De Romeinse viering van Vestalia werd elk jaar gehouden in juni, in de buurt van Litha, de zomerzonnewende. Dit festival eerde Vesta, de Romeinse godin die de maagdelijkheid bewaakte. Ze was heilig voor vrouwen en naast Juno werd het beschouwd als een beschermer van het huwelijk.
De Vestaalse maagden
De Vestalia werd gevierd van 7 juni tot 15 juni, en was een tijd waarin het binnenste heiligdom van de Vestaalse tempel werd geopend voor alle vrouwen om de godin te bezoeken en offers te brengen. De Vestales of Vestaalse maagden bewaakten een heilige vlam in de tempel en zwoeren dertig jaar geloften van kuisheid. Een van de bekendste Vestales was Rhea Silvia, die haar geloften verbrak en een tweeling Romulus en Remus verwekte met de god Mars.
Het werd als een grote eer beschouwd om als een van de Vestales te worden gekozen, en was een voorrecht gereserveerd voor jonge meisjes van patricische geboorte. In tegenstelling tot de andere Romeinse priesterschap was de Vestaalse maagden de enige groep die exclusief voor vrouwen was.
M. Horatius Piscinus van Patheos schrijft:
"Historici hebben sindsdien de Vestaalse maagden beschouwd als de dochters van de koning, terwijl de Salii, of springende priesters van Mars, de zonen van de koning zouden vertegenwoordigen. De deelname van de hele stad De matrons, geleid door de flamenica Dialis, duiden erop dat de haard van Vesta en haar tempel verbonden waren met alle huizen van individuele Romeinen en niet alleen met die van de koning Regia. Het welzijn van de stad, en het welzijn van het huis van elke Romeinse, woonde in de vrouwen van Romeinse families. "
De aanbidding van Vesta tijdens de viering was complex. In tegenstelling tot veel Romeinse goden, werd ze meestal niet afgebeeld in beeldhouwwerken. In plaats daarvan vertegenwoordigde de vlam van de haard haar op het familiealtaar. Evenzo stond in een stad of dorp de eeuwige vlam in plaats van de godin zelf.
Vesta aanbidden
Voor de viering van Vestalia maakten de Vestales een heilige cake, met water dat werd vervoerd in gewijde kannen uit een heilige bron. Het water mocht nooit in contact komen met de aarde tussen de lente en de cake, die ook heilig zout en ritueel bereide pekel als ingrediënten omvatte. De hardgebakken cakes werden vervolgens in plakjes gesneden en aan Vesta aangeboden.
Gedurende de acht dagen van de Vestalia mochten alleen vrouwen de tempel van Vesta betreden voor aanbidding. Toen ze aankwamen, deden ze hun schoenen uit en brachten ze offers aan de godin. Aan het einde van Vestalia hebben de Vestales de tempel van boven naar beneden schoongemaakt, de vloeren van stof en puin weggeveegd en weggevoerd voor verwijdering in de rivier de Tiber. Ovidius vertelt ons dat de laatste dag van Vestalia, de Ides van juni, een feestdag werd voor mensen die met graan werkten, zoals molenaars en bakkers. Ze namen de dag vrij en hingen bloemslingers en kleine broden van hun molenstenen en winkelkraampjes.
Vesta voor moderne heidenen
Als je vandaag Vesta wilt eren tijdens de Vestalia, bak dan een cake als een offer, versier je huis met bloemen en doe een rituele reiniging de week voor Litha. Je kunt een rituele reiniging uitvoeren met een Litha-zegenbezem.
Net zoals de Griekse godin Hestia, waakt Vesta over de huiselijkheid en het gezin, en werd traditioneel geëerd met het eerste offer bij elk offer in het huis. Op openbaar niveau mocht Vesta's vlam nooit uitbranden, dus steek een vuur aan ter ere van haar. Bewaar het op een plek waar het 's nachts veilig kan branden.
Als je aan een soort huishoudelijk, huisgericht project werkt, zoals naaldkunst, koken of schoonmaken, eer je Vesta met gebeden, liedjes of hymnes.
Houd er rekening mee dat Vesta vandaag niet alleen een godheid voor vrouwen is. Meer en meer mannen omhelzen haar als een godin van het gezinsleven en het gezin. Een van de mannelijke bloggers van Flamma Vesta schrijft:
Voor mij is er iets krachtig gebaseerd op de Vesta-traditie. It sa een perfecte mix van spirituele focus, privé ritueel en persoonlijke vrijheid. Ik wil dat mijn zoon een geruststellend gezicht in de vlam heeft en een gevoel van familiegeschiedenis waaraan hij kan vasthouden in tijden van onzekerheid. Ik wil hetzelfde voor mezelf. Net als talloze mannen die vóór mij kwamen, van de grootste keizers en soldaten tot de eenvoudigste gezinsmannen, heb ik dat in Vesta ontdekt. En ik ben blij om te zeggen dat ik niet alleen ben.
