Boeddhist worden is toevlucht nemen tot de Drie Juwelen, ook wel de Drie Schatten genoemd. De drie juwelen zijn de Boeddha, de Dharma en de Sangha.
De formele ceremonie van Ti Samana Gamana (Pali), of 'het nemen van de drie toevluchtsoorden', wordt in bijna alle scholen van het boeddhisme uitgevoerd. Iedereen die oprecht het pad van de Boeddha wil volgen, kan die toewijding echter beginnen door deze regels te reciteren:
Ik neem mijn toevlucht tot de Boeddha.
Ik neem mijn toevlucht tot de Dharma.
Ik neem mijn toevlucht in de Sangha.
Het Engelse woord refuge verwijst naar een schuilplaats en bescherming tegen gevaar. Welk gevaar? We zoeken beschutting tegen de passies die ons rondschudden, tegen het gevoel van angst en gebrokenheid, tegen pijn en lijden, tegen de angst voor de dood. We zoeken beschutting tegen het wiel van samsara, de cyclus van dood en wedergeboorte.
Toevlucht nemen
De betekenis van toevlucht nemen tot de Drie Juwelen wordt enigszins anders verklaard door de verschillende scholen van het Boeddhisme. De Theravada-leraar Bhikkhu Bodhi zei:
"De leer van de Boeddha kan worden gezien als een soort gebouw met zijn eigen afzonderlijke fundering, verhalen, trappen en dak. Zoals elk ander gebouw heeft de leer ook een deur, en om erin te komen, moeten we hier door naar binnen gaan De toegangsdeur tot de leer van de Boeddha is het toevluchtsoord voor de Triple Gem, dat wil zeggen voor de Boeddha als de volledig verlichte leraar, voor de Dhamma als de door hem onderwezen waarheid en voor de Sangha als de gemeenschap van zijn nobele discipelen. "
In zijn boek Taking the Path of Zen schreef zenleraar Robert Aitken dat toevlucht nemen tot de Drie Juwelen meer een gelofte is dan een gebed. De oorspronkelijke Pali-woorden van de drie regels "Ik neem mijn toevlucht", letterlijk vertaald, luiden: "Ik zal ondernemen om mijn thuis in de Boeddha te vinden", en vervolgens de Dharma en Sangha. "De implicatie is dat ik, door mijn thuis te vinden in de Boeddha, Dharma en Sangha, mezelf kan bevrijden van blinde conditionering en de ware aard kan realiseren, " schrijft Aitken.
Geen magie
Het nemen van de schuilplaatsen zal geen bovennatuurlijke geesten oproepen om je te komen redden. De kracht van de gelofte komt van je eigen oprechtheid en toewijding. Robert Thurman, een Tibetaans boeddhist en hoogleraar Indo-Tibetaanse boeddhistische studies aan de Columbia University, zei over de drie juwelen,
"Onthoud dat ontwaken, vrijheid van lijden, redding, als je wilt, bevrijding, alwetendheid, Boeddhaschap, allemaal voortkomen uit je eigen begrip, je inzicht in je eigen realiteit. Het kan niet alleen komen door de zegen van een ander, van een magische bekrachtiging, van een soort geheime gimmick, of van lidmaatschap van een groep. "
Ch'an Meester Sheng-Yen zei: "De echte Drie Juwelen zijn in wezen niets anders dan de verlichte Boeddha-natuur die al in je is."
"Toevlucht makend in de Boeddha, leren we om boosheid te transformeren in mededogen; toevlucht te nemen in de Dharma, leren we om waan in wijsheid te transformeren; toevlucht zoekend in de Sangha, leren we verlangen om te zetten in vrijgevigheid." (Red Pine, The Heart Sutra: The Womb of Buddhas, p. 132)
Ik neem mijn toevlucht tot de Boeddha
Als we 'de Boeddha' zeggen, hebben we het vaak over de historische Boeddha, de man die 26 eeuwen geleden leefde en wiens leer de basis van het boeddhisme vormt. Maar de Boeddha leerde zijn discipelen dat hij geen god was, maar een man. Hoe kunnen we onze toevlucht tot hem nemen?
Bikkhu .Bodhi schreef dat toevlucht nemen tot de Boeddha niet alleen zijn toevlucht nemen tot zijn concrete bijzonderheid.
"... Wanneer we onze toevlucht nemen tot de Boeddha, nemen we onze toevlucht tot hem als de ultieme belichaming van zuiverheid, wijsheid en mededogen, de weergaloze leraar die ons kan leiden naar veiligheid uit de gevaarlijke oceaan van samsara."
In het Mahayana-boeddhisme, terwijl 'Boeddha' misschien verwijst naar de 'historische Boeddha', genaamd Shakyamuni Boeddha, verwijst 'Boeddha' ook naar 'Boeddha-natuur', de absolute, onvoorwaardelijke aard van alle dingen. Terwijl "Boeddha" een persoon kan zijn die tot verlichting is ontwaakt, kan "Boeddha" ook verwijzen naar verlichting zelf (bodhi).
