Dankzij stedelijke legende, Hollywood en hondsdolle christelijke fundamentalisten zijn er weinig beelden zo ingebakken in de geest van de Amerikaan over satanisten als hun vermeende liefde voor mensenoffers. Hoewel dit soort opoffering absoluut afschuwelijk en onlogisch is voor een satanist, bespreekt de satanische bijbel niettemin een bepaald soort magisch werk dat het beschrijft als een menselijk offer.
Er is geen bloed-uitgehongerde godheid
Historisch gezien is het offeren van dieren en mensen in het algemeen uitgevoerd in religies waar de godheid in kwestie bloed nodig heeft om te overleven of tevreden is met het leven dat in hun naam is opgegeven. LaVeyan Satanisten zijn echter atheïsten. Voor hen is er geen werkelijke entiteit die Satan wordt genoemd. Ergo, een leven opofferen om Satan te sussen is onzinnig.
Emotie als magische kracht
Sterke emoties genereren energie binnen magische rituelen. LaVey belicht drie bijzonder sterke emotionele bronnen van kracht: de doodsstrijd van een levend wezen, woede en orgasme.
Satanische magiërs halen in de eerste plaats kracht uit zichzelf, en magiërs kunnen dit zeker doen door woede of orgasme te kanaliseren via seks of masturbatie. Met deze tools tot hun beschikking (en niet taboe gemaakt zoals ze in veel religies zijn), is de derde bron death throes - onnodig.
Het feit is dat als de 'tovenaar zijn naam waardig is, hij ongeremd genoeg zal zijn om de nodige kracht uit zijn eigen lichaam te bevrijden, in plaats van uit een onwillig en onwaardig slachtoffer! ( The Satanic Bible, p. 87)
Symbolisch offer als bron van toorn
De Satanische Bijbel bespreekt wel een symbolisch menselijk offer door middel van hexing, een magisch werk dat 'leidt tot de fysieke, mentale of emotionele vernietiging van het' offer 'op manieren en middelen die niet aan de tovenaar kunnen worden toegeschreven. (p. 88) Het primaire doel is echter niet de vernietiging van het individu, maar eerder de woede en toorn die de tovenaar oproept tijdens het ritueel. Alles wat met het offer gebeurt, is van ondergeschikt belang.
Geschikte doelen
De enige mensen die satanisten zullen overwegen zich te richten op een dergelijke offerende hex is een "volkomen schadelijk en verdienstelijk individu" die "door zijn verwerpelijke gedrag praktisch uitroept om vernietigd te worden." (pp. 88, 89-90)
In feite zien satanisten het elimineren van zulke irritante invloeden als iets van een plicht. Deze mensen zijn emotionele bloedzuigers en slepen iedereen naar beneden om hun uitgehongerde ego te voeden. Bovendien benadrukken satanisten verantwoordelijkheid voor gedrag. Acties hebben consequenties. Wanneer mensen zich slecht gedragen, moeten hun slachtoffers stappen ondernemen om niet verder te worden onderworpen aan het misbruik in plaats van de andere wang toe te keren en excuses te maken voor de dader. Zoals de elfde heerser van de elf satanische regels van de aarde zegt: "Val op open terrein niemand lastig. Als iemand je dwars zit, vraag hem dan om te stoppen. Als hij niet stopt, vernietig hem dan."
Ongeschikte doelen
Het doel mag het nooit onwaardig zijn. Wat de stedelijke legende ook zegt, Satanisten hebben geen interesse in het richten op maagden, heilige mensen of andere rechtopstaande leden van de samenleving. Ook is een doel nooit willekeurig gekozen. Om dit te doen zou zowel kwaadaardig (om nog maar te zwijgen van sociopathisch) en gebrek aan de gewenste woede zijn.
Bovendien zijn zowel dieren als kinderen specifiek verboden doelen. Beide missen het vermogen en het begrip om een dergelijk gevolg op hen te brengen. Dieren werken op instinct en kwaadaardigheid werkt op een niveau dat verder gaat dan instinct. Kinderen worden bijzonder heilig gehouden voor satanisten en zij beschouwen alle schade die hen wordt aangedaan als bijzonder verachtelijk.
Satanisten ontkennen criminele activiteiten
Nogmaals, zelfs als een satanist spreekt over 'menselijk offer', hebben ze het niet over een fysieke aanval of enige andere illegale activiteit. Satanisten hebben een nultolerantie voor wetsovertreders en steunen zware civiele straffen voor hen.
De term "menselijk offer"
Je zou kunnen denken dat Anton LaVey een minder geladen term had kunnen vinden dan 'menselijk offer' voor wat hij voorstelt, maar de keuze van woorden is zeer in lijn met de toon van de rest van de Satanische Bijbel . LaVey gaf er de voorkeur aan om soms duidelijk en bot te spreken tot het punt van overdrijving om taboes uit te dagen die hij als primair zag om leden van de samenleving te controleren. Zijn vocabulaire was opzettelijk opruiend.
