Elk jaar woedt een debat onder katholieken en andere christenen: is Halloween een satanische feestdag of slechts een seculiere feestdag? Moeten katholieke kinderen zich verkleden als spoken en kobolden, vampieren en demonen? Is het goed voor kinderen om bang te zijn? Verloren in dit debat is de geschiedenis van Halloween, die verre van een heidense religieuze gebeurtenis of een satanische feestdag is, eigenlijk een christelijke viering is die bijna 1.300 jaar oud is. Is Halloween katholiek?
De christelijke oorsprong van Halloween
Halloween is een naam die op zichzelf niets betekent. Het is een samentrekking van "All Hallows Eve" en duidt op de wake van All Hallows Day, tegenwoordig beter bekend als All Saints Day. Hallow, als zelfstandig naamwoord, is een oud Engels woord voor heilige. Als een werkwoord betekent heilig om iets heilig te maken of te eren als heilig. Zowel het feest van Allerheiligen (1 november) als de wake (31 oktober) worden gevierd sinds het begin van de achtste eeuw toen ze werden ingesteld door paus Gregorius III in Rome. Een eeuw later werd het feest en zijn wake uitgebreid tot de kerk in het algemeen door paus Gregorius IV. Vandaag is Allerheiligen een heilige dag van verplichting
Heeft Halloween Pagan Origins?
Ondanks zorgen van sommige katholieken en andere christenen in de afgelopen jaren over de 'heidense oorsprong' van Halloween, zijn er echt geen. Terwijl christenen die tegen de viering van Halloween zijn, vaak beweren dat het afstamt van het Keltische oogstfestival van Samhain, waren de eerste pogingen om enig verband aan te tonen tussen de wake van Allerheiligen en Samhain duizend jaar na Allerheiligen was een universeel feest genoemd. Er is geen enkel bewijs dat Gregory III of Gregory IV zich zelfs bewust was van Samhain. Het heidense festival werd niet meer gevierd toen de Keltische volkeren zich honderden jaren voordat het Feest van Allerheiligen werd ingesteld bekeerden tot het christendom.
In de Keltische boerencultuur zijn elementen van het oogstfestival geschoren van hun heidense wortels overleefd, zelfs onder christenen, net zoals de kerstboom zijn oorsprong dankt aan pre-christelijke Germaanse tradities zonder een heidens ritueel te zijn.
Het combineren van de Keltische en de christen
Sommige Keltische elementen van Samhain die nog steeds worden gebruikt bij moderne Halloween-feesten zijn het aansteken van vreugdevuren, carving rapen (en, in Amerika, pompoenen), en van huis naar huis gaan om snoepjes te verzamelen, zoals carolers doen met Kerstmis. Maar de veronderstelde 'occulte' aspecten van Halloween en demonen hebben hun wortels in het katholieke geloof. Christenen geloofden dat op bepaalde tijden van het jaar (Kerstmis is een andere), de sluier die de aarde scheidt van het vagevuur, de hemel en zelfs de hel dunner wordt en de zielen in het vagevuur (geesten) en demonen gemakkelijker kunnen worden gezien. Dus de traditie van Halloween-kostuums heeft net zoveel te danken aan het christelijk geloof als aan de Keltische traditie.
De (eerste) anti-katholieke aanval op Halloween
De moderne aanvallen op Halloween zijn niet de eerste. In Engeland na de Reformatie werden Allerheiligen en zijn wake onderdrukt en werden de Keltische boerengewoonten in verband met Halloween verboden. Kerstmis en de tradities eromheen werden op dezelfde manier aangevallen en het Puriteinse parlement verbood Kerstmis volledig in 1647. In de Noordoost-Verenigde Staten verbood Puriteinen de viering van zowel Kerstmis als Halloween. De viering van Kerstmis in de Verenigde Staten werd grotendeels nieuw leven ingeblazen door Duitse katholieke immigranten in de 19e eeuw; Ierse katholieke immigranten brachten de viering van Halloween met zich mee
De commercialisering van Halloween
Aanhoudende oppositie tegen Halloween in de late 19e eeuw was grotendeels een uiting van anti-katholicisme en anti-Ierse vooroordelen. Maar tegen het begin van de 20e eeuw werd Halloween, net als Kerstmis, sterk gecommercialiseerd. Vooraf gemaakte kostuums, decoraties en speciale snoepjes werden allemaal overal verkrijgbaar en de christelijke oorsprong van de vakantie werd gebagatelliseerd.
