Schriftverwijzing
De gelijkenis van de verloren zoon staat in Lukas 15: 11-32.
Verloren zoon verhaal samenvatting
Het verhaal van de verloren zoon, ook bekend als de gelijkenis van de verloren zoon, volgt onmiddellijk op de gelijkenissen van de verloren schapen en de verloren munt. Met deze drie gelijkenissen liet Jezus zien wat het betekent verloren te zijn, hoe de hemel met vreugde viert wanneer de verlorenen worden gevonden, en hoe de liefhebbende Vader ernaar verlangt mensen te redden.
Jezus reageerde ook op de klacht van de Farizeeën: "Deze man verwelkomt zondaars en eet met hen."
Het verhaal van de verloren zoon begint met een man die twee zonen heeft. De jongere zoon vraagt zijn vader om zijn deel van het familiebezit als een vroege erfenis. Eenmaal ontvangen, begint de zoon onmiddellijk aan een lange reis naar een ver land en begint zijn fortuin te verspillen aan in het wild leven.
Als het geld op is, wordt het land getroffen door een ernstige hongersnood en bevindt de zoon zich in nare omstandigheden. Hij neemt een taak om varkens te voeren. Uiteindelijk wordt hij zo berooid dat hij zelfs verlangt om het voedsel te eten dat aan de varkens is toegewezen.
De jonge man komt eindelijk tot bezinning en herinnert zich zijn vader. In nederigheid herkent hij zijn dwaasheid en besluit hij terug te keren naar zijn vader en om vergeving en genade te vragen. De vader die waakt en wacht, ontvangt zijn zoon terug met open armen van mededogen. Hij is dolblij met de terugkeer van zijn verloren zoon.
Onmiddellijk keert de vader zich naar zijn bedienden en vraagt hen om een enorm feest voor te bereiden ter ere van de terugkeer van zijn zoon.
Ondertussen kookt de oudere zoon van woede wanneer hij binnenkomt van het bewerken van de velden om een feest met muziek en dans te ontdekken om de terugkeer van zijn jongere broer te vieren. De vader probeert de oudere broer te ontmoedigen van zijn jaloerse woede en verklaart: "Je bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou."
Nuttige punten uit het verhaal van de verloren zoon
Doorgaans zou een zoon zijn erfenis ontvangen op het moment van de dood van zijn vader. Het feit dat de jongere broer de vroege verdeling van het familiebezit in gang zette, was een opstandige en trotse minachting voor het gezag van zijn vader, om nog maar te zwijgen over een egoïstische en onvolwassen houding.
Varkens waren onreine dieren. Joden mochten zelfs geen varkens aanraken. Toen de zoon een baan nam om varkens te voeren, zelfs verlangend naar hun voedsel om zijn buik te vullen, bleek dat hij zo laag was gevallen als hij maar kon gaan. Deze zoon vertegenwoordigt een persoon die leeft in opstand tegen God. Soms moeten we een dieptepunt bereiken voordat we tot bezinning komen en onze zonde herkennen.
Dit gedeelte van het evangelie van Luke is gewijd aan de verlorenen. De eerste vraag die het voor lezers oproept, is: "Ben ik verloren?" De vader is een beeld van onze hemelse Vader. God wacht geduldig, met liefdevol mededogen om ons te herstellen wanneer we met nederige harten naar hem terugkeren. Hij biedt ons alles in zijn koninkrijk en herstelt de volledige relatie met vreugdevolle viering. Hij blijft niet stilstaan bij onze eigenzinnigheid in het verleden.
Als we vanaf het begin van hoofdstuk 15 lezen, zien we dat de oudere zoon duidelijk een beeld is van de farizeeën. In hun eigengerechtigheid weigeren ze om te gaan met zondaars en zijn vergeten zich te verheugen wanneer een zondaar terugkeert naar God.
Bitterheid en wrok weerhouden de oudere zoon ervan zijn jongere broer te vergeven. Het verblindt hem voor de schat die hij vrijelijk geniet door constante relatie met de vader. Jezus hield ervan om rond te hangen met zondaars omdat hij wist dat zij hun behoefte aan redding zouden zien en zouden reageren, de hemel met vreugde overstromend.
Vragen voor reflectie
Wie ben jij in dit verhaal? Ben je een verloren, een farizeeër of een dienaar? Ben jij de opstandige zoon, verloren en ver van God? Bent u de zelfingenomen farizeeër, niet langer in staat zich te verheugen wanneer een zondaar terugkeert naar God?
Ben je een verloren zondaar die redding zoekt en de liefde van de Vader vindt? Sta je opzij, kijkend en vraag je je af hoe de Vader je ooit zou kunnen vergeven?
Misschien heb je het dieptepunt bereikt, tot je zinnen gekomen en besloten om naar Gods open armen van mededogen en genade te rennen? Of ben je een van de bedienden in het huishouden en verheug je je met de vader als een verloren zoon de weg naar huis vindt?