Robert Thurman zei dat we onze toevlucht nemen tot de Boeddha als de belichaming van de leraar. "We wenden ons tot de leer van de realiteit van gelukzaligheid, de leer van de methode om geluk te bereiken in welke vorm het ook komt, of het komt als christendom, of het komt als humanisme, of het komt as Hinduism, Soefisme of Boeddhisme. De vorm doet er niet toe. De leraar is Boeddha voor ons, iemand die de weg naar onze eigen realiteit voor ons kan wijzen. Hij zou een wetenschapper kunnen zijn; zij zou een religieuze leraar kunnen zijn. '
Zenleraar Robert Aitken zei over het eerste juweel:
"Dit verwijst natuurlijk naar Shakyamuni, de Verlichte, maar het heeft ook een veel bredere betekenis. Het omvat mythologische personages die aan Shakyamuni zijn voorafgegaan en tientallen archetypische figuren in het boeddhistische pantheon. Het omvat alle geweldige leraren Van onze afkomst ... maar ook iedereen die zijn of haar aard heeft gerealiseerd - alle monniken, nonnen en leken in de boeddhistische geschiedenis die de boom van leven en dood hebben geschud. In een diepere en toch meer gewone dimensie, we zijn allemaal Boeddha. We hebben het ons nog niet gerealiseerd, maar dat ontkent niet het feit. '
Ik neem mijn toevlucht tot de Dharma
Net als 'Boeddha' kan het woord ' Dharma ' wijzen op verschillende betekenissen. Het verwijst bijvoorbeeld naar de leer van de Boeddha, en ook naar de wet van karma en wedergeboorte. Het wordt soms ook gebruikt om te verwijzen naar ethische regels en naar mentale objecten of gedachten.
In Theravada-boeddhisme is dharma (of dhamma in Pali) een term voor de factoren van het bestaan of de voorbijgaande omstandigheden die tot het ontstaan van fenomenen leiden. In Mahayana wordt het woord soms gebruikt als 'manifestatie van de realiteit' of 'fenomeen'. Dit gevoel kan worden gevonden in het hart Sutra, dat verwijst naar de leegte of leegte (shunyata) van alle dharma's.
Bikkhu Bodhi zei dat er twee niveaus van dharma zijn. Een daarvan is de leer van de Boeddha, zoals uitgedrukt in de soetra's en andere gearticuleerde verhandelingen. De andere is het boeddhistische pad en het doel, namelijk Nirvana.
Robert Thurman zei:
"Dharma is onze eigen realiteit die we proberen volledig te begrijpen, volledig open te stellen. Dharma bestaat daarom ook uit die methoden en de leer van die methoden die de kunsten en wetenschappen zijn die ons in staat stellen onszelf te openen. De praktijken die we doen, dat ons zal openen, die die leringen volgen, die ze in ons leven, in onze praktijk en in onze uitvoering implementeren, die die kunsten inzetten: zij zijn ook Dharma. "
Het bestuderen van de leer van de Boeddha - een definitie van dharma - is belangrijk, maar toevlucht zoeken in de dharma is veel meer dan alleen vertrouwen en acceptatie van leringen. Het vertrouwt ook op je beoefening van het boeddhisme, of het nu gaat om regelmatig mediteren en regelmatig betoverend. Het gaat over vertrouwen op mindfulness, het huidige moment, hier, niet vertrouwen stellen in iets ver weg.
Ik neem mijn toevlucht in de Sangha
Sangha is een ander woord met meerdere betekenissen. Het verwijst meestal naar de kloosterorden en de institutionele lichamen van het boeddhisme. Het wordt echter ook vaak gebruikt op een manier vergelijkbaar met hoe sommige westerse christenen 'kerk' gebruiken. Een sangha kan een bepaalde groep boeddhisten zijn, leken of kloosterlingen, die samen oefenen. Of het kan alle boeddhisten overal betekenen.
Het belang van sangha kan niet worden overschat. Zelf verlichting proberen te bereiken en alleen voor jezelf is als proberen bergop te lopen tijdens een modderstroom. Je openstellen voor anderen, ondersteunen en ondersteund worden, is van cruciaal belang om de boeien van ego en egoïsme los te maken.
Vooral in het Westen doen mensen die naar het boeddhisme komen dit vaak omdat ze gewond en verward zijn. Dus gaan ze naar een dharma-centrum en vinden andere mensen die gewond en verward zijn. Vreemd genoeg lijkt dit sommige mensen boos te maken. Ze willen de enigen zijn die pijn doen; iedereen wordt verondersteld cool en pijnvrij en ondersteunend te zijn.
De late Chogyam Trungpa zei dat hij zijn toevlucht had gezocht tot de Sangha,
"De sangha is de gemeenschap van mensen die het perfecte recht hebben om je reizen te doorbreken en je te voeden met hun wijsheid, evenals het perfecte recht om hun eigen neurose te demonstreren en door jou te worden gezien. Het gezelschap binnen de sangha is een een soort schone vriendschap - zonder verwachting, zonder vraag, maar tegelijkertijd vervullend. "
Door toevlucht te nemen tot de Sangha, worden we de toevlucht. Dit is het pad van de Boeddha's.
