Abraham, de grondlegger van de Joodse natie Israël, was een man van groot geloof en gehoorzaamheid aan de wil van God. Zijn naam in het Hebreeuws betekent "vader van een menigte". Oorspronkelijk Abram of 'verheven vader' genoemd, veranderde de Heer zijn naam in Abraham als een symbool van de verbondsbelofte om zijn nakomelingen te vermenigvuldigen tot een groot volk dat God het zijne zou noemen.
Voordien had God Abraham al bezocht toen hij 75 was, en beloofde hem te zegenen en zijn nageslacht tot een overvloedige natie van mensen te maken. Het enige wat Abraham hoefde te doen was God gehoorzamen en doen wat God hem zei te doen.
Gods verbond met Abraham
Dit markeerde het begin van het verbond dat God met Abraham sloot. Het was ook de eerste test van Abraham van God, omdat hij en zijn vrouw Sarai (later veranderd in Sarah) nog steeds geen kinderen hadden. Abraham toonde opmerkelijk geloof en vertrouwen en verliet onmiddellijk zijn huis en zijn clan op het moment dat God hem naar het onbekende gebied van Kanaän riep.
Onder begeleiding van zijn vrouw en neef Lot bloeide Abraham op als veehouder en herder, terwijl hij zijn nieuwe thuis maakte omringd door heidenen in het Beloofde Land Kanaän. Maar nog steeds kinderloos, wankelde het geloof van Abraham in de daaropvolgende tijden van beproeving.
Toen hongersnood toesloeg, in plaats van op God te wachten om te voorzien, pakte hij zijn spullen in en bracht zijn gezin naar Egypte.
Eenmaal daar, en vrezend voor zijn leven, loog hij over de identiteit van zijn mooie vrouw, bewerend dat zij zijn ongehuwde zus was. Farao, die Sarah wenselijk vond, nam haar van Abraham in ruil voor gulle geschenken, waar Abraham geen bezwaar tegen maakte. Zie je, als een broer zou Abraham door Farao worden geëerd, maar als een echtgenoot zou zijn leven in gevaar zijn geweest. Opnieuw verloor Abraham het geloof in Gods bescherming en voorziening. Abrahams dwaze misleiding mislukte en God hield zijn verbondsbelofte intact.
De Heer heeft Farao en zijn gezin ziek gemaakt en hem onthuld dat Sara onaangeroerd moet worden teruggestuurd naar Abraham.
Er gingen meer jaren voorbij waarin Abraham en Sarah de belofte van God in twijfel trokken. Op een gegeven moment besloten ze het heft in eigen handen te nemen. Op Sarah's aanmoediging sliep Abraham met Hagar, de Egyptische dienstmeid van zijn vrouw. Hagar baarde Ismaël, maar hij was niet de beloofde zoon. God keerde terug naar Abraham toen hij 99 was om hem aan de belofte te herinneren en zijn verbond met Abraham te versterken. Een jaar later werd Isaac geboren.
God bracht Abraham meer tests, waaronder een tweede incident toen Abraham loog over de identiteit van Sarah, dit keer tegen koning Abimelech. Maar Abraham onderging de grootste beproeving van zijn geloof toen God hem vroeg om Isaak, de beloofde erfgenaam, op te offeren in Genesis 22:
"Neem je zoon, je enige zoon ja, Izak, van wie je zoveel houdt en ga naar het land Moriah. Ga hem opofferen als een brandoffer op een van de bergen, die ik je zal tonen. ."
Deze keer gehoorzaamde Abraham, volledig voorbereid om zijn zoon te doden, terwijl hij volledig vertrouwde op God om Isaak uit de dood op te wekken (Hebreeën 11: 17-19) of een vervangend offer te brengen. Op het laatste moment kwam God tussenbeide en zorgde voor de nodige ram.
De dood van Isaak zou elke belofte die God aan Abraham had gedaan tegenspreken, dus zijn bereidheid om het ultieme offer te brengen om zijn zoon te doden, is waarschijnlijk het meest opvallend dramatische voorbeeld van geloof en vertrouwen in God dat in de hele Bijbel wordt gevonden.
