Het hexagram is een eenvoudige geometrische vorm die verschillende betekenissen heeft aangenomen in een aantal religies en geloofsystemen. De tegenover elkaar liggende en overlappende driehoeken die worden gebruikt om het te maken, vertegenwoordigen vaak twee krachten die beide tegengesteld zijn en onderling verbonden.
Het hexagram
Het hexagram heeft een unieke vorm in geometrie. Om punten op gelijke afstand te verkrijgen - punten die op gelijke afstand van elkaar liggen - kan dit niet op een unicursale manier worden getekend. Dat wil zeggen, u kunt het niet tekenen zonder de pen op te tillen en te verplaatsen. In plaats daarvan vormen twee afzonderlijke en overlappende driehoeken het hexagram.
Een unicursal hexagram is mogelijk. Je kunt een zespuntige vorm maken zonder de pen op te tillen en, zoals we zullen zien, is deze door sommige occulte beoefenaars overgenomen.
De jodenster
IAISI / Getty Images De meest voorkomende afbeelding van het hexagram is de Jodenster, ook bekend als de Magen David. Dit is het symbool op de vlag van Israël, dat Joden de laatste paar eeuwen vaak als symbool van hun geloof hebben gebruikt. Dit is ook het symbool dat meerdere Europese gemeenschappen historisch Joden hebben gedwongen om als identificatie te dragen, met name door nazi-Duitsland in de 20e eeuw.
De evolutie van de Jodenster is onduidelijk. In de middeleeuwen werd het hexagram vaak het zegel van Salomo genoemd, dat verwijst naar een bijbelse koning van Israël en de zoon van koning David.
Het hexagram kreeg ook Kabbalistische en occulte betekenis. In de 19e eeuw nam de zionistische beweging het symbool aan. Vanwege deze meerdere associaties gebruiken sommige Joden, met name sommige Orthodoxe Joden, de Jodenster niet als een symbool van geloof.
Het zegel van Salomo
Het zegel van Salomo is afkomstig uit middeleeuwse verhalen over een magische zegelring die koning Salomo bezat. Hierin wordt gezegd dat het de macht heeft om bovennatuurlijke wezens te binden en te beheersen. Vaak wordt het zegel beschreven als een hexagram, maar sommige bronnen beschrijven het als een pentagram.
Dualiteit van de twee driehoeken
In oosterse, kabbalistische en occulte cirkels is de betekenis van het hexagram vaak nauw verbonden met het feit dat het bestaat uit twee driehoeken die in tegengestelde richtingen wijzen. Dit heeft betrekking op de vereniging van tegengestelden, zoals mannelijk en vrouwelijk. Het verwijst ook vaak naar de vereniging van het spirituele en het fysieke, waarbij spirituele realiteit naar beneden reikt en de fysieke realiteit zich naar boven uitstrekt.
Deze verwevenheid van werelden kan ook worden gezien als een weergave van het Hermetische principe 'Zo boven, zo beneden'. Het verwijst naar hoe veranderingen in de ene wereld veranderingen in de andere weerspiegelen.
Ten slotte worden driehoeken algemeen gebruikt in de alchemie om de vier verschillende elementen aan te duiden. De meer zeldzame elementen vuur en lucht hebben naar beneden gerichte driehoeken, terwijl de meer fysieke elementen aarde en water naar boven gerichte driehoeken hebben.
Modern en vroegmodern occult denken
De driehoek is zo'n centraal symbool in de christelijke iconografie als een weergave van de Drie-eenheid en dus van de spirituele realiteit. Hierdoor is het gebruik van het hexagram in het christelijke occulte denken vrij gebruikelijk.
In de 17e eeuw produceerde Robert Fludd een illustratie van de wereld. Daarin was God een rechte driehoek en de fysieke wereld was zijn weerspiegeling en dus naar beneden gericht. De driehoeken overlappen elkaar slechts enigszins, waardoor er geen hexagram van gelijke punten ontstaat, maar de structuur is nog steeds aanwezig.
Evenzo produceerde Eliphas Levi in de 19e eeuw zijn Grote Symbool van Salomo: 'De dubbele driehoek van Salomo, voorgesteld door de twee Ouden van de Kabbalah; de Macroprosopus en de Microprosopus; de God van het Licht en de God van Reflecties; van genade. en wraak; de witte Jehovah en de zwarte Jehovah. "
"Hexagram" in niet-geometrische contexten
De Chinese I-Ching (Yi Jing) is gebaseerd op 64 verschillende arrangementen van onderbroken en ongebroken lijnen, waarbij elk arrangement zes lijnen heeft. Elk arrangement wordt een hexagram genoemd.
Unicursal Hexagram
Het unicursale hexagram is een zespuntige ster die in één continue beweging kan worden getekend. De punten zijn op gelijke afstand van elkaar, maar de lijnen zijn niet van gelijke lengte (in tegenstelling tot een standaard hexagram). Het kan echter in een cirkel passen waarbij alle zes punten de cirkel raken.
De betekenis van het unicursale hexagram is grotendeels identiek aan die van een standaard hexagram: de vereniging van tegenstellingen. Het unicursale hexagram benadrukt echter sterker de verwevenheid en ultieme eenheid van de twee helften, in plaats van dat twee afzonderlijke helften samenkomen.
Occulte praktijken omvatten vaak het traceren van symbolen tijdens een ritueel, en een unicursaal ontwerp leent zich beter voor deze praktijk.
Het unicursale hexagram wordt meestal afgebeeld met een vijfbladige bloem in het midden. Dit is een variatie gecreëerd door Aleister Crowley en wordt het sterkst geassocieerd met de religie van Thelema. Een andere variatie is de plaatsing van een klein pentagram in het midden van het hexagram.
