Een moskee ( masjid in het Arabisch) is een plaats van aanbidding in de islam. Hoewel gebeden privé kunnen worden gedaan, zowel binnen als buiten, wijdt bijna elke gemeenschap van moslims een ruimte of gebouw voor gemeentelijk gebed. De belangrijkste architecturale componenten van een moskee zijn praktisch van opzet en bieden zowel continuïteit als een gevoel van traditie bij moslims wereldwijd.
Er is veel variatie tussen moskeeën over de hele wereld. Bouwmaterialen en ontwerp zijn afhankelijk van de cultuur, het erfgoed en de hulpbronnen van elke lokale moslimgemeenschap. Er zijn echter een aantal kenmerken die bijna alle moskeeën gemeen hebben.
Minaret
Moskeeminaretten in Aswan, Egypte. Ugurhan Betin / Getty Images Een minaret is een slanke toren met balkons of open galerijen van waaruit de muezzin van een moskee de gelovigen vijf keer per dag tot gebed roept. Minaretten zijn kenmerkende traditionele kenmerken van veel moskeeën, hoewel ze variëren in hoogte, stijl en aantal. Minaretten kunnen vierkant, rond, zeshoekig, achthoekig, of zelfs spiraalvormig zijn en ze zijn meestal bedekt met een puntdak.
Het woord minaret is afgeleid van het Arabische woord voor "vuurtoren" of "baken".
Koepel
Turkije, Istanbul, Blue Mosque sierlijke interieur van koepels. Tetra-afbeeldingen / Getty-afbeeldingen Veel moskeeën zijn versierd met een koepeldak, vooral in het Midden-Oosten. In sommige tradities symboliseert de koepel het gewelf van de hemel. Het interieur van een koepel is meestal zeer versierd met bloemen, geometrische en andere patronen.
De hoofdkoepel van een moskee bedekt meestal de belangrijkste gebedsruimte van het gebouw. Sommige moskeeën kunnen ook secundaire koepels hebben
Gebedszaal
Sultan Selim-moskee, Konya. Salvator Barki / Getty Images Binnenin wordt het centrale gebied voor gebed een musalla genoemd (letterlijk 'plaats voor gebed'). Het wordt opzettelijk vrij bloot gelaten. Er is geen meubilair nodig, want aanbidders zitten, knielen en buigen rechtstreeks op de vloer. Er kunnen enkele stoelen of banken zijn om oudere of gehandicapte aanbidders te helpen die moeite hebben met mobiliteit.
Langs de muren en pilaren van de gebedsruimte zijn er meestal boekenplanken voor kopieën van de koran, houten boekenstandaards ( rihal ), ander religieus leesmateriaal en individuele gebedskleden. Verder is de gebedsruimte anders een grote, open ruimte.
mihrab
Mihrab van Nasir Ol-Molk moskee, Shiraz, Iran. efesenko / Getty Images De mihrab is een sierlijke, halfcirkelvormige inkeping in de muur van de gebedsruimte van een moskee die de richting van de qiblah aangeeft de richting die naar Mekka kijkt waarmee moslims worden geconfronteerd tijdens het gebed. Mihrabs variëren in grootte en kleur, maar ze hebben meestal de vorm van een deuropening en versierd met mozaïektegels en kalligrafie om de ruimte te laten opvallen.
minbar
Gazi Husrev-beg moskee in Sarajevo, Bosnië en Herzegovina. fotokon / Getty Images De minbar is een verhoogd platform aan de voorkant van een moskee-gebedsruimte, van waaruit preken of toespraken worden gehouden. De minbar is meestal gemaakt van gesneden hout, steen of baksteen. Het omvat een korte trap naar het bovenste platform, dat soms wordt bedekt door een kleine koepel.
Ablution Area
Wassen gebied, Sultan Qaboos Grand Mosque, Muscat, Oman. Richard Sharrocks / Getty Images Afwassen (ritueel wassen of wudu ) maken deel uit van de voorbereiding op moslimgebed. Soms is een ruimte voor wassingen gereserveerd in een toilet of wasruimte. Als alternatief kan er een fonteinachtige structuur langs een muur of op een binnenplaats zijn. Er is stromend water beschikbaar, vaak met kleine krukken of stoelen om het zitten gemakkelijker te maken om de voeten te wassen.
Gebedskleden
Binnenland van Masjid Sultan Mosque in Singapore. rusm / Getty Images Tijdens islamitische gebeden buigen, aanbidden en neerknielen op de grond in nederigheid voor God. De enige vereiste in de islam is dat gebeden worden gehouden in een schoon gebied. Tapijten en tapijten zijn een traditionele manier geworden om de netheid van de gebedsplaats te waarborgen en wat demping op de vloer te bieden. Traditionele gebedskleden hebben aan één uiteinde een boogvormig symbool. Dit symbool vertegenwoordigt de mihrab en moet tijdens het gebed naar Mekka wijzen.
In moskeeën is het gebedsruimte vaak bedekt met grote gebedstapijten. Kleinere gebedskleden kunnen op een nabijgelegen plank worden gestapeld voor individueel gebruik.
Schoenenplank
Het schoenenrek is een praktisch kenmerk van veel moskeeën wereldwijd. Moslims doen hun schoenen uit voordat ze een moskee betreden om de netheid van de gebedsruimte te behouden. In plaats van stapels schoenen bij de deur te dumpen, zijn planken strategisch geplaatst bij moskee-ingangen, zodat bezoekers zich netjes kunnen organiseren en later hun schoenen kunnen vinden.
