Qing Gong (ook gespeld als Ching Gung) is een qigong / vechtsporttechniek om het lichaam extreem licht in gewicht te maken, door de verdeling en stroom van qi te veranderen. (Denk aan de vechtscènes in de films van Jet Li Crouching Tiger, Hidden Dragon of Hero. )
Qigong-beoefenaars op hoog niveau zoals Master Zhou Ting-Jue hebben dergelijke Qing Gong-vaardigheden ontwikkeld en aangetoond. Met betrekking tot de hindoe-yogatradities wordt een soortgelijke kracht van 'lichtheid' (Sanskriet: laghiman ) beschreven in Patanjali's Yoga Sutra's (III: 45) - als bewijs van iemands meditatieve beheersing over de elementaire energieën.
Licht als een veer
Hoe precies zulke schijnbaar bovennatuurlijke prestaties mogelijk zijn, is natuurlijk een zeer interessante vraag! Kunnen de natuurwetten, althans in bepaalde gevallen, worden overstegen? Het blijkt dat tijd en ruimte in wezen veel "vreemder" zijn dan we ze gewoonlijk kunnen beschouwen. De inzichten van Albert Einstein in ruimtetijd waren bijvoorbeeld radicaal anders dan die van Isaac Newton. En ons subjectieve of psychologische tijdsbesef is van een geheel andere orde dan 'objectieve tijd'.
Intuïtieve perceptie
Wat dit betekent is dat ruimte en tijd veel meer kneedbaar zijn dan we denken dat ze zijn. En hoewel onze zintuiglijke waarnemingen afhankelijk zijn van de positie van ons menselijk lichaam met zijn zintuigen, is er ook een soort intuïtieve waarneming - of 'apperceptie' - die onafhankelijk van de vijf belangrijkste zintuigen van het lichaam functioneert.
Gegeven dit alles, is het echt zo vergezocht om de mogelijkheid van schijnbaar "wonderbaarlijke" verschijningen toe te staan? Qigong- en vechtsportbeoefenaars die hun lichaamsbewustzijn hebben ontwikkeld tot een niveau dat veel verder gaat dan wat typisch is voor een mens, kunnen dingen doen die de meesten van ons niet kunnen. Qing Gong is hiervan een voorbeeld.
Vermijd gehechtheid aan wonderbaarlijke krachten
Het is echter ook de moeite waard om te vermelden - om dit essay te sluiten - dat spirituele leraren steeds weer afraden gehecht te raken aan wonderbaarlijke krachten. In plaats daarvan is het het beste om ze gewoon te zien als de "vruchten" of "bloemen" van onze praktijk, waarvan de wortels veel dieper liggen. Zoals Paramahansa Yogananda opmerkte, in verband met Patanjali's beschrijving van dergelijke bevoegdheden (dwz "vibhutis"):
"Patanjali waarschuwt de toegewijde dat eenheid met Geest het enige doel moet zijn, niet het bezit van vibhutis - de louter incidentele bloemen langs het heilige pad. Moge de Eeuwige Gever worden gezocht, niet Zijn fenomenale gaven!"
Wat uiteindelijk het belangrijkste is, met andere woorden, is het vermogen om onze ware identiteit als Pure Awareness, de Mind of Tao, te herkennen en te laten rusten - in plaats van het verschijnen van louter incidentele capaciteiten. Er zullen wonderbaarlijke vermogens verschijnen, als en wanneer ze nodig zijn, en hoewel ze natuurlijk kunnen worden genoten (voor nuttige doeleinden), moeten we voorkomen dat we ze iets anders dan secundair belang toekennen.
