DE HERINNERING AAN DE HEILIGE MAAGD MARIA

De Memorare aan de Heilige Maagd Maria ("Onthoud, o meest gracieuze Maagd Maria") is een van de bekendste van alle mariale gebeden.

Bedenk, o meest genadige Maagd Maria, dat het nooit bekend was dat iemand die naar uw bescherming vluchtte, uw hulp smeekte of uw voorspraak zocht, zonder hulp werd achtergelaten. Geïnspireerd door dit vertrouwen vlieg ik naar u, o maagd der maagden, mijn moeder. Tot u kom ik, vóór u sta ik, zondig en treurig. O Moeder van het vleesgeworden Woord, veracht niet mijn smeekbeden, maar hoor en antwoord mij in uw genade. Amen.

Een verklaring van de Memorare aan de Heilige Maagd Maria

De Memorare wordt vaak beschreven als een "krachtig" gebed, wat betekent dat degenen die het bidden hun gebeden verhoord hebben. Soms begrijpen mensen de tekst echter verkeerd en beschouwen het gebed als in wezen wonderbaarlijk. De woorden "het is nooit geweten dat iemand ... zonder hulp werd gelaten" betekent niet dat de verzoeken die we doen tijdens het bidden van de Memorare automatisch zullen worden ingewilligd, of ingewilligd zoals we willen dat ze zijn. Zoals met elk gebed, wanneer we nederig de hulp van de Heilige Maagd Maria zoeken via de Memorare, zullen we die hulp ontvangen, maar het kan een heel andere vorm aannemen dan we wensen.

Wie schreef de Memorare?

De Memorare wordt vaak toegeschreven aan Sint Bernard van Clairvaux, een beroemde monnik uit de 12e eeuw die een grote toewijding had aan de Heilige Maagd Maria. Deze attributie is onjuist; de tekst van de moderne Memorare is een gedeelte van een veel langer gebed dat bekend staat als de " Ad sanctitatis tuae pedes, dulcissima Virgo Maria " (letterlijk: "Aan de voeten van uw heiligheid, de meest zoete Maagd Maria"). Dat gebed werd echter niet gecomponeerd tot de 15e eeuw, 300 jaar na de dood van Sint Bernard. De werkelijke auteur van de " Ad sanctitatis tuae pedes, dulcissima Virgo Maria " is onbekend, en dus is de auteur van de Memorare onbekend.

De herinnering als een afzonderlijk gebed

Tegen het begin van de 16e eeuw begonnen katholieken de Memorare als een apart gebed te behandelen. Franciscus van Sales, bisschop van Genève in de vroege 17e eeuw, was zeer toegewijd aan de Memorare, en Fr. Claude Bernard, een Franse priester uit de 17e eeuw die de gevangenen en de ter dood veroordeelde diende, was een ijverige voorstander van het gebed. Pater Bernard schreef de bekering van veel criminelen toe aan de voorspraak van de Heilige Maagd Maria, opgeroepen via de Memorare. De promotie van pater Bernard van de Memorare bracht het gebed tot de populariteit die het vandaag geniet, en het is waarschijnlijk dat de naam van pater Bernard heeft geleid tot de valse toeschrijving van het gebed aan Sint Bernard van Clairvaux.