Saint Lucy, ook bekend als Lucia van Syracuse (284 304 na Christus), was een vroege christen die tijdens de Diocletianische vervolging in het Romeinse rijk werd gemarteld. Ze is een van de meest vereerde heiligen in het christendom en een van de slechts acht vrouwen die bij naam worden genoemd in de rooms-katholieke mis. Verslagen over haar leven verschillen, maar de meeste religieuze geleerden zijn het erover eens dat ze werd gemarteld nadat een teleurgestelde vrijgezel haar als christen meldde aan de Romeinse autoriteiten.
Snelle feiten: Saint Lucy
- Bekend om : Vroeg-christelijke martelaar wiens feestdag bekend staat als een festival van licht
- Geboren : 284 AD in Syracuse, Romeinse rijk
- Overleden : 304 AD in Syracuse, Romeinse rijk
- Vereerd in : Rooms-katholieke kerk, Oosters-orthodoxe kerk, Anglicaanse communie, lutheranisme
- Feestdag : 13 december
Vroege leven
Lucy werd geboren in 283 uit rijke Romeinse ouders in het gebied van Syracuse. Haar vader lijkt een Romeinse edelman te zijn geweest, terwijl haar moeder, Eutychia, van Griekse afkomst was. Toen Lucy vijf jaar oud was, stierf haar vader, waardoor Lucy en Eutychia voor zichzelf zorgden.
Lucy was een christen uit haar vroege leven, die uitdagend, zo niet ronduit gevaarlijk was, in het heidense Rome. Als jong meisje wist ze dat er van haar werd verwacht dat ze zou trouwen en dat er een bruidsschat voor haar was gereserveerd. Ze wijdde echter in het geheim haar maagdelijkheid aan God, en ze hoopte een celibatair leven te kunnen leiden en haar bruidsschat aan de armen te geven.
Gedwongen huwelijk
Lucy's moeder Eutychia was zich niet bewust van de gelofte van haar dochter of was bezorgd om haar toekomst als alleenstaande vrouw van het christelijk geloof. Eutychia regelde een huwelijk voor Lucy en verloofde haar met een jonge man uit een rijke heidense familie. Een deel van de plotselinge verloving was te wijten aan de slechte gezondheid van Eutychië. Ze leed aan een onbekende bloedingsstoornis en wilde de toekomst van haar dochter snel veiligstellen.
Vanwege haar ziekte maakte Eutychië een bedevaart naar het heiligdom van St. Agatha, een christelijke martelaar uit een vroeger tijdperk van Romeinse vervolging. Terwijl de vrouwen op bedevaart waren, had Lucy naar verluidt een visioen van St. Agatha in haar dromen. Het visioen vertelde Lucy dat haar moeder zou genezen vanwege Lucy's grote geloof en dat Lucy glorie en eer zou bereiken.
Toen Lucy en Eutychia naar huis terugkeerden, verbeterde de gezondheid van Eutychia zelfs aanzienlijk. Lucy deelde haar visie met haar moeder en vroeg toestemming om het grootste deel van de rijkdom van haar bruidsschat aan de armen te verdelen. Eutychië probeerde Lucy te overtuigen om de rijkdom weg te geven in haar wil, in plaats van meteen. Lucy weigerde en legde uit dat ware liefdadigheid inhield dat ze haar rijkdommen weggaf terwijl ze nog leefde, niet toen ze dood was en ze niet verder kon gebruiken.
Opzegging en martelaarschap
De plannen van Lucy om haar bruidsschat te verdelen bereikten haar Romeinse verloofde, die haar woedend aan de Romeinse autoriteiten opzegde. Paschasius, de gouverneur van Syracuse, beval Lucy haar toewijding aan het rijk en zijn religieuze praktijken te bewijzen door een offer te verbranden aan een icoon van de keizer. Lucy weigerde.
Paschiasius veroordeelde Lucy om in een bordeel te worden verkracht als straf voor haar weigering om te voldoen. De christelijke traditie stelt dat de soldaten die zijn gestuurd om haar weg te nemen, haar niet konden dwingen te bewegen, ook al overtreffen ze haar in fysieke kracht. Andere verhalen tonen dat Lucy haar ogen verliest, hetzij als een martelmiddel door haar Romeinse ontvoerders of als een zelfverminking om de aandacht van heidense mannen te ontmoedigen. Uiteindelijk werd Lucy gedood met een zwaard. Volgens het traditionele verhaal waren haar ogen op wonderbaarlijke wijze hersteld toen haar lichaam werd voorbereid op begrafenis in het mausoleum van haar familie.
Vereerd door geschiedenis
Tegen de zesde eeuw had Saint Lucy en haar verhaal zich verspreid over de christelijke wereld, tot het punt dat ze werd genoemd in het Sacramentary of Paus Gregory I. Haar feestdag werd gevierd in de christelijke wereld tot de protestantse Reformatie en daaropvolgende schisma's. Tegenwoordig wordt ze vereerd in de rooms-katholieke, orthodoxe, anglicaanse en lutherse kerken.
Saint Lucy is de beschermheilige van de blinden (gebonden aan de overlevering van haar verlies van haar ogen tijdens haar martelaarschap), evenals van auteurs, sommige ambachtslieden, arbeiders en martelaren. Ze is ook de patroonheilige van Syracuse op Sicilië, Italië, waar ze haar korte leven doorbracht. De eilandnatie Saint Lucia, gelegen in het Caribisch gebied, beschouwt Saint Lucy ook als hun beschermheilige.
De naam van Saint Lucy ( Lucia in het Latijn) deelt de wortel luc met het Latijnse woord voor licht, lux . Vanwege deze connectie wordt Saint Lucy vaak afgebeeld in kunst en religieus gebruik als een brenger van licht die ook aansluit bij haar beschermheerschap van ogen en zicht. Haar feestdag is 13 december, tijdens de advent en in de winter voor het noordelijk halfrond, dus er is een belangrijke iconografie van Lucy als brenger van licht in de duisternis. Om deze reden wordt ze vooral vereerd als onderdeel van de Scandinavische christelijke gewoonte; jonge meisjes dragen een witte jurk en dragen kransen van licht tijdens feesten in de donkerste winterdagen. Het feit dat de feestdag van Saint Lucy wordt gevierd als een feest van licht lijkt inderdaad geschikt voor een vrouw die geloofde dat ze het licht van het christendom droeg in een wereld die haar daarvoor strafte.
bronnen
- de Voragine, Jacobus. De gouden legende . Vertaald door William Caxton. https://sourcebooks.fordham.edu/basis/goldenlegend/.
- Saint Lucy. Catholic Online, https://www.catholic.org/saints/saint.php?saint_id=75.
- St. Lucy. Encyclopaedia Britannica, https://www.britannica.com/biography/Saint-Lucy
