In eerste instantie lijkt het verband tussen Valentijnsdag en religie voor de hand liggend. Is de dag niet genoemd naar een christelijke heilige? Als we de zaak nader bekijken, zien we dat er geen sterke relatie bestaat tussen christelijke heiligen en romantiek. Om een beter begrip te krijgen van de religieuze achtergrond van Valentijnsdag, moeten we dieper graven.
Oorsprong van St. Valentijnsdag
Er is veel discussie en onenigheid onder wetenschappers over de oorsprong van Valentijnsdag. We zullen waarschijnlijk nooit alle culturele en religieuze draden kunnen ontwarren om een compleet en coherent verhaal te reconstrueren. De oorsprong van Valentijnsdag ligt te ver in het verleden om overal zeker van te zijn. Desondanks zijn er een aantal speculaties die we redelijk kunnen maken.
We weten bijvoorbeeld dat de Romeinen op 14 februari een feestdag vierden ter ere van Juno Fructifier, koningin van de Romeinse goden en godinnen en dat ze op 15 februari het feest van Lupercalia vierden ter ere van Lupercus, de Romeinse god die toekeek over herders en hun kudden. Geen van beide leek veel te maken te hebben met liefde of romantiek, maar er waren een aantal gebruiken gericht op vruchtbaarheid die verband hielden met het ene feest of het andere. Hoewel attributies variëren afhankelijk van de bron, zijn ze consistent in hun beschrijving van de rituelen.
Vruchtbaarheid Douane
In één daarvan gingen mannen naar een grot gewijd aan Lupercal, de wolfgod, die zich aan de voet van de Palatijn bevond. Het was hier dat de Romeinen geloofden dat de oprichters van Rome, Romulus en Remus, werden gezoogd door een wolvin. Het was ook hier dat de mannen een geit zouden offeren, zijn huid zouden aantrekken en dan zouden rondrennen en vrouwen met kleine zwepen zouden raken. Deze acties werden uitgevoerd in navolging van de god Pan en zogenaamd zouden vrouwen die op deze manier werden getroffen het volgende jaar vruchtbaarheid garanderen.
In een ander ritueel zouden vrouwen hun namen onderwerpen aan een gemeenschappelijk vak en mannen zouden er elk een uithalen. Deze twee zouden een paar zijn voor de duur van het festival (en soms voor het hele volgende jaar). Beide rituelen zijn ontworpen om niet alleen de vruchtbaarheid te bevorderen maar ook het leven in het algemeen.
Ons moderne festival wordt geen St. Lupercus dag genoemd, het wordt St. s dag genoemd na een christelijke heilige so waar speelt het christendom zich af? Dat is moeilijker voor historici om te ontcijferen. Er was meer dan één persoon met de naam Valentinus die in de eerste jaren van de kerk bestond, van wie er twee of drie werden gemarteld.
Wie was St. Valentinus?
Volgens één verhaal legde de Romeinse keizer Claudius II een verbod op huwelijken op omdat te veel jonge mannen het ontwerp ontweken door te trouwen (alleen single mannen moesten het leger in). Een christelijke priester genaamd Valentinus negeerde het verbod en voerde geheime huwelijken uit. Hij werd natuurlijk gepakt, wat betekende dat hij werd opgesloten en ter dood werd veroordeeld. In afwachting van de executie bezochten jonge geliefden hem met aantekeningen over hoeveel betere liefde is dan oorlog de eerste valentines.
Zoals je misschien al hebt geraden, vond de executie plaats in 269 CE op februari 14e, de Romeinse dag gewijd aan het vieren van liefde en vruchtbaarheid. Na een paar eeuwen (in 469, om precies te zijn), verklaarde keizer Gelasius het een heilige dag ter ere van Valentinus in plaats van de heidense god Lupercus. Hierdoor kon het christendom enkele van de vieringen van liefde en vruchtbaarheid overnemen die eerder in de context van het heidendom hadden plaatsgevonden.
Een andere Valentinus was een priester die werd vastgehouden voor het helpen van christenen. Tijdens zijn verblijf werd hij verliefd op de dochter van de gevangenbewaarder en stuurde haar aantekeningen met de handtekening van uw Valentijn. Hij werd uiteindelijk onthoofd en begraven op de Via Flaminia. Julius Ik bouwde een basiliek boven zijn graf. Een derde en laatste Valentinius was de bisschop van Terni en hij werd ook gemarteld, terwijl zijn relikwieën teruggebracht werden naar Terni.
De heidense feesten werden herwerkt volgens het martelaarsthema Het vroege en middeleeuwse christendom keurde tenslotte geen rituelen goed die seksualiteit aanmoedigden. In plaats van meisjesnamen uit dozen te halen, wordt aangenomen dat zowel jongens als meisjes de namen van gemartelde heiligen uit een doos kozen. Pas in de 14e eeuw keerden de gebruiken terug naar vieringen van liefde en leven in plaats van geloof en dood.
Valentijnsdag evolueert
Het was rond deze tijd the Renaissance dat mensen zich losmaakten van sommige van de banden die hun door de kerk waren opgelegd en zich ontwikkelden naar een humanistische kijk op de natuur, de maatschappij en het individu. Als onderdeel van deze was er ook een beweging in de richting van meer sensuele kunst en literatuur. Er was geen tekort aan dichters en auteurs die het aanbreken van de lente in verband brachten met liefde, seksualiteit en voortplanting. Een terugkeer naar meer heidense feesten op 14 februari is niet verwonderlijk.
Zoals met zoveel andere feestdagen die heidense wortels hebben, speelde waarzeggerij een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de moderne Valentijnsdag. Mensen keken naar allerlei dingen, vooral in de natuur, om een teken te vinden van wie hun partner voor het leven zou kunnen worden The One True Love. Er waren natuurlijk ook allerlei dingen die werden gebruikt om liefde of lust op te wekken. Ze bestonden natuurlijk al eerder, maar omdat liefde en seksualiteit opnieuw nauwer werden geassocieerd met 14 februari, werden ook deze voedingsmiddelen en dranken ermee geassocieerd.
Moderne Valentijnsdag
Tegenwoordig is kapitalistische commercialisering een van de grootste aspecten van Valentijnsdag. Honderden miljoenen dollars worden uitgegeven aan chocolade, snoepjes, bloemen, diners, hotelkamers, sieraden en allerlei andere geschenken en wat vroeger niet werd gevierd op 14 februari. Er is veel geld te verdienen aan de wens van mensen om de datum te herdenken, en er moet nog meer worden gedaan om mensen te overtuigen om een aantal nieuwe middelen te gebruiken om te vieren. Alleen Kerstmis en Halloween komen in de buurt van de manier waarop moderne commercie een oud heidens feest heeft getransformeerd en geadopteerd.
