Definitie: Een verhoogd platform in het voorste gedeelte van een moskee, van waaruit preken of toespraken worden gehouden. De minbar bevindt zich rechts van de mihrab, die de richting van de qiblah voor gebed aangeeft . De minbar is meestal gemaakt van gesneden hout, steen of baksteen. De minbar bevat een korte trap naar het bovenste platform, dat soms wordt afgedekt door een kleine koepel. Onderaan de trap kan er een poort of deuropening zijn. De spreker loopt de trap op en zit of staat op de minbar terwijl hij zich tot de gemeente richt.
Naast het zichtbaar maken van de luidspreker voor aanbidders, helpt de minbar de stem van de spreker te versterken. In moderne tijden worden hiervoor ook microfoons gebruikt. De traditionele minbar is een veel voorkomend element van islamitische moskee-architectuur over de hele wereld.
Uitspraak: min-bar
Ook bekend als: preekstoel
Gemeenschappelijke spelfouten: mimbar, mimber
Voorbeelden: de imam staat op de minbar terwijl hij zich tot de gemeente richt.
