De meesten van ons zijn gewend aan het leven volgens lineaire overtuigingen en bestaanswijzen. Wij geloven dat alles een begin, midden en einde heeft. Maar het hindoeïsme heeft weinig te maken met de lineaire aard van de geschiedenis, het lineaire concept van tijd of het lineaire levenspatroon.
Cyclische tijd
De passage van de 'lineaire' tijd heeft ons gebracht waar we nu zijn. Maar het hindoeïsme ziet het begrip tijd op een andere manier, en er is een kosmisch perspectief op. Hindoes geloven dat het proces van creatie in cycli beweegt en dat elke cyclus vier grote tijdvakken heeft, namelijk Satya Yuga, Treta Yuga, Dwapar Yug a en Kali Yug a. En omdat het scheppingsproces cyclisch en eindeloos is, begint het "te eindigen en eindigt het te beginnen" .
Tijd is God
Volgens de hindoe-scheppingstheorie is tijd (Sanskriet 'kal' ) een manifestatie van God. De schepping begint wanneer God zijn energieën actief maakt en eindigt wanneer hij al zijn energieën terugtrekt in een staat van inactiviteit. God is tijdloos, want tijd is relatief en houdt op te bestaan in het Absolute. Het verleden, het heden en de toekomst bestaan gelijktijdig in hem.
Kalachakra
De Cyclus van Tijd God creëert de cyclus van tijd, Kalachakra genaamd, om divisies en bewegingen van het leven te creëren en de werelden in periodieke tijdsframes te ondersteunen. God gebruikt ook tijd om de 'illusies' van leven en dood te creëren. Het is tijd, die verantwoordelijk is voor de ouderdom, de dood en het sterven aan zijn creaties. Wanneer we de tijd overwinnen, worden we onsterfelijk. Dood is niet het einde van de lijn, maar een toegangspoort tot de volgende cyclus, tot geboorte. Dit geldt ook voor het universum zelf en lijkt op de cyclische patronen in het ritme van de natuur.
