Humanisme houdt in de allereerste plaats alle zorgen met de mens in. Deze omvatten menselijke behoeften, menselijke verlangens en menselijke ervaringen. Vaak vertaalt dit zich ook in het geven van menselijke wezens een speciale plaats in het universum vanwege hun capaciteiten en vermogens.
Humanisme beschouwt mensen eerst en vooral
Humanisme is geen specifiek filosofisch systeem of een reeks doctrines, of zelfs een specifiek geloofssysteem. In plaats daarvan wordt humanisme beter beschreven als een houding of perspectief op het leven en de mensheid die op zijn beurt dient om de werkelijke filosofieën en geloofssystemen te beïnvloeden.
De moeilijkheid die inherent is aan het definiëren van humanisme wordt samengevat in de "Encyclopedia of Social Sciences" over humanisme:
"Humanisme als een technische term en als een intellectuele of morele conceptie heeft altijd zwaar geleund op zijn etymologie. Dat wat karakteristiek menselijk is, niet bovennatuurlijk, dat wat aan de mens toebehoort en niet aan de externe natuur, dat wat de mens tot zijn grootste hoogte verheft of geeft hem, zoals de mens, zijn grootste voldoening, de neiging om humanisme te worden genoemd. '
De encyclopedie citeert voorbeelden van de brede interesses van Benjamin Franklin, de verkenning van menselijke passies door Shakespeare en de balans van het leven beschreven door de oude Grieken. Het feit dat humanisme moeilijk te definiëren is, betekent niet dat het niet kan worden gedefinieerd.
Humanisme staat tegenover Supernaturalism
Humanisme kan ook beter worden begrepen wanneer het wordt beschouwd in de context van de attitudes of perspectieven waartegen het normaal gesproken wordt afgezet. Enerzijds is het bovennatuurlijk, beschrijvend voor elk geloofssysteem dat het belang benadrukt van een bovennatuurlijk, transcendent domein los van de natuurlijke wereld waarin we leven. Geloof in zou hier het meest voorkomende en populaire voorbeeld van zijn. Heel vaak beschrijft dit soort filosofie het bovennatuurlijke als meer "echt" of op zijn minst "belangrijker" dan het natuurlijke, en daarom als iets waar we naar moeten streven zelfs als het betekent dat we onze menselijke behoeften, waarden en ervaringen ontkennen. in het hier en nu.
Humanisme tegenovergesteld Met wetenschap
Aan de andere kant zijn er soorten wetenschap die de naturalistische methodologie van de wetenschap zo ver gebruiken dat ze elk echt belang van, of soms zelfs de realiteit van, menselijke gevoelens, ervaringen en waarden ontkennen. Humanisme is niet tegen naturalistische verklaringen van het leven en het universum integendeel, humanisten zien het als het enige haalbare middel om kennis van onze wereld te ontwikkelen. Het humanisme verzet zich tegen de dehumaniserende en depersonaliserende neigingen die soms in de moderne wetenschap voorkomen.
Het is één ding om op te merken dat mensen niet door het universum in het algemeen worden gewaardeerd, maar iets heel anders om te concluderen dat mensen daarom niet echt waardevol zijn. Het is één ding om te observeren dat mensen slechts een klein aspect zijn van het universum en zelfs van het leven op onze eigen planeet, maar iets heel anders om te concluderen dat mensen geen belangrijke rol kunnen spelen in hoe de natuur zich in de toekomst ontwikkelt.
Bottom Line on Humanist Philosophy
Een filosofie, wereldbeeld of overtuigingssysteem is 'humanistisch' wanneer het een primaire of dwingende bezorgdheid toont over de behoeften en mogelijkheden van mensen. De moraliteit is gebaseerd op de menselijke natuur en menselijke ervaring. Het waardeert het menselijk leven en ons vermogen om van ons leven te genieten zolang we anderen geen schade toebrengen.
