John Chrysostom was een van de meest gearticuleerde en invloedrijke predikers van de vroege christelijke kerk. Chrysostom, geboren in Antiochië, werd in 398 na Chr. Gekozen tot patriarch van Constantinopel, hoewel hij tegen zijn wensen werd benoemd in de functie. Zijn welsprekende en compromisloze prediking was zo buitengewoon dat hij 150 jaar na zijn dood de achternaam Chrysostom kreeg, wat de gouden mond of de gouden tong betekent.
Snelle feiten: John Chrysostom
- Ook bekend als: John of Antioch
- Bekend om: Gouden tong, vierde eeuw Aartsbisschop van Constantinopel, het meest bekend om zijn vele en welsprekende preken en brieven
- Ouders: Secundus en Anthusa of Antioch
- Geboren: AD 347 in Antiochië, Syrië
- Overleden: 14 september 407, in Comana, Noordoost-Turkije
- Opmerkelijk citaat: Bereiken verbetert me. Wanneer ik begin te spreken, verdwijnt de vermoeidheid; wanneer ik begin te onderwijzen, verdwijnt ook vermoeidheid
Vroege leven
Johannes van Antiochië (de naam die hij bij zijn tijdgenoten kende) werd geboren rond 347 na Christus in Antiochië, de stad waar de gelovigen in Jezus Christus voor het eerst christenen werden genoemd (Handelingen 11:26). Zijn vader, Secundus, was een voorname militaire officier in het keizerlijke leger van Syrië. Hij stierf toen John een baby was. De moeder van Johannes, Anthusa, was een vrome christelijke vrouw en pas 20 jaar oud toen ze weduwe werd.
In Antiochië, de hoofdstad van Syrië en een van de belangrijkste onderwijscentra van die tijd, studeerde Chrysostom retoriek, literatuur en rechten onder de heidense leraar Libanius. Na een korte periode na zijn studie oefende Chrysostom rechten uit, maar hij voelde zich al snel geroepen om God te dienen. Hij werd gedoopt in het christelijk geloof op 23-jarige leeftijd en onderging een radicale verzaking aan de wereld en toewijding aan Christus.
John Chrysostom, aartsbisschop van Constantinopel, vandaag Istanbul (Turkije). adoc-foto's / Getty Images Chrysostom de monnik
Aanvankelijk streefde Chrysostom naar het kloosterleven. Tijdens zijn tijd als monnik (374-380 n.Chr.) Bracht hij twee jaar door in een grot, permanent staande, nauwelijks slapend, en de hele Bijbel memorerend. Als gevolg van deze extreme zelfsterfelijkheid werd zijn gezondheid ernstig ondermijnd en moest hij het leven van ascese verlaten.
Na zijn terugkeer uit het klooster werd Chrysostom actief in de kerk van Antiochië, dienend onder Meletius, de bisschop van Antiochië, en Diodorus, de leider van een catechetische school in de stad. In 381 na Christus werd Chrysostom door Meletius tot diaken geordend en vijf jaar later werd hij door Flavian tot priester gewijd. Onmiddellijk kreeg hij door zijn welsprekende prediking en oprechte karakter de bewondering en het respect van de hele kerk in Antiochië.
De heldere, praktische en krachtige preken van Chrysostomie trokken grote menigten en hadden een aanzienlijke invloed op de religieuze en politieke gemeenschappen in Antiochië. Zijn enthousiasme en helderheid van communicatie sprak de gewone mensen aan, die zich vaak naar de voorkant van de kerk begaven om hem beter te horen. Maar zijn confronterende leer bracht hem vaak in moeilijkheden met de kerkelijke en politieke leiders van zijn tijd.
Een terugkerend thema van de preken van Chrysostom was de christelijke essentie om voor de behoeftigen te zorgen. Het is dwaasheid en een openbare waanzin om de kasten met kleding te vullen, hij drukte in een preek, en laat mannen die naar Gods beeld en gelijkenis zijn geschapen naakt en beven staan de kou zodat ze zich nauwelijks rechtop kunnen houden
Patriarch van Constantinopel
Op 26 februari 398 werd Chrysostom tegen zijn eigen bezwaren aartsbisschop van Constantinopel. Op bevel van Eutropius, een regeringsfunctionaris, werd hij door militaire troepen naar Constantinopel gebracht en als aartsbisschop ingewijd. Eutropius geloofde dat de kerk van de hoofdstad het beste van alle redenaars verdiende. Chrysostom had de patriarchale positie niet gezocht, maar hij accepteerde het als de goddelijke wil van God.
Chrysostom, nu minister van een van de grootste kerken in het christendom, werd steeds meer beroemd als prediker en tegelijkertijd controversieel vanwege zijn afkeurende kritiek op de rijken en hun voortdurende uitbuiting van de armen. Zijn woorden prikten de oren van de rijken en machtigen terwijl hij hun goddeloze misbruik van autoriteit aan de kaak stelde. Nog meer doordringend dan zijn woorden was zijn levensstijl, die hij in soberheid bleef leven, gebruikmakend van zijn aanzienlijke huishoudelijke toelage om de armen te bedienen en ziekenhuizen te bouwen.
