In sommige Joodse kringen is er de traditie van het bakken van een speciaal type challah voor de eerste Shabbat na Pascha. Gemaakt in de vorm van een sleutel of met een sleutel erin gebakken, staat het speciale brood bekend als shlissel challah, waarbij shlissel het Jiddische woord is voor "sleutel".
Het gebruik is populair in gemeenschappen die afstammen of tradities hebben uit Polen, Duitsland en Litouwen
Het maken van deze specifieke vorm of stijl van allah wordt door degenen die het bakken als een segula (ritueel of goed voorteken) beschouwd for parnassa (levensonderhoud). Waarom? Er zijn veel redenen, bronnen en geschiedenissen die dit unieke brood voor Shabbat benadrukken
Typen Shlissel Challah
Er zijn mensen die hun challah in de vorm van een sleutel bakken, sommigen die een challah bakken en alleen een stuk deeg in de vorm van een sleutel toevoegen, en dan is er de traditie van het bakken van een sleutel in de challah.
Toch zijn er anderen die hun challah bakken om eruit te zien als de ongezuurde matzah (ongezuurde broden) die net op Pascha werden gegeten. De sleutel is toegevoegd om te verwijzen naar de poorten van hemel die open gehouden wordt van Pascha naar Pascha Sheni of Tweede Pascha
Anderen zullen normale challah -broden bakken en eenvoudig sesamzaadjes in de vorm van een sleutel bovenop het brood plaatsen.
De Pascha-verbinding
Tijdens het Pascha lezen Joden van Shir haShirim, het Lied van Liederen, dat zegt: "Open voor mij, mijn zuster, mijn geliefde." De rabbijnen begrepen dit als God die ons vroeg om in onszelf een klein gaatje te openen, zelfs zo klein als de punt van een naald, en in ruil daarvoor zou God een groter gat openen. De sleutel in de l shlissel challah is een ode aan Joden die een klein gaatje openen zodat God zijn einde van het koopje kan vervullen.
Op de tweede nacht van Pascha beginnen Joden de omer te tellen, die 49 dagen duurt en eindigt met de feestdag van Shavuot op de 50e dag. In de mystieke leer van Kabbalah zijn er 50 "poorten" of niveaus van begrip, dus als Joden van dag tot dag gaan tijdens de omer, heeft elke dag / poort een sleutel nodig voor toegang.
Tijdens het Pascha wordt gezegd dat alle bovenste poorten van de hemel open zijn en dat ze na het einde gesloten zijn. Om ze te openen, plaatsen joden een sleutel in de challah
Er is een concept in het jodendom van yirat Shayamim of angst voor de hemel. Op Pascha is de matzah die Joden eten bedoeld om deze angst voor de hemel op te wekken. Er is een leer in het Jodendom waarin deze angst wordt vergeleken met een sleutel, dus joden bakken een sleutel in hun challah na Pascha om te laten zien dat ze willen dat deze angst (wat een goede zaak is) bij hen blijft, zelfs na de vakantie eindigt
Ravbah bar Rav Huna zei: Elke persoon die Thora heeft maar geen Yiras Shomayim heeft (angst voor de hemel) is vergelijkbaar met een penningmeester die de sleutels heeft tot de binnenste delen (van het schathuis) ) maar de sleutels van het buitengebied werden hem niet overhandigd. Hoe kan hij de binnenste delen bereiken (als hij niet eerst in de buitenste delen kan komen)? ( Babylonische Talmoed, Shabbat 31a-b)
Niet-Joodse oorsprong
Er zijn veel tradities in de christelijke wereld van sleutels bakken tot gebak en brood. Sommigen noemen de oorsprong van deze traditie zelfs als een heidense praktijk. Een Ierse bron vertelt het verhaal van mannen in gemeenschappen die worden aangevallen en zeggen: "Laat onze vrouwen-folk worden geïnstrueerd in de kunst van het bakken van cakes met sleutels."
Eens werden sleutels vervaardigd in de vorm van het kruis in landen waar het christendom prominent was. Met Pasen bakten christenen een symbool van Jezus in hun brood om te symboliseren dat Jezus uit de dood 'opstond'. In deze huishoudens was het in brood gebakken symbool een sleutel.
De traditie van het bakken van een object in brood wordt ook gevonden tijdens de vakantie van Mardi Gras waarin een kleine baby "Jezus" wordt gebakken in wat bekend staat als een King Cake. In dit geval wint de persoon die het stuk met het beeldje krijgt een speciale prijs
Bron:
O'Brien, Flann. "Het beste van Myles". Normaal, IL; Dalkey Archive Press, 1968. 393
