Het concept van apocalyps heeft een lange en rijke literaire en religieuze traditie waarvan de betekenis verder gaat dan wat we zien op dramatische filmposters.
Het woord apocalyps is afgeleid van het Griekse woord apok lypsis, wat zich het meest letterlijk vertaalt naar an onthullen. In de context van religieuze teksten zoals de Bijbel, wordt het woord meestal gebruikt in verband met een heilige openbaring van informatie of kennis, meestal door een soort profetische droom of visie. De kennis in deze visioenen is typisch gerelateerd aan beide eindtijden of aan inzichten in de waarheid van het goddelijke.
Verschillende elementen worden vaak geassocieerd met bijbelse apocalyps, inclusief maar niet beperkt tot op afbeeldingen gebaseerde symboliek, getallen en specifieke of significante tijdsperioden. In de christelijke bijbel zijn er twee belangrijke apocalyptische boeken; in de Hebreeuwse Bijbel is er maar één.
Belangrijke voorwaarden
- Openbaring: het blootleggen van een waarheid.
- Opname: het idee dat alle ware gelovigen die aan het einde der tijden leven naar de hemel zullen worden gebracht om bij God te zijn. De term wordt vaak misbruikt als synoniem voor apocalyps. Het bestaan ervan is het onderwerp van veel discussie tussen christelijke denominaties.
- Mensenzoon: een term die voorkomt in apocalyptische geschriften maar geen consensusdefinitie heeft. Sommige geleerden geloven dat het de menselijke kant van Christus 'dubbele aard bevestigt; anderen geloven dat het een idiomatische manier is om naar het zelf te verwijzen.
Het boek Daniël en de vier visioenen
Daniel is de apocalyps die zowel joodse als christelijke tradities delen. Het wordt gevonden in het Oude Testament van de christelijke Bijbel onder de grote profeten (Daniel, Jeremia, Ezechiël en Jesaja) en in het Kevitum in de Joodse Bijbel. Het gedeelte met betrekking tot apocalyps is de tweede helft van de teksten, die uit vier visies bestaat.
De eerste droom is van vier beesten, waarvan er één de hele wereld vernietigt voordat deze wordt vernietigd door een goddelijke rechter, die vervolgens het eeuwige koningschap geeft aan een son van de mens (zelf een bepaalde uitdrukking die vaak in Judas opduikt -Christelijke apocalyptische geschriften). Daniël krijgt dan te horen dat de beesten de naties van de aarde vertegenwoordigen, die op een dag oorlog tegen het heilige zullen voeren maar goddelijk oordeel zullen ontvangen. Deze visie omvat verschillende kenmerken van bijbelse apocalyps, waaronder numerieke symboliek (vier beesten vertegenwoordigen vier koninkrijken), voorspellingen van eindtijden en rituele tijdsperioden die niet zijn gedefinieerd door normale normen (er wordt gespecificeerd dat de laatste koning oorlog voert voor two anderhalve keer ").
Het tweede visioen van Daniel is van een ram met twee hoorns die ongebreideld doorloopt totdat hij wordt vernietigd door een geit. De geit laat dan een kleine hoorn groeien die groter en groter wordt totdat hij de heilige tempel ontheiligt. Nogmaals, we zien dieren die worden gebruikt om menselijke naties te vertegenwoordigen: de horens van de ram worden gezegd de Perzen en de Meden te vertegenwoordigen, en terwijl de geit wordt gezegd dat het Griekenland is, is zijn vernietigende hoorn zelf een vertegenwoordiger van een slechte koning om komen. Numerieke profetieën zijn ook aanwezig door de specificatie van het aantal dagen dat de tempel onrein is.
De engel Gabriel, die het tweede visioen heeft uitgelegd, komt terug voor de vragen van Daniël over de belofte van de profeet Jeremia dat Jeruzalem en zijn tempel gedurende 70 jaar zouden worden vernietigd. De engel vertelt Daniël dat de profetie eigenlijk verwijst naar een aantal jaren gelijk aan het aantal dagen in een week vermenigvuldigd met 70 (voor een totaal van 490 jaar), en dat de tempel zou worden hersteld maar dan weer vernietigd door een slechte heerser . Het getal zeven speelt een belangrijke rol in dit derde apocalyptische visioen, zowel als het aantal dagen in een week als in de cruciale seventy, die vrij gebruikelijk is: zeven (of variaties zoals evens zeven keer zeven ) is een symbolisch getal dat vaak staat voor het concept van veel grotere getallen of het rituele tijdsverloop.
Het vierde en laatste visioen van Daniel komt waarschijnlijk het dichtst in de buurt van het onthullende, einde-tijd-concept van apocalyps dat in de populaire verbeelding wordt gevonden. Daarin toont een engel of ander goddelijk wezen Daniel een toekomstige tijd waarin de naties van de mens in oorlog zijn, zich uitbreidend naar het derde visioen waarin een kwaadaardige heerser door de tempel gaat en deze vernietigt.
Apocalyps in het boek Openbaring
Openbaring, die verschijnt als het laatste boek in de christelijke bijbel, is een van de beroemdste stukken van apocalyptisch schrift. Ingelijst als de visioenen van de apostel Johannes, staat het boordevol symboliek in afbeeldingen en getallen om een profetie van het einde der tijden te creëren.
Openbaring is de bron van onze populaire definitie van apocalyps In de visioenen wordt John intense geestelijke veldslagen getoond die zijn gecentreerd rond het conflict tussen aardse en goddelijke invloeden en het uiteindelijke uiteindelijke oordeel van de mens door God. De levendige, soms verwarrende beelden en tijden beschreven in het boek zijn beladen met symboliek die vaak aansluit bij de profetische geschriften van het Oude Testament.
Deze apocalyps beschrijft, in bijna rituele termen, de visie van Johannes over hoe Christus zal terugkeren wanneer het tijd is voor God om alle aardse wezens te beoordelen en de gelovigen te belonen met eeuwig, vreugdevol leven. Het is dit element het einde van het aardse leven en het begin van een onkenbaar bestaan dicht bij het goddelijke dat de populaire cultuur de associatie van apocalypse met end van de wereld geeft.
