrouwelijke aspecten zijn aan het karakter van God. In Jesaja 49:15 zien we het hart van een moeder in de uitdrukking van Gods natuur.
De liefde van een moeder wordt vaak beschouwd als de sterkste en beste in het bestaan. De liefde van God overstijgt zelfs het beste dat deze wereld te bieden heeft . Jesaja beeldt Israël af als een pleegkind in de armen van haar moeder. Het kind is volledig afhankelijk van zijn moeder en vertrouwt erop dat hij nooit door haar in de steek zal worden gelaten.
In het volgende vers, Jesaja 49:16, zegt God: Ik heb je in mijn handpalmen gegraveerd. De hogepriester uit het Oude Testament droeg de namen van de stammen van Israël op zijn schouders en over zijn hart (Exodus 28: 6 9). Deze namen werden gegraveerd op juwelen en bevestigd aan de kleding van de priester. Maar God heeft de namen van zijn kinderen in zijn handpalmen gegrift. In de oorspronkelijke taal betekent het hier gegraveerde woord om in te snijden . Onze namen worden permanent in Gods vlees gesneden. Ze staan altijd voor zijn ogen. Hij kan zijn kinderen nooit vergeten.
God verlangt ernaar onze belangrijkste bron van troost te zijn in tijden van eenzaamheid en verlies. Jesaja 66:13 bevestigt dat God van ons houdt als een barmhartige en troostende moeder: Zoals een moeder haar kind troost, zo zal ik je troosten.
Psalm 103: 13 bevestigt dat God van ons houdt als een barmhartige en troostende vader: "De Heer is als een vader voor zijn kinderen, teder en barmhartig voor degenen die hem vrezen."
De Heer zegt steeds weer: "Ik, de Heer, heb je gemaakt en ik zal je niet vergeten." (Jesaja 44:21)
Niets kan ons scheiden
Misschien heb je zoiets vreselijks gedaan dat je gelooft dat God onmogelijk van je kan houden. Denk aan de ontrouw van Israël. Hoe verraderlijk en ontrouw ze ook was geweest, God vergat nooit zijn verbond van liefde. Toen Israël zich bekeerde en zich tot de Heer keerde, vergaf hij haar altijd en omhelsde haar, zoals de vader in het verhaal van de verloren zoon.
Lees deze woorden langzaam en zorgvuldig in Romeinen 8: 35 39. Laat de waarheid in hen je wezen doordringen:
Kan iets ons ooit scheiden van de liefde van Christus? Betekent dit dat hij niet langer van ons houdt als we problemen of rampen hebben, of worden vervolgd, of hongerig, of berooid, of in gevaar, of bedreigd met de dood? ... Nee, ondanks al deze dingen ... ben ik ervan overtuigd dat niets ons ooit kan scheiden van de liefde van God. Noch dood noch leven, noch engelen noch demonen, noch onze angsten voor vandaag noch onze zorgen over morgen zelfs de krachten van de hel kunnen ons niet scheiden van de liefde van God. Geen kracht in de lucht boven of in de aarde beneden inde, niets in de hele schepping zal ons ooit kunnen scheiden van de liefde van God die wordt geopenbaard in Christus Jezus, onze Heer .
Nu is hier een tot nadenken stemmende vraag: is het mogelijk dat God ons tijden van bittere eenzaamheid laat ervaren zodat we zijn troost, medeleven en trouwe aanwezigheid ontdekken? Zodra we God ervaren op onze eenzaamste plek de plek waar we ons het meest verlaten voelen door mensen beginnen we te begrijpen dat hij er altijd is. Hij is er altijd geweest. Zijn liefde en troost omringen ons, waar we ook heen gaan.
Diepe, zielvernietigende eenzaamheid is vaak de ervaring die ons terug trekt naar God of dichter bij Hem wanneer we wegdrijven. Hij is met ons door de lange donkere nacht van de ziel. "Ik zal je nooit vergeten, " fluistert hij tegen ons. Laat deze waarheid je hoog houden. Laat het diep inzinken. God zal je nooit vergeten.
