Een ding waar veel conservatieven zich niet bewust van zijn, is de aanwezigheid van een zeer ernstige spanning tussen sociaal en economisch conservatisme. Sociaal conservatisme gaat gepaard met het tegengaan van radicale sociale veranderingen die de structuren van macht en relaties veranderen. Economisch conservatisme omvat het verdedigen van marktkapitalisme.
Dit laatste ondermijnt echter eerstgenoemde.
Een belangrijk onderscheid
Publius schreef een paar jaar geleden:
Mijn vriend Feddie bij Southern Appeal schreef een week deze week over het ongebreidelde individualisme en de 'ik-cultuur' die hij vandaag ziet met betrekking tot verschillende sociale kwesties in Amerika. Uiteraard ben ik het niet eens met veel van zijn opvattingen over de verdiensten, maar daar gaat het vandaag niet om. Het punt is dat Feddie, net als vele andere sociale conservatieven, zeker geen libertariër is met betrekking tot sociale kwesties.
Zijn argument is dat sociaal libertarisme amoreel is en de waarden mist die nodig zijn voor een gezonde samenleving: "Helaas hebben de meeste Amerikanen het idee overgenomen dat niets meer uitmaakt dan hun persoonlijke geluk. Maar het omarmen van deze vorm van radicaal individualisme heeft een diepgaand effect op de samenleving : Het creëert een cultuur van dood en wanhoop. "
Ik vermoed dat je in principe dezelfde reactie zou krijgen van zowat elke andere sociaal conservatief. Gewoonlijk zou het antwoord ook in religieuze termen worden gesteld, hoewel ik veronderstel dat je het ook op een seculiere manier zou kunnen kaderen.
Of je het er nu mee eens bent of niet, ik denk dat het mogelijk zou zijn om het argument te formuleren op een manier die consistent en redelijk is - dat wil zeggen, niet tegenstrijdig, niet eigenbelangrijk en niet hypocriet. Een probleem doet zich echter voor als we eenmaal voorbij de enge grenzen van dit argument gaan en een zeer interessante vraag stellen: waarom wordt dit alleen toegepast op sociale relaties en nooit op economische relaties?
Fijn. Maar hier is mijn vraag. Waarom wordt die exacte logica niet ook op economisch gebied toegepast? Weet je wie Feddie klinkt als hij zo praat? Karl Marx. Marx beschouwde het westerse liberalisme (klassiek liberalisme - wat libertarisme betekent, niet Ted Kennedy) ook als moreel bankroet.
De vrijheden van het westerse liberalisme waren inherent amoreel omdat het inhoudelijk was om mensen "vrij" te laten verhongeren en een vreselijk leven te leiden onder de controle van de machtigen. Marx wilde een waardevol beladen orde opleggen aan een amoreel economisch libertarisme. Het is exact dezelfde logica die Feddie toepaste, behalve dat Marx het toepaste op het economische rijk in plaats van het sociale rijk.
We hebben dus een situatie waarin sociale conservatieven een waardesysteem willen opleggen aan sociale relaties in plaats van een "vrije markt" te hebben waarin mensen vrij zijn om te doen wat ze willen, maar ze worden gek als iemand suggereert een waardesysteem op te leggen aan de economische " vrije markt 'omdat mensen vrij moeten zijn om te doen wat ze willen.
Waarom zo'n verschil?
Waarom een reeks normen voor sociale relaties en een andere voor economische relaties? Een meer fundamentele vraag zou kunnen zijn: waarom wordt dat onderscheid zelfs gemaakt - waarom worden sociale en economische relaties behandeld alsof ze zo fundamenteel verschillen? Toegegeven, er zijn enkele verschillen, maar zijn de verschillen echt voldoende om een dergelijke scherpe verdeling te rechtvaardigen? Is het niet meer een continuüm?
Ik denk dat de meeste conservatieven het verkeerde slachtoffer beschuldigen. Ze kijken rond en betreuren de achteruitgang van de morele orde, de achteruitgang van de gemeenschap, de achteruitgang van het gezin en de toename van verschillende sociale problemen, van drugsgebruik tot tienerzwangerschappen.
Het probleem is echter dat ze de schuld geven aan de verkeerde man. Ze geven de schuld aan de morele achteruitgang veroorzaakt door de jaren 1960, of Hollywood, of rapmuziek, of universiteitsprofessoren, of het beëindigen van schoolgebed, of het ontbreken van de Tien Geboden. Voor hen (en dit is van cruciaal belang) is het echte probleem een abstract begrip van een 'achteruitgang' in 'morele waarden', maar dat concept is gedefinieerd.
Maar dat is de verkeerde man, mijn vrienden. De echte schuldige is het vrije marktkapitalisme. Zoveel van wat conservatieven zien als de afbraak van traditionele sociale orden werd veroorzaakt door concrete economische krachten, en niet door een abstract verval van het nog abstractere concept van morele waarden.