De opkomst van horrorfilms, en vooral de slasher-films van de late jaren '70 en '80, droegen bij aan de slechte reputatie van Halloween, net als de claims van satanisten en Wiccans, die een mythologie creëerden waarin Halloween ooit hun festival was geweest, later gekozen door christenen.
De (tweede) anti-katholieke aanval op Halloween
Een nieuwe weerslag tegen Halloween door niet-katholieke christenen begon in de jaren tachtig, deels vanwege beweringen dat Halloween de 'Duivelsnacht' was, deels vanwege stedelijke legendes over vergif en scheermesjes in Halloween-snoep, en deels vanwege een expliciete oppositie tegen het katholicisme. Jack Chick, een hondsdolle anti-katholieke fundamentalist die Bijbelse traktaten verspreidde in de vorm van kleine stripboeken, hielp de leiding.
Tegen het einde van de jaren negentig begonnen veel katholieke ouders, zich niet bewust van de anti-katholieke oorsprong van de aanval op Halloween, ook Halloween in vraag te stellen. Hun zorgen werden geuit toen, in 2009, een artikel uit een Britse krant uit de roddelbladen leidde tot een legende in de stad, dat paus Benedictus XVI katholieken had gewaarschuwd om Halloween niet te vieren. Hoewel de bewering niet waar was, werden alternatieve vieringen populair en blijven dat tot op de dag van vandaag.
Alternatieven voor Halloween-activiteiten
Ironisch genoeg is een van de meest populaire christelijke alternatieven voor het vieren van Halloween een seculier "Oogstfeest", dat meer gemeen heeft met de Keltische Samhain dan met de Katholieke Allerheiligen. Er is niets mis met het vieren van de oogst, maar het is niet nodig om zo'n viering van verbindingen met de christelijke liturgische kalender te ontdoen. Het kan bijvoorbeeld geschikter zijn om een viering van de oogst te koppelen aan de herfst Ember Days.
Een ander populair katholiek alternatief is een All Saints Party, meestal op Halloween en met snoep en kostuums van heiligen in plaats van geesten. In het beste geval is dit echter een poging om een reeds christelijke feestdag te christenen.
Bezorgdheid over de veiligheid en de angstfactor
Ouders bevinden zich in de beste positie om te beslissen of hun kinderen veilig kunnen deelnemen aan Halloween-activiteiten, en in de wereld van vandaag is het begrijpelijk dat velen ervoor kiezen om voorzichtig te zijn. Verspreide verhalen over vergiftigde appels en geknoei met snoep, die ontstonden in het midden van de jaren tachtig, lieten een residu van angst achter, ook al waren ze in 2002 grondig ontkracht. Een zorg die vaak overdreven is, is het effect dat schrik zou kunnen hebben op kinderen. Sommige kinderen zijn natuurlijk erg gevoelig, maar de meeste houden ervan anderen bang te maken en zelf bang te zijn, uiteraard binnen grenzen. Elke ouder weet dat de "Boo!" wordt meestal gevolgd door gelach, niet alleen van het kind dat bang is, maar ook van het kind dat bang is. Halloween biedt een gestructureerde omgeving voor angst.
Uw beslissing nemen
Uiteindelijk is de keuze aan jou als ouder. Als je ervoor kiest om je kinderen aan Halloween te laten deelnemen, benadruk dan eenvoudig de behoefte aan fysieke veiligheid, inclusief het controleren van hun snoep bij thuiskomst, en leg de christelijke oorsprong van Halloween aan je kinderen uit. Reciteer samen het gebed tot de heilige Michael de Aartsengel en leg uit dat we als katholieken geloven in de realiteit van het kwaad, voordat je ze trick-or-treat stuurt. Bind de wake expliciet aan het Allerheiligenfeest en leg aan je kinderen uit waarom we dat feest vieren, zodat ze Allerheiligen niet zullen zien als "de saaie dag wanneer we naar de kerk moeten gaan voordat we nog wat kunnen eten snoep."
Laten we Halloween voor christenen terugvorderen door terug te keren naar zijn wortels in de katholieke kerk!
