Een van de meest bekende heldinnen in de joodse bijbel is koningin Esther, die de koning van de partner van Perzië werd en daardoor de middelen had om haar volk van de slachting te redden. De joodse feestdag Purim, die meestal ergens in maart valt, vertelt het verhaal van Esther.
Koningin Esther was een joodse 'Assepoester'
In veel opzichten leest Esther's verhaal bekend als het boek Esther in het christelijke Oude Testament en de Megillah (Scroll) van Esther in de Joodse Bijbel als een verhaal van Assepoester.
Het verhaal begint met de Perzische heerser Ahasveros, een figuur die vaak wordt geassocieerd met de Perzische monarch, bekend onder zijn Griekse naam, Xerxes. De koning was zo trots op zijn mooie koningin, Vashti, dat hij haar beval op een feest onthuld te verschijnen voor de prinsen van het land. Omdat onthulling het sociale equivalent van fysiek naakt zijn was, weigerde Vashti. De koning was woedend en zijn raadgevers drongen er bij hem op aan een voorbeeld van Vashti te maken, zodat andere vrouwen niet ongehoorzaam zouden worden zoals de koningin.
Zo werd de arme Vashti geëxecuteerd voor het verdedigen van haar bescheidenheid. Toen beval Ahasveros de knappe maagden van het land voor de rechter te brengen om een jaar van voorbereiding in de harem te ondergaan (praat over extreme make-overs!). Elke vrouw werd voor onderzoek naar de koning gebracht en keerde terug naar de harem om zijn tweede oproeping af te wachten. Uit deze reeks liefdes, koos de koning Esther als zijn volgende koningin.
Esther verborg haar joodse erfgoed
Wat Ahasuerus niet wist, was dat zijn volgende koningin eigenlijk een aardig Joods meisje was, Hadassah ('mirte' in het Hebreeuws), die was opgevoed door haar oom (of mogelijk neef), Mordecai. Hadassah's voogd raadde haar aan haar joodse afkomst te verbergen voor haar koninklijke echtgenoot.
Dit bleek vrij eenvoudig, omdat bij haar selectie als de volgende koningin de naam van Hadassah werd veranderd in Esther. Volgens de Joodse Encyclopedie interpreteren sommige historici de naam Esther als een afleiding van het Perzische woord voor "ster" die haar overwicht aangeeft. Anderen suggereren dat Esther was afgeleid van Ishtar, de moedergodin van de Babylonische religie.
Hoe dan ook, de make-over van Hadassah was compleet en als Esther trouwde ze met koning Ahasveros.
Betreed de schurk: Haman de premier
Rond deze tijd benoemde Ahasuerus Haman tot zijn premier. Al snel was er bloed tussen Haman en Mordechai, die religieuze redenen aanhaalden om te weigeren voor Haman te buigen zoals de douane eiste. In plaats van alleen Mordechai achterna te gaan, vertelde de premier de koning dat de Joden die in Perzië woonden waardeloze schurken waren die het verdienden te worden vernietigd. Haman beloofde de koning 10.000 zilveren stukken te geven in ruil voor een koninklijk besluit waardoor hij niet alleen Joodse mannen, maar ook vrouwen en kinderen afslachtte.
Toen wierp Haman de "pur" of partij uit om de datum van de slachting te bepalen, en het viel op de 13e dag van de Joodse maand Adar.
Mordecai heeft het perceel ontdekt
Mordechai ontdekte echter Hamans plot, en hij scheurde zijn kleren en legde as op zijn gezicht van verdriet, net als andere Joden die hij had gewaarschuwd. Toen koningin Esther hoorde van de nood van haar voogd, stuurde ze hem kleding, maar hij weigerde ze. Toen stuurde ze een van haar bewakers om de problemen te achterhalen en Mordechai vertelde de bewaker alles van Haman's plot.
Mordecai smeekte koningin Esther om namens haar volk met de koning te bemiddelen en een aantal van de beroemdste woorden van de Bijbel uit te spreken: denk niet dat u in het paleis van de koning net zo goed zult ontsnappen als alle andere joden. Want als je op zo'n moment zwijgt, zullen opluchting en bevrijding voor de Joden uit een andere hoek opstaan, maar jij en je vaders familie zullen vergaan. Wie weet? Misschien bent u net voor deze tijd tot koninklijke waardigheid gekomen.
Koningin Esther brave het koninklijk besluit
Er was slechts één probleem met het verzoek van Mordechai: volgens de wet kon niemand in de aanwezigheid van de koning komen zonder zijn toestemming, zelfs zijn vrouw niet. Esther en haar joodse landgenoten vastten drie dagen om haar moed te geven. Toen zette ze al haar beste middelen op en benaderde de koning zonder een oproeping. Ahasveros strekte zijn koninklijke scepter naar haar uit, wat aangeeft dat hij haar bezoek accepteerde. Toen de koning Esther vroeg of ze wilde, zei ze dat ze kwam om Ahasveros en Haman uit te nodigen om te feesten.
