Sinds de herziening van de katholieke liturgische kalender in 1969 is Passiontide synoniem met de Heilige Week. Palmzondag, de laatste zondag voor Pasen, staat nu bekend als Passion Sunday, hoewel het in de praktijk bijna altijd wordt aangeduid met zijn vroegere naam. (Soms zie je het als Passion (Palm) Sunday staan, wat het huidige gebruik weerspiegelt.)
De traditionele periode van passie
Vóór de herziening van de liturgische kalender was Passion echter de periode van de vastentijd die de toenemende openbaring van de goddelijkheid van Christus (zie Johannes 8: 46-59) en zijn beweging naar Jeruzalem herdenkt. Heilige Week was de tweede week van Passiontide, die begon met de vijfde zondag in Lent, die bekend stond als Passion Sunday. (De Vijfde Week van de vastentijd stond ook bekend als de Passion Week.) Passion Sunday en Palm Sunday waren dus (in tegenstelling tot vandaag) afzonderlijke vieringen.
De herziene kalender wordt gebruikt in de gewone vorm van de mis (de Novus Ordo ), de vorm van de mis die in de meeste parochies wordt gevierd. De buitengewone vorm van de mis (de traditionele Latijnse mis) maakt nog steeds gebruik van de vorige kalender en viert dus twee weken van passie.
Hoe wordt passie waargenomen?
In zowel de gewone als de buitengewone vormen van de mis, wordt Passiontide met grote plechtigheid waargenomen, vooral omdat Passiontide het Triduum omvat, de laatste drie dagen voor Pasen. Onder de oudere Passiontide van twee weken waren alle beelden in de kerk op Passion Sunday in paars gesluierd en bleven bedekt tot de Paaswake op de heilige zaterdagavond. De praktijk overleeft nog steeds grotendeels in de Novus Ordo, hoewel verschillende parochies het anders waarnemen. Sommigen versluieren hun beelden op Palmzondag; anderen, vóór de mis van het avondmaal op de heilige donderdag; weer anderen verwijderen de beelden helemaal uit de kerk en brengen ze terug naar de kerk voor de Paaswake.
Zie Wanneer is de heilige week om de datums van Passiontide in deze en toekomstige jaren in de huidige liturgische kalender (de gewone vorm) te vinden.
