Het Chinese woord Wuji (pinyin) of Wu Chi (Wade-Giles) verwijst naar het ongemanifesteerde aspect van Tao: Tao-in-stilte, met andere woorden. Wuji is de ongedifferentieerde tijdloosheid die, in de Taijitu Shuo (een traditioneel Taoïstisch diagram) wordt weergegeven door een lege cirkel. In Taoïstische kosmologie verwijst Wuji naar een staat van niet-onderscheid voorafgaand aan de differentiatie in de Yin en Yang die de tienduizend dingen voortbrengen - alle fenomenen van de manifeste wereld, met hun verschillende kwaliteiten en gedragingen.
Het Chinese karakter voor Wuji (Wu Chi) bestaat uit twee radicalen: Wu en Ji (Chi). Wu omvat de betekenissen: zonder / nee / geen / niet- / [waar er] nee zijn. Ji (Chi) omvat de betekenissen: limieten / extreem / einde / ultieme / extreme grens. Wuji (Wu Chi) kan dan worden vertaald als oneindig, onbeperkt, grenzeloos of grenzeloos.
Wuji en Taiji: wat is het verschil?
Wuji kan worden vergeleken met en wordt vaak verward met Taiji . Terwijl Wuji wijst op Tao-in-stilte (wat in wezen niet-dualistisch is), verwijst Taiji naar Tao-in-beweging. Taiji vertegenwoordigt de vonk van beweging - de opkomst, oscillatie of trillingsmodulatie waarmee de gedefinieerde iets van manifestatie kan worden geboren uit het oneindige no-ding
Wuji bestaat vóór alle sets van tegenstellingen (met andere woorden, vóór alle yin-yang-polarisaties), inclusief de tegenstelling tussen beweging en rust. Zoals Isabelle Robinet in de volgende passage opmerkt Uit de encyclopedie van het taoïsme:
De taiji is Degene die Yin en Yang bevat, of de Drie ... Deze Drie is, in taoïstische termen, de Ene (Yang) plus de Twee (Yin), of de Drie die leven geeft aan alle wezens ( Daode jing 42), degene die vrijwel de veelheid bevat. De wuji is dus een onbeperkte leegte, terwijl de taiji een limiet is in de zin dat het het begin en het einde van de wereld is, een keerpunt. De wuji is het mechanisme van zowel beweging als rust; het bevindt zich vóór het onderscheid tussen beweging en rust, metaforisch gelokaliseerd in de ruimte-tijd tussen de kun 坤, of pure Yin, en fu 復, de terugkeer van de Yang. Met andere woorden, terwijl de Taoïsten verklaren dat taiji metafysisch wordt voorafgegaan door wuji, wat de Dao is, zeggen de Neo-Confucianen dat de taiji de Dao is. "
Het hart van de taoïstische kosmologie
Het hart van de Taoïstische kosmologie is dan het fietsen tussen Tao-in-stilte en Tao-in-beweging: tussen de ongemanifesteerde Wuji en het manifeste Taiji, met zijn dans van yin en yang. Gepolariseerde fenomenen ontvouwen zich van Wuji en keren er vervolgens naar terug, via het mechanisme van Taiji.
Een belangrijk ding om in gedachten te houden is dat de manifeste en ongemanifesteerde aspecten van Tao gelijk worden gewaardeerd - evenmin wordt een bevoorrechte status verleend. De terugkeer van fenomenen naar Wuji, naar het meest ongemanifesteerde, kan worden opgevat als iets dat lijkt op een goede nachtrust. Het is geweldig en voedzaam, maar om te zeggen dat slaap het "ultieme doel" of "eindbestemming" van je wakende leven is, zou niet helemaal juist zijn.
Voor een taoïstische beoefenaar is het niet de bedoeling om de fenomenen van de wereld te verwerpen, maar om ze diepgaand te begrijpen, ze duidelijk te zien en ze met uiterste intimiteit te omhelzen. Het voordeel van de taoïstische praktijk is dat het een min of meer continue gemeenschap mogelijk maakt met de inherente kracht van Wuji, in alle fasen van de cyclus, zowel in aanwezigheid als in afwezigheid van fenomenen.
Wuji, No Limits en The Uncarved Block
In vers 28 van de Daodejing verwijst Laozi naar Wuji, dat hier (door Jonathan Star) wordt vertaald als 'No Limits'.
Houd je mannelijke kant vast met je vrouwelijke kant
Houd je heldere kant vast met je saaie kant
Houd je hoge kant vast met je lage kant
Dan kun je de hele wereld vasthouden
Wanneer de tegengestelde krachten zich binnenin verenigen
er komt een overvloedige kracht in haar geven
en onfeilbaar in zijn effect
Door alles heen vloeiend
Het keert terug naar de eerste adem
Alles begeleiden
Het keert terug naar Geen limieten
Alles omarmen
Het keert terug naar het onbesneden blok
Wanneer het blok is verdeeld
het wordt iets nuttigs
en leiders kunnen heersen met slechts een paar stukken
Maar de wijze houdt het blok compleet
Alle dingen in zichzelf houden
hij bewaart de grote eenheid
die niet kan worden geregeerd of verdeeld.