Al snel raakte Chrysostom uit de gratie bij het hof in Constantinopel, met name de keizerin Eudoxia, die persoonlijk beledigd was door zijn morele verwijten. Ze wilde Chrysostom het zwijgen opleggen en besloot hem te verbannen. Slechts zes jaar na zijn benoeming tot aartsbisschop, op 20 juni 404, werd John Chrysostom weggevoerd uit Constantinopel om nooit meer terug te keren. De rest van zijn dagen leefde in ballingschap.
Saint John Chrysostom, aartsbisschop van Constantinopel, tegenover de keizerin Eudoxia. Het toont de patriarch die de keizerin van het Westen, Eudoxia (Aelia Eudoxia), de schuld geeft van haar leven van luxe en pracht. Schilderij van Jean Paul Laurens, 1893. Augustins Museum, Toulouse, Frankrijk. Gouden Tong Legacy
De belangrijkste bijdrage van John Chrysostom aan de christelijke geschiedenis was om meer woorden te geven dan elke andere Grieks sprekende vroege kerkvader. Hij deed dit door zijn talrijke bijbelse commentaren, homilieën, brieven en preken. Meer dan 800 van hen zijn nog steeds beschikbaar vandaag.
Chrysostom was veruit de meest gearticuleerde en invloedrijke christelijke prediker van zijn tijd. Met een buitengewoon geschenk voor uitleg en persoonlijke toepassing, bevatten zijn werken enkele van de beste exposities over de boeken van de Bijbel, met name Genesis, Psalmen, Jesaja, Mattheüs, Johannes, Handelingen en de brieven van Paulus. Zijn exegetische werken over het boek Handelingen zijn het enige overgebleven commentaar op het boek uit de eerste duizend jaar van het christendom.
Naast zijn preken, omvatten andere langdurige werken een vroege verhandeling, Tegen degenen die zich verzetten tegen het kloosterleven, geschreven voor ouders wier zonen een monastieke roeping overwogen. Hij schreef ook instructies aan Catechumens, over de onbegrijpelijkheid van de goddelijke natuur en over het priesterschap, waarin hij twee hoofdstukken wijdde aan de kunst van het prediken.
John van Antiochië kreeg de postume titel van Chrysostom, of gouden tong, 15 decennia na zijn dood. Voor de rooms-katholieke kerk wordt John Chrysostom beschouwd als een Dokter van de kerk. In 1908 wees paus Pius X hem de patroonheilige van christelijke redenaars, predikers en sprekers. De Oosters-orthodoxe, koptische en anglicaanse kerken beschouwen hem ook als een heilige.
In Prolegomena: The Life and Work van St. John Chrysostom beschrijft historicus Philip Schaff Chrysostom als een van die zeldzame mannen die grootheid en goedheid, genialiteit en vroomheid combineren en door hun geschriften en voorbeeld een gelukkige invloed blijven uitoefenen op de christelijke kerk. Hij was een man voor zijn tijd en voor alle tijden. Maar we moeten naar de geest kijken in plaats van naar de vorm van zijn vroomheid, die het stempel van zijn tijd droeg.
Dood in ballingschap
ISTANBOEL, TURKIJE: Oecumenische Patriarch Bartholomew I (L) zit in de buurt van de overblijfselen tijdens de ceremonie in de St. George-kerk in het Fener Grieks-orthodoxe patriarchaat in Istanbul, 27 november 2004. De overblijfselen van Sint Gregorius de Theoloog en Sint-Jan Chrysostom, gestolen tijdens de vierde kruistocht in de 13e eeuw, was door de paus Johannes Paulus II tijdens een mis eerder die dag teruggestuurd naar de Eucumenisch-orthodoxe patriarch van Constantinopel Batholomew I. MUSTAFA OZER / Getty Images John Chrysostom bracht drie brute jaren door in ballingschap onder bewapende bewaker in de afgelegen stad Cucusus, in de bergen van Armenië. Terwijl zijn gezondheid snel faalde, bleef hij standvastig in zijn toewijding aan Christus, brieven van aanmoediging aan vrienden en bezoek van loyale volgelingen. Terwijl hij naar een afgelegen dorp aan de oostelijke oever van de Zwarte Zee werd overgebracht, stortte Chrysostom in en werd hij naar een kleine kapel in de buurt van Comana in het noordoosten van Turkije gebracht, waar hij stierf.
Eenendertig jaar na zijn dood werden de overblijfselen van Chrysostomus teruggebracht naar Constantinopel en begraven in de Kerk van de Heilige Apostelen.
bronnen
- Gouden tong en ijzeren wil. Christelijke geschiedenis Magazine-nummer 44: John Chrysostom: legendarische vroege kerk prediker.
- Bereiken in historisch perspectief Handboek hedendaags prediken (p.24).
- Anthusa. De galerij Andere vrouwen uit de vroege kerk. Christian History Magazine-nummer 17: Vrouwen in de vroege kerk.
- John Chrysostom. 131 Christenen die iedereen zou moeten weten (p. 83).
- Het genie van Chrysostom
- John Chrysostom. The Westminster Dictionary of Theologians (eerste editie, p. 193).
- Saint Chrysostom: On the Priesthood, Ascetic Treatises, Select Homilies and Letters, Homilies on the Statues (Vol. 9, p. 16).
