Wat is vergeving? Is er een definitie van vergeving in de Bijbel? Betekent bijbelse vergeving dat gelovigen door God als rein worden beschouwd? En wat zou onze houding moeten zijn tegenover anderen die ons pijn hebben gedaan?
In de bijbel verschijnen twee soorten vergeving: Gods vergeving van onze zonden en onze verplichting om anderen te vergeven. Dit onderwerp is zo belangrijk dat onze eeuwige bestemming ervan afhangt.
Wat is vergeving door God?
De mensheid is zondig van aard. Adam en Eva waren ongehoorzaam aan God in de Hof van Eden en sindsdien zondigen mensen tegen God.
God houdt te veel van ons om onszelf in de hel te laten vernietigen. Hij voorzag ons in een manier om vergeven te worden, en die manier is door Jezus Christus. Jezus bevestigde dat hij, in onzekere bewoordingen, zei: "Ik ben de weg en de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij." (Johannes 14: 6, NIV) Gods heilsplan was om Jezus, zijn enige Zoon, de wereld in te sturen als een offer voor onze zonden.
Dat offer was noodzakelijk om Gods gerechtigheid te bevredigen. Bovendien moest dat offer perfect en brandschoon zijn. Vanwege onze zondige aard kunnen we onze gebroken relatie met God niet alleen repareren. Alleen Jezus was gekwalificeerd om dat voor ons te doen. Bij het Laatste Avondmaal, in de nacht voor zijn kruisiging, nam hij een beker wijn en zei tegen zijn apostelen: "Dit is mijn bloed van het verbond, dat voor velen wordt uitgestort vanwege de vergeving van zonden." (Mattheüs 26:28, NIV)
De volgende dag stierf Jezus aan het kruis, nam de straf die ons toekomt en verzoening voor onze zonden. Op de derde dag daarna stond hij op uit de dood en overwon de dood voor allen die in hem geloven als Redder. Johannes de Doper en Jezus gebood dat we ons moeten bekeren, of ons afkeren van onze zonden om Gods vergeving te ontvangen. Als we dat doen, zijn onze zonden vergeven en zijn we verzekerd van het eeuwige leven in de hemel.
Wat is vergeving van anderen?
Als gelovigen wordt onze relatie met God hersteld, maar hoe zit het met onze relatie met onze medemensen? De Bijbel zegt dat wanneer iemand ons pijn doet, we verplicht zijn om die persoon te vergeven. Jezus is op dit punt heel duidelijk:
Mattheüs 6: 14-15
Want als je andere mensen vergeeft wanneer ze tegen je zondigen, zal je hemelse Vader je ook vergeven. Maar als u anderen hun zonden niet vergeeft, zal uw Vader uw zonden niet vergeven. (NIV)
Weigeren om te vergeven is een zonde. Als we vergeving van God ontvangen, moeten we die aan anderen geven die ons pijn doen. We kunnen geen wrok koesteren of wraak nemen. We moeten God vertrouwen voor gerechtigheid en de persoon die ons beledigd heeft vergeven. Dat betekent echter niet dat we de overtreding moeten vergeten; meestal is dat buiten onze macht. Vergeving betekent de ander van schuld bevrijden, de gebeurtenis in Gods handen laten en verder gaan.
We kunnen een relatie met de persoon hervatten als we die hadden, of misschien niet als er niet eerder een bestond. Zeker, het slachtoffer van een misdrijf is niet verplicht vrienden te worden met de misdadiger. We laten het aan de rechtbanken en aan God over om hen te beoordelen.
Niets is te vergelijken met de vrijheid die we voelen wanneer we anderen leren vergeven. Wanneer we ervoor kiezen om niet te vergeven, worden we slaven van bitterheid. Wij zijn het meest gekwetst door vast te houden aan onvergevingsgezindheid.
In zijn boek 'Vergeef en vergeet' schreef Lewis Smedes deze diepgaande woorden over vergeving:
"Wanneer je de kwaaddoener van het verkeerde bevrijdt, haal je een kwaadaardige tumor uit je innerlijke leven. Je bevrijdt een gevangene, maar je ontdekt dat de echte gevangene jezelf was."
Vergiffenis samenvatten
Wat is vergeving? De hele Bijbel verwijst naar Jezus Christus en zijn goddelijke missie om ons van onze zonden te redden. De apostel Petrus vatte het zo samen:
Handelingen 10: 39-43
We zijn getuigen van alles wat hij deed in het land van de Joden en in Jeruzalem. Ze doodden hem door hem aan een kruis te hangen, maar God wekte hem op uit de dood op de derde dag en zorgde ervoor dat hij gezien werd. Hij werd niet door alle mensen gezien, maar door getuigen die God al had gekozen - door ons die met hem at en dronk nadat hij uit de dood was opgestaan. Hij beval ons om tot de mensen te prediken en te getuigen dat hij degene is die God heeft aangesteld als rechter van de levenden en de doden. Alle profeten getuigen over hem dat iedereen die in hem gelooft vergeving van zonden ontvangt door zijn naam. (NIV)