Op de tweede banketdag bood Ahasveros Esther alles aan wat ze maar wilde, zelfs de helft van zijn koninkrijk. In plaats daarvan smeekte de koningin om haar leven en dat van alle Joden in Perzië, en onthulde de complotten van de koning Haman tegen hen, vooral Mordechai. Haman werd op dezelfde manier geëxecuteerd als gepland voor Mordecai. Met instemming van de koning stonden de Joden op en slachtten Hamans handlangers af op de 13e dag van Adar, de dag die oorspronkelijk gepland was voor de vernietiging van de Joden, en plunderden hun goederen. Daarna feestten ze twee dagen, de 14e en 15e van Adar, om hun redding te vieren.
Koning Ahasveros bleef blij met koningin Esther en noemde haar voogd Mordechai als zijn premier in de plaats van de schurk Haman.
In hun artikel over Esther in De Joodse Encyclopedie, verklaren Eil G. Hirsch, John Dyneley Prince en Solomon Schechter ondubbelzinnig dat het bijbelse verslag van het boek Esther niet als historisch accuraat kan worden beschouwd, ook al is het een opwindende verhaal van hoe koningin Esther van Perzië het Joodse volk redde van vernietiging.
Om te beginnen zeggen de geleerden dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat Perzische edelen hun koning zouden hebben toegestaan om zowel een Joodse koningin als een Joodse premier op te voeden. De geleerden noemen andere factoren die de geschiedenis van het Boek van Esther neigen te weerleggen:
* De auteur noemt nooit God, aan wie de verlossing van Israël wordt toegeschreven in elk ander oudtestamentisch boek. Bijbelse historici zeggen dat dit verzuim een latere oorsprong voor Esther ondersteunt, waarschijnlijk de hellenistische periode waarin de joodse religieuze naleving was afgenomen, zoals blijkt uit andere bijbelse boeken uit dezelfde periode, zoals Prediker en Daniël.
* De auteur had niet kunnen schrijven tijdens het hoogtepunt van het Perzische rijk omdat overdreven beschrijvingen van het koninklijk hof en niet-complementaire verhalen van een koning die bij naam wordt genoemd. In ieder geval had hij zulke kritische beschrijvingen niet kunnen schrijven en leefde hij om het verhaal te vertellen.
Geleerden Debat Geschiedenis versus fictie
In een artikel voor het Journal of Biblical Literature, The Book of Esther and Ancient Storytelling, schrijft geleerde Adele Berlin ook over de wetenschappelijke bezorgdheid over de historische nauwkeurigheid van Esther. Ze schetst het werk van verschillende geleerden in het onderscheiden van authentieke geschiedenis van fictie in bijbelse teksten. Berlijn en andere geleerden zijn het erover eens dat Esther waarschijnlijk een historische novelle is, dat wil zeggen een fictief werk dat nauwkeurige historische instellingen en details bevat.
Net als historische fictie vandaag, zou het boek Esther geschreven kunnen zijn als een leerzame romance, een manier om Joden aan te moedigen die onderdrukking door Grieken en Romeinen tegenkomen. Geleerden Hirsch, Prince en Schechter gaan zelfs zo ver om te beweren dat het enige doel van het boek Esther was om een "achterverhaal" te geven voor het feest van Purim, wiens antecedenten onduidelijk zijn omdat het overeenkomt met geen opgenomen Babylonisch of Hebreeuws festival.
Hedendaagse Purim-observatie is leuk
De huidige vieringen van Purim, de joodse feestdag ter herinnering aan het verhaal van Koningin Esther, worden vergeleken met die van christelijke feesten zoals Mardi Gras in New Orleans or Carinvale in Rio de Janeiro. Hoewel de vakantie een religieuze overlay heeft met vasten, geven aan de armen en het tweemaal lezen van de Megilla van Esther in de synagoge, ligt de focus voor de meeste Joden op het plezier van Purim. Vakantiepraktijken omvatten het uitwisselen van geschenken van eten en drinken, feesten, schoonheidswedstrijden houden en toneelstukken bekijken waarin gekostumeerde kinderen het verhaal van dappere en mooie koningin Esther spelen, die het Joodse volk redde.
bronnen
Hirsch, Emil G., met John Dyneley Prince en Solomon Schechter, "Esther", The Jewish Encyclopedia http: //www.jewishencyclopedia.com/view.jsp? Artid = 483 & letter = E & search = Esther # ixzz1Fx2v2MSQ
Berlin, Adele, The Book of Esther and Ancient Storytelling, Journal of Biblical Literature Volume 120, nummer 1 (voorjaar 2001).
Souffer, Ezra, "The History of Purim, " Het Joodse tijdschrift, http://www.jewishmag.com/7mag/history/purim.htm
The Oxford Annotated Bible, New Revised Standard Version (Oxford University Press, 1994).
