Veel religies hebben veel te zeggen over liefde en huwelijk. Het christendom spreekt zelfs van 'heilig huwelijk' en het katholicisme beschouwt het huwelijk als een sacrament. Wat zegt het boeddhisme over liefde en huwelijk?
Boeddhisme en romantische liefde
Er is bijna niets in de canonieke boeddhistische geschriften en commentaren over romantische liefde, maar laten we in ieder geval een algemeen misverstand ophelderen. Misschien hebt u gehoord dat boeddhisten verondersteld worden vrij te zijn van gehechtheid. Voor een native Engels spreker, suggereert dit een eenling te blijven.
Maar 'gehechtheid' heeft een specifieke betekenis in het boeddhisme die dichter in de buurt komt van wat de meesten van ons 'vasthouden' of 'bezit' zouden noemen. Het hangt aan iets uit een gevoel van behoeftigheid en hebzucht. Hechte vriendschappen en intieme relaties worden niet alleen goedgekeurd in het boeddhisme; je zult merken dat boeddhistische beoefening je relaties gezonder en gelukkiger maakt.
Hoe het boeddhisme het huwelijk beschouwt
Het boeddhisme beschouwt het huwelijk meestal als een seculier of sociaal contract en niet als een religieuze aangelegenheid
De meeste discipelen van de Boeddha waren celibataire nonnen en monniken. Sommige van deze discipelen waren marriedas was de Boeddha himselfbefore zij namen kloostergeloften, en het invoeren van de monastieke sangha niet per se het einde van de marriage.However, een getrouwde monnik of non werd nog van een verboden soort seksuele bevrediging. Dit was niet omdat seks 'zondig' is, maar omdat seksueel verlangen een belemmering is voor het besef van verlichting.
De Boeddha had ook leken discipelen, zoals zijn rijke patroon Anathapindika. En de leken discipelen waren vaak getrouwd. In een vroege preek genaamd de Sigalovada Sutta, opgenomen in de Pali Sutta-pitaka (Digha Nikaya 31), leerde de Boeddha dat een vrouw het respect, de hoffelijkheid en de trouw van haar man te danken had. Verder moest een vrouw thuis gezag krijgen en versieringen krijgen. Een vrouw is verplicht haar taken goed uit te voeren en ze vakkundig en ijverig te vervullen. Ze moet trouw zijn aan haar man en gastvrij zijn voor vrienden en relaties. En ze moet 'beschermen wat hij meebrengt', wat suggereert te zorgen voor alles wat haar man haar biedt.
Kortom, de Boeddha keurde het huwelijk niet af, maar moedigde het ook niet aan. De Vinaya-pitaka verbiedt monniken en nonnen bijvoorbeeld om matchmaker te worden.
Wanneer boeddhistische geschriften over het huwelijk spreken, beschrijven ze meestal monogame huwelijken. Volgens historicus Damien Keown, in het Oxford Dictionary of Buddhism, beschrijven 'vroege documenten een verscheidenheid aan tijdelijke en permanente arrangementen die zijn aangegaan om zowel emotionele als economische redenen, en in verschillende delen van boeddhistisch Azië zijn polygamie en polyandrie zowel getolereerd."
Deze tolerantie heeft betrekking op de boeddhistische kijk op seksuele moraliteit voor leken. Het Boeddhistische Derde Voorschrift wordt meestal eenvoudig vertaald als "Misbruik seks niet" en door de eeuwen heen is dit geïnterpreteerd als het volgen van gemeenschapsnormen. Onder de meeste omstandigheden is wat mensen seksueel met elkaar doen minder belangrijk dan het veroorzaken van lijden voor anderen of disharmonie in de gemeenschap.
Scheiden?
Er is geen specifiek verbod op echtscheiding in het boeddhisme
Liefde en huwelijk van hetzelfde geslacht
Vroege boeddhistische teksten zeggen niets specifieks over homoseksualiteit. Net als bij andere kwesties van seksualiteit, is homoseksuele seks het Derde Voorschrift meer een kwestie van lokale sociaal-culturele normen dan van religieuze doctrine. Er is een commentaar in de Tibetaanse Canon dat seks tussen mannen verbiedt, maar er is geen dergelijk specifiek verbod in de Pali of Chinese kanonnen. Homoseksuele seks wordt in sommige delen van Boeddhistisch Azië als een overtreding van het Derde Voorschrift beschouwd, maar in andere delen niet.
In de Verenigde Staten waren de eerste boeddhistische instelling die optrad en huwelijken van hetzelfde geslacht begon te sluiten de boeddhistische kerken van Amerika, die het Jodo Shinshu-boeddhisme vertegenwoordigen. TheRev. Koshin Ogui van de Boeddhistische kerk van San Francisco voerde de eerste geregistreerde boeddhistische huwelijksceremonie van hetzelfde geslacht uit in 1970, en in de jaren die volgden volgden andere Jodo Shinshu-priesters rustig maar zonder controverse. Deze huwelijken waren natuurlijk nog niet legaal, maar werden uitgevoerd als mededogen. (Zie '' Alle wezens worden even omarmd door Amida Buddha ': Jodo Shinshu-boeddhisme en het homohuwelijk in de Verenigde Staten' door Jeff Wilson, Renison University College, gepubliceerd in Journal of Global Buddhism Vol. 13 (2012): 31-59.)
Veel boeddhistische sangha's in het Westen ondersteunen tegenwoordig het homohuwelijk, hoewel het nog steeds een probleem is in het Tibetaans boeddhisme. Zoals hierboven vermeld, heeft het Tibetaanse boeddhisme wel een eeuwenoud gezaghebbend commentaar dat seks tussen mannen een overtreding van het derde voorschrift noemt, en Zijn heiligheid de Dalai Lama heeft niet de unilaterale autoriteit om de Tibetaanse Canon te veranderen. Zijne Heiligheid heeft interviewers verteld dat hij niets verkeerds ziet met het homohuwelijk, tenzij een dergelijk huwelijk de voorschriften van de religie van de paren schendt . Dan is het niet zo goed.
Wat gebeurt er op een boeddhistische bruiloft?
Er is geen enkele officiële boeddhistische huwelijksceremonie. In sommige delen van Azië worden boeddhistische geestelijken helemaal niet betrokken bij het uitvoeren van bruiloften. Dus wat er gebeurt op een boeddhistische bruiloft is meestal een kwestie van lokale gewoonten en tradities