De prestaties van Abraham
Abraham is de grote patriarch van Israël en voor de nieuwtestamentische gelovigen: "Hij is de vader van ons allemaal (Romeinen 4:16)." Het geloof van Abraham behaagde God.
God bezocht Abraham bij verschillende unieke gelegenheden. De Heer sprak hem vele malen, eenmaal in een visioen en eenmaal in de vorm van drie bezoekers. Geleerden geloven dat de mysterieuze 'Koning van de vrede' of 'Koning van de gerechtigheid', Melchizedek, die Abram zegende en aan wie Abram een tiende gaf, misschien een theofanie van Christus is geweest (een manifestatie van godheid).
Abraham pleegde een moedige redding van Lot toen zijn neef gevangen werd genomen na de Slag om de Siddim-vallei.
De sterke en zwakke punten van Abraham
God testte Abraham in meer dan één geval streng en Abraham toonde buitengewoon geloof, vertrouwen en gehoorzaamheid aan de wil van God. Hij was zeer gerespecteerd en succesvol in zijn bezetting. Hij had ook de moed om een krachtige vijandelijke coalitie onder ogen te zien.
Ongeduld, angst en de neiging om onder druk te liggen, waren enkele zwakheden van Abraham die onthuld werden in het bijbelse verslag van zijn leven.
Levenslessen
Een cruciale les die we van Abraham leren, is dat God ons ondanks onze zwakheden kan en zal gebruiken. God zal ons zelfs bijstaan en ons redden van onze dwaze fouten. De Heer is zeer verheugd over ons geloof en onze bereidheid hem te gehoorzamen.
Zoals de meesten van ons, kwam Abraham tot de volledige realisatie van Gods doel en beloofde hij slechts gedurende een lange periode en een proces van openbaring. Zo leren we van hem dat Gods roeping meestal in fasen tot ons zal komen.
Hometown
Abraham werd geboren in de stad Ur van de Chaldeeën (het huidige Irak). Hij reisde 500 mijl naar Haran (nu zuidoost Turkije) met zijn gezin en bleef daar tot de dood van zijn vader. Toen God Abraham riep, trok hij 400 mijl zuidwaarts naar het land Kanaän en woonde daar de rest van zijn dagen.
In de bijbel genoemd
- Genesis 11-25
- Exodus 2:24
- Handelingen 7: 2-8
- Romeinen 4
- Galaten 3
- Hebreeën 2, 6, 7, 11
Bezetting
Als hoofd van een semi-nomadische clan van herders, werd Abraham een succesvolle en welvarende veeboer en herder, veeteelt en bewerkte het land.
Stamboom
Vader: Terah (een directe afstammeling van Noach door zijn zoon, Shem.)
Brothers: Nahor en Haran
Vrouw: Sarah
Zonen: Ismaël en Isaac
Neef: Lot
Belangrijkste verzen
Genesis 15: 6
En Abram geloofde de Heer, en de Heer beschouwde hem als rechtvaardig vanwege zijn geloof. (NLT)
Hebreeën 11: 8-12
Het was door geloof dat Abraham gehoorzaamde toen God hem riep om zijn huis te verlaten en naar een ander land te gaan dat God hem als zijn erfenis zou geven. Hij ging zonder te weten waar hij heen ging. En zelfs toen hij het land bereikte dat God hem beloofde, leefde hij daar door geloof want hij was als een vreemdeling, die in tenten leefde. En ook Isaac en Jacob, die dezelfde belofte erfden. Abraham keek vol vertrouwen uit naar een stad met eeuwige fundamenten, een stad ontworpen en gebouwd door God.
Het was door geloof dat zelfs Sarah een kind kon krijgen, hoewel ze onvruchtbaar was en te oud was. Ze geloofde dat God zijn belofte zou houden. En dus kwam een hele natie uit deze ene man die zo goed was als dood een natie met zoveel mensen dat, net als de sterren aan de hemel en het zand aan de kust, er geen manier is om ze te tellen. (NLT)