Kijk naar wat Jonah [Goldberg] zei: "Markten werpen gevestigde gewoonten omver, ze plunderen gevestigde gemeenschappen en wissen hele levenswijzen uit." Dat moet waar zijn, toch? Wat veroorzaakt volgens u de wereldwijde fundamentalistische terugslag? Waarden? Wat betekent dat uberhaupt? Nee, het wordt veroorzaakt door de concrete spanningen van globalisering. De markten veranderen de wereldorde en jagen mensen de stuipen op het lijf, hetzij door technologie of immigratie of economische ontwrichting.
Het is mogelijk om rond te kijken en veel dingen te vinden om te treuren als het gaat om de staat van Amerikaanse waarden en sociale relaties - maar de schuld voor deze situatie kan niet worden gelegd aan de voeten van een kliek van liberale elites. Er is geen achterkamer van sinistere liberale figuren die beramen hoe ze de traditionele moraal kunnen ondermijnen. Er zijn echter veel achterkamers van bedrijfsleiders die werken aan wat voor soort goederen (fysiek of niet) ze kunnen 'verkopen' aan het publiek om winst te maken.
Over het algemeen eist deze overweldigende drang om te verkopen en te kopen een serieuze tol van traditionele sociale structuren. De drang om het 'volgende grote ding' te vinden dat aan miljoenen Amerikanen wordt verkocht, is in sociaal opzicht geen 'conservatieve waarde'. De drang om nieuwere en betere dingen te blijven kopen, opvallende consumptie, enzovoort, zijn geen "conservatieve waarden" in sociale zin.
Ze worden geproduceerd door marktkapitalisme en ze hebben sociale kosten - kosten waar sociaal conservatieven zich zorgen over moeten maken. Maar wanneer heb je voor het laatst een sociaal conservatief gezien die op zijn minst de kwestie ter sprake bracht? Wanneer zag u voor het laatst een sociaal conservatief aanbod dat een serieuze kritiek bood op hoe kapitalistische economie traditionele praktijken, relaties, bedrijven, gemeenschappen, enz. Beïnvloedt?
Je lijkt alleen zulke dingen van liberalen te zien. De reden waarom is ook het antwoord op de vragen die ik hierboven stelde: het waardesysteem dat sociale conservatieven aan sociale relaties willen opleggen, heeft een uitkomst die vergelijkbaar is met het elimineren van elk waardesysteem voor economische relaties: een verbetering, uitbreiding en versterking van privémacht van enkelen over anderen zonder enige externe controle.
Publius zegt dat hij een democraat is omdat hij denkt dat de Democratische Partij hoogstwaarschijnlijk actie onderneemt om dergelijke economische spanningen te verlichten die problemen veroorzaken:
[T] idee van hoeveel beter het leven zou zijn voor zoveel mensen als iedereen gezondheidszorg zou hebben? Wat als geen enkele ouder zich ooit zorgen hoeft te maken over het gebrek aan geld om de verwonding of ziekte van hun kind te betalen?
Deze concrete maatregel zou zoveel meer doen dan een plaquette van de tien geboden in een klaslokaal ophangen (wat ongeveer 0, 0000000000000000000000001% effect op het leven van mensen zou hebben).
In zekere zin beweert hij dat de Democratische Partij meer zal doen ter verdediging van de basisprincipes van de sociale conservatieven (zelfs als dat niet hun onmiddellijke agenda is) dan de Republikeinse Partij. Hij beweert dat (bijvoorbeeld) het wegnemen van economische spanningen die gezinnen belasten belangrijker is voor de verdediging van sterke gezinnen dan het verbieden van het homohuwelijk.
Het probleem met sociaal conservatisme
Hij heeft een goed punt. Wat zal meer doen om gezinnen sterker, stabieler en beter in staat om de samenleving te ondersteunen: betrouwbare en degelijke gezondheidszorg of een grondwettelijk verbod op het homohuwelijk? Leefbaar loon of een monument voor de tien geboden op het gazon van het gerechtsgebouw?
Klinkt niet als een moeilijke keuze voor mij.
Maar het doel van sociale conservatieven is niet om "gezinnen" sterker te maken, maar om de macht van patriarchale mannen over hun families sterker te maken. Het is niet om huwelijken sterker te maken, het is om de macht van mannen over vrouwen sterker te maken.
Het doel, met andere woorden, is het vergroten, versterken en versterken van de private macht van blanke christelijke mannen over alle anderen in welke relatie dan ook, sociaal of economisch.
In de sociale sfeer betekent dit het opleggen van een 'waardesysteem' dat voortkomt uit traditionele, patriarchale religie, hetzij via de overheid of op andere manieren, maar zonder dat de overheid mag ingrijpen namens degenen die bezwaar maken. Op economisch gebied betekent dit het wegnemen van de inmenging van een liberale, democratische overheid, zodat degenen die al (economische) macht hebben deze kunnen gebruiken zoals ze willen zonder rekening te houden met de belangen van anderen.
