Zoals met veel Joodse feestdagen, speelt eten een belangrijke rol in Purim. Van het eten van hamantaschen en een drankje (of twee) tot het observeren van de vasten van Esther, deze vakantie zit vol met eetgewoonten.
De vasten van Esther
De dag voor Purim houden sommige Joden een kleine vastendag in stand die bekend staat als de vasten van Esther. Het woord min heeft niets te maken met het belang van het vasten maar verwijst eerder naar de lengte van het vasten. In tegenstelling tot andere vasten die 25 uur duren (bijvoorbeeld de Jom Kipoer), duurt de vasten van Esther alleen van zonsopgang tot zonsondergang. Gedurende deze periode zijn zowel eten als drinken verboden.
The Fast of Esther komt uit het Purim-verhaal in het boek Esther. Volgens het verhaal, nadat Haman koning Ahasveros had overtuigd om alle joden in zijn rijk te doden, vertelde de neef van koningin Esther, Mordecai, haar over de plannen van Haman. Hij vroeg haar om haar positie als koningin te gebruiken om met de koning te spreken en hem te vragen het edict te annuleren. Het betreden van de aanwezigheid van de koning zonder uitnodiging was echter een hoofdmisdrijf, zelfs voor de koningin. Esther besloot drie dagen te vasten en te bidden voordat ze met de koning sprak en vroeg de Mordechai en andere joden in het koninkrijk snel en bid ook. Ter herdenking van dit vasten, besloten de oude rabbijnen dat Joden moesten vasten van zonsopgang tot zonsondergang op de dag voordat Purim wordt gevierd.
Feestelijke maaltijden, Hamantaschen en drankjes
Als onderdeel van hun viering zullen veel Joden genieten van een feestelijke maaltijd genaamd de Purim se udah (maaltijd). Er zijn geen specifieke voedingsmiddelen die bij deze vakantiemaaltijd moeten worden geserveerd, hoewel het dessert meestal driehoekige koekjes bevat die hamantaschen worden genoemd. Deze koekjes zijn gevuld met fruitmarmelade of maanzaad en zijn een traktatie waar mensen elk jaar naar uitkijken. Oorspronkelijk genoemd mundtaschen, betekent poppyseed pocket, het woord hamantaschen is Jiddisch voor haman s zakken. In Israël, ze worden oznei Haman genoemd, betekent Haman s oren .
Er zijn drie verklaringen voor de driehoekige vorm van hamantaschen. Sommigen zeggen dat ze een driehoekige hoed vertegenwoordigen die wordt gedragen door Haman, de schurk in het Purim-verhaal, en dat we ze opeten als een herinnering dat zijn laffe plot was verijdeld. Anderen zeggen dat ze de kracht van Esther en de drie grondleggers van het jodendom vertegenwoordigen: Abraham, Isaac en Jacob. Nog een andere verklaring is alleen van toepassing op oznei Haman. Wanneer ze met deze naam worden genoemd, verwijzen de cookies naar een oude gewoonte om de oren van criminelen af te snijden voordat ze werden geëxecuteerd. Wat ook hun naam is, de reden achter het eten van hamantaschen blijft hetzelfde: herinneren aan hoe dicht het Joodse volk tot een tragedie kwam en het feit vieren dat we ontsnapten.
Een van de meer ongebruikelijke voedselgewoonten geassocieerd met Purim komt in de vorm van een gebod dat zegt dat volwassen Joden moeten drinken totdat ze niet langer het verschil kunnen zien tussen het zegenen van Mordechai en het vervloeken van Haman. Deze traditie komt grotendeels voort uit een verlangen om te vieren hoe het Joodse volk overleefde, ondanks de plot van Haman. Veel, hoewel niet alle, Joodse volwassenen nemen deel aan deze traditie. Zoals rabbijn Joseph Telushkin het formuleert, hoe vaak kan iemand immers iets doen dat normaal als verkeerd wordt beschouwd en wordt gecrediteerd voor het vervullen van een gebod?
Mishloach Manot maken
Mishloach Manot zijn geschenken van eten en drinken die Joden naar andere Joden zullen sturen als onderdeel van hun Purim-feest. Ook wel Shalach Manot genoemd, worden deze geschenken vaak verpakt in decoratieve manden of dozen. Traditioneel moet elke Mishloach Manot-mand / doos twee porties van verschillende soorten voedsel bevatten die klaar zijn om te eten. Noten, gedroogd fruit, chocolade, hamantaschen, vers fruit en brood zijn veel voorkomende items. Tegenwoordig organiseren veel synagogen het geven van Mishloach Manot, waarbij ze op vrijwilligers vertrouwen om de pakketten voor te bereiden en af te leveren die congreganten bestellen voor hun familie, vrienden en buren.
bronnen
- Telushkin, Joseph. "Joodse geletterdheid: de belangrijkste dingen om te weten over de joodse religie, haar mensen en haar geschiedenis." William Morrow: New York, 2001.
