Veel heidenen werken vaak met geesten vaak, dit is gericht op voorouderlijke geesten, of zelfs geestengidsen. Meestal zijn dit soort geesten geworteld in ons geloof dat elk mens een ziel of geest heeft die voortleeft lang nadat hun fysieke lichaam is vertrokken. Een ander soort geest waarmee velen van ons in de heidense gemeenschap werken, is die van het land zelf, of zelfs een specifieke plaats.
Het concept van een plaatsgeest is niet iets dat uniek is voor moderne Neopagans. In feite hebben vele culturen door de tijd heen dergelijke wezens geëerd en ermee gewerkt. Laten we eens kijken naar enkele van de bekendste, en hoe u in uw dagelijkse praktijk met geesten van land en plaats kunt omgaan.
Ancient Rome: Genius Loci
De oude Romeinen waren geen vreemden voor de metafysische wereld en geloofden vanzelfsprekend in geesten, spoken en geesten. Bovendien accepteerden ze ook het bestaan van genius loci, die beschermende geesten waren geassocieerd met specifieke locaties. Het woord genie werd gebruikt om geesten te beschrijven die zich buiten het menselijk lichaam bevonden, en loci geeft aan dat ze geassocieerd waren met een plaats, in plaats van voorbijgaande objecten.
Het was niet ongewoon om Romeinse altaren te vinden die zijn toegewijd aan specifieke genius loci, en vaak bevatten deze altaren tabulaire inscripties, of illustraties die de geest afbeelden met een hoorn des overvloeds of een vat wijn, als een symbool van vruchtbaarheid en overvloed. Interessant is dat de term ook is aangepast aan de principes van landschapsarchitectuur, wat suggereert dat elke landschapsarchitectuur moet worden ontworpen met de bedoeling de context te respecteren van de omgeving waarin deze wordt gemaakt.
Norse Mythology: The Landv ttir
In de Noorse mythologie zijn de Landv ttir geesten of wights die rechtstreeks verband houden met het land zelf. Geleerden lijken verdeeld te zijn over het feit of deze geesten, die als beschermers fungeren, de zielen zijn van mensen die ooit de ruimte bewoonden, of dat ze direct verbonden zijn met het land. Het is waarschijnlijk dat dit laatste het geval is, omdat Landv ttir voorkomt op plaatsen die nooit bezet zijn geweest. Tegenwoordig worden Landv ttir nog steeds erkend in delen van IJsland en andere landen.
Animisme
In sommige culturen wordt een vorm van animisme beoefend waarin alle dingen een ziel of geest hebben dit omvat niet alleen levende wezens zoals bomen en bloemen, maar ook natuurlijke formaties zoals rotsen, bergen en beekjes. Archeologische archieven laten doorschemeren dat veel oude samenlevingen, waaronder de Kelten, geen scheiding zagen tussen het heilige en het profane. Bepaalde geritualiseerde gedragingen vormden een band tussen de materiële wereld en het bovennatuurlijke, wat zowel het individu als de gemeenschap als geheel ten goede kwam.
Op veel plaatsen werd de nadruk gelegd op plaatsgeesten die werden geassimileerd in latere aanbidding. Vaak worden locaties zoals heilige bronnen en heilige bronnen geassocieerd met geesten, of zelfs goden, van specifieke plaatsen.
Vandaag de dag geesten eren
Als je de geesten van het land wilt eren als onderdeel van je reguliere oefening, is het belangrijk om een aantal dingen in gedachten te houden. Een van de eerste is het concept van gepaste aanbidding. Neem de tijd om de geesten van de plek om je heen te leren kennen alleen omdat je denkt dat de manier waarop je ze eert leuk is, betekent niet noodzakelijk dat het is wat ze eigenlijk van je willen .
Een tweede ding om te onthouden is dat een beetje erkenning soms een lange weg gaat. Wilt u de geesten van plaats om u en uw gezin te beschermen? Vertel ze dat en bedank ze dan regelmatig. Bedankt kan worden gegeven in de vorm van offergaven, gebeden, liedjes of zelfs gewoon als bedankje.
Zorg er ten slotte voor dat u geen veronderstellingen maakt. Alleen omdat je op een bepaalde plek woont, is het spiritueel niet van jou. Doe de moeite om een verbinding en band met het land te vormen, en al het andere dat het bevolkt. Als je dit doet, zul je misschien merken dat de geesten die er al zijn, al hun hand zullen uitstrekken om een relatie met jou te ontwikkelen.
John Beckett van Under the Ancient Oaks op Patheos zegt: Lange tijd vermeed ik het benaderen van de natuurgeesten die dichtbij mij wonen. Afgezien van algemene scepsis (ik ben tenslotte een ingenieur) was ik bezorgd over hoe ik zou worden ontvangen. Alleen omdat je een natuurminnende, boomomhelzende, godin-aanbiddende heidense bent, betekent niet dat natuurgeesten je als iets anders zien dan een andere hebzuchtige landvernietigende mens. Stereotypen zijn slecht, vooral als je aan de ontvangende kant bent. Maar als je lang bij iemand bent, leer je ze kennen. En als je een tijdje op één plek woont, leren de natuurgeesten je kennen. Na verloop van tijd komen je acties overeen met je woorden of ze komen niet overeen
