Een onderwerp van discussie dat om de zoveel tijd opduikt, is het verband tussen vurig evangelisch christendom en even vurig anticommunisme. In de hoofden van veel Amerikanen zijn atheïsme en communisme onlosmakelijk met elkaar verbonden en politieke acties die tegen het communisme zijn, hebben al lang de vorm aangenomen van het versterken van het Amerikaanse christendom.
De oorsprong van "In God We Trust"
Het was dus dat de Amerikaanse regering 'In God We Trust' het nationale motto maakte en het in de jaren vijftig op al het geld plaatste. Het was ook om deze reden dat 'onder God' rond dezelfde tijd werd toegevoegd aan de belofte van trouw.
Vanwege dit alles krijg je de indruk dat de Bijbel een soort verhandeling is over het kapitalisme en Jezus als een vroege venture capitalist. Het feit dat juist het tegenovergestelde waar lijkt te zijn, is dus zeer verrassend. Het boek Handelingen heeft twee expliciete passages die het zeer communistische karakter van de vroeg-christelijke gemeenschap weergeven:
Allen die geloofden waren samen en hadden alle dingen gemeen; En verkocht hun bezittingen en goederen, en scheidde ze aan alle mensen, zoals elke man nodig had . (Handelingen 2: 44-45)
Er was geen behoeftig persoon onder hen, want zovelen als de grond of huizen die ze bezaten, verkochten en brachten de opbrengst van wat werd verkocht. Ze legden het aan de voeten van de apostelen en het werd aan iedereen uitgedeeld als dat nodig was. Er was een Leviet, een inwoner van Cyprus, Joseph, aan wie de apostelen de naam Barnabas gaven (wat 'zoon van aanmoediging' betekent). Hij verkocht een veld dat van hem was, bracht vervolgens het geld en legde het aan de voeten van de apostelen. (Handelingen 4: 34-37)
Communistische inspiratie uit het Oude en Nieuwe Testament
Is het mogelijk dat de beroemde regel van Marx "Van elk naar zijn vermogen, naar elk naar zijn behoefte" zijn inspiratie rechtstreeks uit het Nieuwe Testament heeft gehaald? Onmiddellijk na deze tweede passage is een zeer interessant verhaal over een paar, Ananias en Sapphira, die een stuk onroerend goed hebben verkocht maar de gemeenschap slechts een deel van de opbrengst hebben gegeven, en een deel ervan voor zichzelf hebben behouden. Wanneer Peter hen hiermee confronteert, vallen ze allebei om en sterven ze - waardoor ze de indruk achterlaten (voor veel mensen) dat ze dood zijn geslagen.
Burgereigenaarse gronden doden die niet al hun geld aan de gemeenschap geven? Dat is niet alleen communisme, dat is het stalinisme.
Natuurlijk, in aanvulling op het bovenstaande, zijn er veel, veel uitspraken aan Jezus toegeschreven die benadrukken alles te doen wat je kunt om de armen te helpen - zelfs tot op het punt van hem aan te bevelen dat een rijke man al zijn bezittingen verkoopt en geef het geld aan de armen als hij echt in de hemel wil komen. Het Oude Testament geeft ook aan dat iets dat verwant is aan het communisme de beste manier van leven is:
Dit is wat de Heer heeft geboden: verzamel het, ieder van u, zoveel als hij kan eten; u zult een omer nemen, afhankelijk van het aantal personen dat ieder van u in zijn tent heeft. En het volk Israël deed dat; ze verzamelden wat meer, wat minder. Maar toen zij het met een omer maten, had hij die veel verzamelde niets meer en hij die weinig verzamelde, had geen gebrek; elk verzameld volgens wat hij kon eten. (Ex. 16: 16-18)
Het is dan ook geen wonder dat een willekeurig aantal christelijke groepen een manier van leven heeft aangenomen die, hoewel expliciet gebaseerd op bijbelse verhalen, ook uitingen van communistische idealen zijn. Dergelijke groepen omvatten de Shakers, Mormonen, Hutterites en meer.
Samenvattend is dit niet zozeer een probleem met de Bijbel, maar een probleem met de mensen die beweren de Bijbel te volgen en deze te gebruiken als hun primaire gids voor hoe ze hun leven moeten leven. Sommigen nemen zeker passages zoals de bovenstaande ter harte - getuige de sterke sociale ethiek van veel katholieken en de zeer communistische bevrijdingstheologie die zich uit het katholicisme heeft ontwikkeld.
De meesten negeren echter eenvoudigweg de bovenstaande passages - net zoals ze zoveel andere dingen negeren die politiek of moreel ongemakkelijk zijn.
