Om lid te worden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (LDS / Mormon) moet u minstens acht jaar oud zijn of een volwassen bekeerling zijn.
De feitelijke doopdiensten zijn voor beide groepen bijna identiek. De verantwoordelijkheden van het priesterschap bij het toezicht op, het leiden en uitvoeren van de doop kunnen echter enigszins verschillen voor kinderen of bekeerlingen. De verschillen hebben te maken met administratie. Elke gedoopte persoon zal echter hetzelfde proces ondergaan en ervaren.
De doop is de eerste verordening in het evangelie. Het is een fysiek getuigenis van het sluiten van bepaalde heilige verbonden met onze hemelse Vader.
Voor de doop
Voordat iemand zich laat dopen, zijn er al inspanningen gedaan om hen het evangelie van Jezus Christus te leren. Ze moeten begrijpen waarom het belangrijk is om gedoopt te worden en welke beloften ze doen.
Zendelingen helpen over het algemeen potentiële bekeerlingen te onderwijzen. Ouders en plaatselijke kerkleiders zorgen ervoor dat kinderen wordt geleerd wat ze moeten weten.
Lokale kerkleiders en andere priesterschapsdragers zorgen ervoor dat de doop plaatsvindt.
Een typische doopdienst
Op aanwijzing van de belangrijkste kerkleiders moeten de doopdiensten eenvoudig, beknopt en geestelijk zijn. Ook moeten alle andere richtlijnen worden gevolgd. Dit includesguidelines opgenomen in het handboek, het beleid en de procedures van de Kerk handleiding online beschikbaar.
De meeste vergaderhuizen bevatten hiervoor doopvonten. Als ze niet beschikbaar zijn, kan elk geschikt waterlichaam worden gebruikt, zoals de oceaan of een zwembad. Er moet voldoende water zijn om de persoon erin volledig onder te dompelen. Witte doopkleding, die ondoorzichtig blijft als hij nat is, is over het algemeen beschikbaar voor diegenen die gedoopt worden en diegenen die de doop uitvoeren.
Een typische doopdienst bevat normaal gesproken het volgende:
- Prelude muziek
- Korte ontvangst door een priesterschapsleider
- Openingslied, hymne en gebed
- Korte gesprekken over relevante onderwerpen, zoals de doop en de gave van de Heilige Geest
- Korte muzikale selectie
- De doop zelf
- Tijd besteed eerbiedig terwijl betrokkenen veranderen in droge kleding
- De bevestiging van de gedoopte persoon
- Hymne en gebed sluiten
- Muziek uitsluiten
De doopdiensten duren ongeveer een uur en soms minder.
De doop uitvoeren
De procedure komt rechtstreeks uit de Schrift in 3 Nephi 11: 21-22 en vooral LV & C 20: 73-74:
De persoon die door God wordt geroepen en het gezag van Jezus Christus heeft om te dopen, zal het water ingaan met de persoon die zich voor de doop heeft gepresenteerd en zal zeggen, hem of haar bij naam noemend: in opdracht van Jezus Christus, ik doop u in de naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. Amen.
Dan zal hij hem of haar in het water onderdompelen en weer uit het water komen.
Vijfentwintig woorden en een snelle onderdompeling. Dit is alles wat nodig is!
Tweede verordening
Na de doop vindt de tweede verordening plaats. Dit houdt in dat wordt bevestigd door het opleggen van handen en het ontvangen van de gave van de Heilige Geest. De bevestigingsverordening is dienovereenkomstig kort. De priesterschapsdrager (s) leggen voorzichtig hun handen op het hoofd van de gedoopte persoon. De man die deze verordening uitvoert, vermeldt de naam van de persoon, roept het priesterschapsgezag op dat hij bezit, bevestigt de persoon die lid is en geeft de persoon opdracht de Heilige Geest te ontvangen.
De daadwerkelijke bevestiging duurt slechts enkele seconden. De priesterschapsdrager kan echter een paar woorden toevoegen, meestal van zegen, als hij daartoe wordt opgedragen door de Heilige Geest. Anders sluit hij zich in de naam van Jezus Christus en zegt Amen.
Formeel documenteren van de riten
De pasgedoopte en bevestigde persoon wordt officieel toegevoegd aan het lidmaatschap van de kerk. Meestal gedaan door wijkbedienden, vullen deze mannen archieven in en leggen deze voor aan de kerk.
De gedoopte persoon ontvangt een doop- en bevestigingsbewijs en ontvangt een lidmaatschapsnummer (MRN).
Dit officiële lidmaatschapsrecord is wereldwijd van toepassing. Als een persoon ergens naartoe verhuist, wordt zijn of haar lidmaatschapsrecord overgedragen naar de nieuwe afdeling of vestiging waaraan de persoon is toegewezen.
Het MRN blijft bestaan tenzij de persoon zich vrijwillig terugtrekt uit de kerk of zijn lidmaatschap intrekt door excommunicatie.
