Samhain-nacht is een geweldige tijd om rond een vuur te zitten en spookachtige verhalen te vertellen. Bekijk deze verzameling klassieke enge gedichten om te lezen, alleen of hardop. Het zijn allemaal klassiekers die het lezen waard zijn bij Samhain! Bekijk deze verzameling klassieke enge gedichten om te lezen, alleen of hardop. Oh, en als je iets hoort botsen in de duisternis achter je, raak niet in paniek ... veel.
Edgar Allen Poe, "The Raven"
Renee Keith / Vetta / Getty Images Voor het eerst gepubliceerd in 1845, is dit het klassieke gedicht van angst en terreur. De verteller vertelt ons nooit waarom er een raaf in zijn drempel is, maar een paar strofen in ons beginnen te beseffen dat het te maken heeft met zijn verloren liefde, de treurende Lenore. Tegen de tijd dat we het einde bereiken, is de verteller goed op weg naar waanzin, daarheen gedreven door de 'statige Raaf van de heilige dagen van weleer'. Voor degenen onder ons die houden van een ietwat gekkere versie van onze griezel, kijk naar de originele Simpsons Treehouse of Horror (1990), met Bart die "Eat my shorts!" naar een woedende Homer.
Edgar Allen Poe, "Annabel Lee"
Ralf Nau / Getty Images Elke nacht gaat de verteller liggen om zijn verloren vrouw te rouwen, naast haar graf aan zee. Hoewel poëzie-experts niet precies weten wie dit specifieke verhaal inspireerde, werd Poe waarschijnlijk beïnvloed door het verlies van veel belangrijke vrouwen in zijn leven, waaronder zijn moeder en zijn vrouw Virginia, die overleed aan tuberculose, twee jaar voordat hij dit werk schreef . Een klassiek stukje Poe, over het verhaal van verloren en verdoemde geliefden, en de wind die 'uit de wolk kwam, mijn Annabel Lee koelde en doodde.' 'Tegen de tijd dat je bij de finale Stanza bent, je zult ook gekoeld zijn!
Traditionele Ballad, "Tam Lin"
Thomas Northcut / Stone / Getty Images Voor het eerst opgeschreven door James Francis Child in 1729, bestaat het verhaal van Tam Lin al eeuwen. De jonge Tam Lin komt op Halloween terecht en wordt in de armen van de Koningin van de Fae getrokken in haar verleidelijke groene mantel.
Samuel Taylor Coleridge, "The Rime of the Ancient Mariner"
ASpepeguti / Moment Open / Getty Images Een bruiloftsgast ontmoet een oude matroos en vindt zichzelf de ontvanger van dit enge verhaal, oorspronkelijk geschreven in 1798. Het titulaire personage bekent, Met mijn kruisboog Ik schoot de albatros, en vanaf daar wordt het steeds erger . Coleridge's oude zeeman vertelt het verhaal van wat er is gebeurd met de mannen van het gedoemde schip waarop hij ooit zeilde, en hoopt voor zichzelf absolutie te vinden in het vertellen van het verhaal.
Robert Burns, "Halloween"
PeskyMonkey / E + / Getty-afbeeldingen Het Schotse dialect van Burns is misschien moeilijk te vertalen voor sommige lezers, maar als je de tijd neemt om het verhaal te achterhalen, is het de moeite waard. De familie in het gedicht neemt deel aan enkele traditionele Halloween-gebruiken, waaronder waarzeggerij en het trekken van haver voor een zegen.
William Shakespeare, Witches Spell Scene from "Macbeth"
mediaphotos / E + / Getty Images "Dubbel, dubbel, zwoegen en moeite" is de klassieke regel uit Shakespeare's MacBeth, geschreven in 1606. Een echte boodschappenlijst met vile spell ingrediënten, dit is erg leuk om hardop voor te lezen op een donkere en winderige nacht. Voor een beetje extra plezier, lees het terwijl je kleintjes inventariseren van hun Halloween-buitentassen.
Robert Frost, "Ghost House"
Sophia Hernandez / EyeEm / Getty Images Dit gedicht, geschreven in de klassieke Frost-stijl, roept het gevoel op dat we allemaal op een of ander punt hebben gekregen, kijkend naar een lege thuissite of een veld waar niets anders over is dan de nevels.
Lord Byron, "Darkness"
Russell Rosener / EyeEm / Getty Images In 1816 schreef de jonge George Gordon Lord Byron dit griezelige verhaal van wanhoop en verdriet waarin de mensheid en de mensheid zelf worden verslagen door de dingen die op de loer liggen in het donker. Dit apocalyptische verhaal werd geschreven in hetzelfde jaar dat een enorme vulkaan uitbarstte in Nederlands-Indië en de aswolk de lucht bedekte over een groot deel van Noord-Amerika en Europa. Toeval?
John Donne, "The Apparition"
Gansovsky Vladislav / E + / Getty Images Een gekwetste minnaar dreigt terug te komen nadat hij sterft en de vrouw te achtervolgen die zijn hart heeft gebroken, en laat doorschemeren dat haar veronderstelde promiscuïteit hem op de een of andere manier onrecht heeft gedaan. Andrew Dickson van de British Library zegt:
"Hoewel er een zware hint is dat de verteller zichzelf in wanhoop heeft gedood, is het de vrouwelijke geliefde die wordt beschreven als een moordenaar. Maar het centrale punt van het gedicht is dat de dood niet het einde is: gefaald hebben om haar in het leven te verleiden, zal de verteller proberen dit als een spook te doen, haar bezoeken in bed met haar nieuwe minnaar ... Het is een soort dubbele moord De geest van de verteller zo angstaanjagend in zijn uiterlijk dat zijn voormalige geliefde trilt als een pen boom, doordrenkt van zweet, zelf getransformeerd in een geest. "
Een spookachtig, eng gedicht van plannen voor moord en wraak vanuit het graf!
