De Bijbel spreekt specifiek over de kwestie van rechtszaken onder gelovigen:
1 Korinthiërs 6: 1-7
Wanneer een van jullie een geschil heeft met een andere gelovige, hoe durf je dan een rechtszaak aan te spannen en een seculiere rechtbank te vragen om de zaak te beslissen in plaats van het aan andere gelovigen voor te leggen! Besef je niet dat wij gelovigen ooit de wereld zullen oordelen? En omdat je de wereld gaat beoordelen, kun je zelfs deze kleine dingen onderling beslissen? Besef je niet dat we engelen zullen beoordelen? Dus je zou zeker in staat moeten zijn om gewone geschillen in dit leven op te lossen. Als u juridische geschillen hebt over dergelijke zaken, waarom zou u dan naar externe rechters gaan die niet door de kerk worden gerespecteerd? Ik zeg dit om je te schamen. Is er in de hele kerk niemand die wijs genoeg is om over deze kwesties te beslissen? Maar in plaats daarvan klaagt de ene gelovige de andere recht voor de ongelovigen aan!
Zelfs zulke rechtszaken met elkaar hebben is een nederlaag voor je. Waarom niet gewoon het onrecht accepteren en het daarbij laten? Waarom laten jullie jezelf niet bedriegen? In plaats daarvan zijn jullie zelf degenen die fout doen en zelfs je medegelovigen bedriegen. (NLT)
Conflicten binnen de kerk
Deze passage in 1 Korinthiërs 6 behandelt conflicten binnen de kerk. Paulus leert dat gelovigen zich niet tot seculiere rechtbanken moeten wenden om hun geschillen op te lossen, rechtstreeks verwijzend naar rechtszaken onder gelovigen Christian tegen Christian.
Paulus impliceert de volgende redenen waarom christenen argumenten binnen de kerk zouden moeten beslechten en geen toevlucht moeten nemen tot seculiere rechtszaken:
- Seculiere rechters kunnen niet oordelen naar bijbelse normen en christelijke waarden.
- Christenen gaan naar de rechtbank met de verkeerde motieven.
- Rechtszaken onder christenen reflecteren de kerk negatief.
Als gelovigen zou ons getuigenis van de ongelovige wereld een uiting van liefde en vergeving moeten zijn en daarom zouden leden van het lichaam van Christus in staat moeten zijn om argumenten en geschillen te beslechten zonder naar de rechtbank te gaan.
We zijn geroepen om in eenheid met nederigheid tegenover elkaar te leven. Meer nog dan de seculiere rechtbanken, zou het lichaam van Christus wijze en godvruchtige leiders moeten hebben die begaafd zijn in het behandelen van zaken die betrekking hebben op conflictoplossing. Onder leiding van de Heilige Geest moeten christenen die zijn onderworpen aan de juiste autoriteit hun juridische argumenten kunnen oplossen met behoud van een positieve getuigenis.
Het bijbelse patroon voor het oplossen van conflicten
Mattheüs 18: 15-17 geeft het bijbelse patroon voor het oplossen van conflicten binnen de kerk:
- Ga direct en privé naar de broer of zus om het probleem te bespreken.
- Als hij of zij niet luistert, neem dan een of twee getuigen.
- Als hij of zij nog steeds weigert te luisteren, breng de zaak dan naar de kerkleiding.
- Als hij of zij nog steeds weigert naar de kerk te luisteren, verdrijf de dader van de gemeenschap van de kerk.
Als u de stappen in Mattheüs 18 hebt gevolgd en het probleem nog steeds niet is opgelost, is in sommige gevallen een gerechtelijke procedure geschikt, zelfs tegen een broeder of zuster in Christus. We zeggen dit voorzichtig, want dergelijke acties moeten het laatste redmiddel zijn en alleen worden besloten door veel gebed en goddelijke raad.
Wanneer zijn gerechtelijke stappen geschikt voor een christen?
Dus, om heel duidelijk te zijn, zegt de Bijbel niet dat een christen nooit naar de rechtbank kan gaan. In feite deed Paulus meer dan eens een beroep op het rechtsstelsel en oefende hij zijn recht uit om zichzelf te verdedigen volgens de Romeinse wetgeving (Handelingen 16: 37 40; 18: 12 17; 22: 15 29; 25: 1022). In Romeinen 13 leerde Paulus dat God wettelijke autoriteiten had ingesteld om gerechtigheid te handhaven, overtreders te straffen en onschuldigen te beschermen.
Bijgevolg kan gerechtelijke actie passend zijn in bepaalde strafzaken, gevallen van letsel en schade gedekt door verzekeringen, evenals trustee-kwesties en andere gespecificeerde gevallen.
Elke overweging moet worden afgewogen en afgewogen tegen de Schrift, inclusief deze:
Mattheüs 5: 38 42
"Je hebt gehoord dat er werd gezegd: 'Oog om oog en tand om tand.' Maar ik zeg je, bied geen weerstand aan een slecht persoon. Als iemand je op de rechterwang slaat, wend je dan ook tot de ander. En als iemand je wil aanklagen en je tuniek wil nemen, laat hem ook je mantel hebben. Als iemand dwingt je om een mijl te gaan, ga twee mijl met hem mee. Geef aan degene die je vraagt, en keer je niet af van degene die van je wil lenen. ' (NIV)
Mattheüs 6: 14-15
Want als u mensen vergeeft wanneer zij tegen u zondigen, zal uw hemelse Vader u ook vergeven. Maar als u de mensen hun zonden niet vergeeft, zal uw Vader uw zonden niet vergeven. (NIV)
Rechtszaken onder gelovigen
Als u een christen bent die een rechtszaak overweegt, zijn hier enkele praktische en spirituele vragen die u kunt stellen als u een actie kiest:
- Heb ik het bijbelse patroon in Mattheüs 18 gevolgd en alle andere opties voor het verzoenen van de zaak uitgeput?
- Heb ik door de leiding van mijn kerk wijs advies ingewonnen en over dit onderwerp uitgebreid gebeden?
- Zijn mijn motieven, in plaats van wraak of persoonlijk gewin te zoeken, puur en eervol? Ben ik alleen op zoek naar rechtvaardigheid en bescherming van mijn wettelijke rechten?
- Ben ik helemaal eerlijk? Maak ik misleidende claims of verdedigingen?
- Zal mijn manier van handelen een negatieve uitwerking hebben op de kerk, het lichaam van gelovigen, of op enigerlei wijze mijn getuigenis of de oorzaak van Christus schaden?
Als u het bijbelse patroon hebt gevolgd, de Heer in gebed hebt gezocht en zich hebt onderworpen aan solide geestelijke raad, lijkt er echter geen andere manier om de kwestie op te lossen, dan is juridische stappen misschien de juiste weg. Wat je ook besluit, doe het zorgvuldig en biddend, onder de zekere leiding van de Heilige Geest.
