Boos worden is tegenwoordig heel gemakkelijk. Er gaat nauwelijks een week voorbij dat we niet van streek raken over ten minste drie of vier dingen.
Miljoenen eerlijke, hardwerkende mensen zijn woedend omdat hun spaargeld of pensioen is ingekrompen vanwege de hebzuchtige omgang met grote bedrijven. Anderen zijn boos omdat ze van hun baan zijn ontslagen. Toch hebben anderen hun huis verloren. Velen zitten vast in een pijnlijke, dure ziekte. Dat lijken allemaal goede redenen om woedend te zijn.
Wij christenen vragen ons af: "Is boos worden een zonde?"
Bijbelverwijzingen naar woede
Als we door de Bijbel kijken, vinden we veel verwijzingen naar woede. We weten dat Mozes, de profeten en zelfs Jezus soms boos werden.
Is alle woede die we vandaag voelen gerechtvaardigd?
Een dwaas geeft volledige uiting aan zijn woede, maar een wijze man houdt zichzelf onder controle. (Spreuken 29:11, NIV)
Boos worden is een verleiding. Wat we daarna doen, kan tot zonde leiden. Als God niet wil dat we onze boosheid uiten, moeten we in de eerste plaats zien wat de moeite waard is om boos op te worden, en ten tweede, wat God wil dat we met die gevoelens doen.
De moeite waard om boos te worden?
Veel van wat ons bezighoudt, kan worden geclassificeerd als irriterend, die tijdverspillende, ego-kneuzende overlast die ons dreigt te verliezen de controle te verliezen. Maar stress is cumulatief. Stapel genoeg van die beledigingen op en we zijn klaar om te exploderen. Als we niet uitkijken, kunnen we iets zeggen of doen waar we later spijt van krijgen.
God adviseert geduld met betrekking tot deze verergeringen. Ze zullen nooit stoppen, dus we moeten leren hoe we ermee omgaan:
Wees stil voor de HEER en wacht geduldig op hem; maak je geen zorgen als mannen erin slagen hun slechte plannen uit te voeren. (Psalm 37: 7, NIV)
Deze psalm echoën is een gezegde:
Zeg niet: "Ik zal je hiervoor terugbetalen!" Wacht op de HEER en hij zal u bevrijden. (Spreuken 20:22, NIV)
Er is een hint dat er iets groters aan de hand is. Deze ergernissen zijn frustrerend, ja, maar God heeft de controle. Als we dat echt geloven, kunnen we wachten tot hij werkt. We hoeven niet erin te springen, denkend dat God ergens slaapt.
Onderscheid maken tussen kleine kleinigheden en ernstig onrecht kan moeilijk zijn, vooral als we bevooroordeeld zijn omdat we het slachtoffer zijn. We kunnen dingen buiten proporties opblazen.
Wees vreugdevol in hoop, geduldig in ellende, trouw in gebed. (Romeinen 12:12, NIV)
Geduld is echter niet onze natuurlijke reactie. Hoe zit het met wraak? Of wrok koesteren? Of een schok wanneer God de ander niet onmiddellijk met een bliksemschicht zapt?
Het is niet eenvoudig om een dikkere huid te laten groeien, zodat deze beledigingen weerkaatsen. We horen vandaag zoveel over onze "rechten" dat we elke kleine, al dan niet voorgenomen, beschouwen als een persoonlijke aanval op ons. Veel van wat ons boos maakt, is gewoon gedachteloosheid. Mensen zijn gehaast, egocentrisch, bezorgd over hun eigen kleine wereld.
Zelfs als iemand opzettelijk onbeleefd is, moeten we de neiging om in natura uit te halen, weerstaan. In zijn Bergrede vertelt Jezus zijn volgelingen om die "oog om oog" houding op te geven. Als we willen dat smerigheid stopt, moeten we het goede voorbeeld geven.
Dwaze gevolgen
We kunnen proberen ons leven te leiden onder de controle van de Heilige Geest of we kunnen de zondige aard van ons vlees zijn gang laten gaan. Het is een keuze die we elke dag maken. We kunnen ons tot de Heer wenden voor geduld en kracht of we kunnen potentieel destructieve emoties zoals woede ongecontroleerd laten lopen. Als we voor het laatste kiezen, waarschuwt Gods Woord ons keer op keer voor de gevolgen.
Spreuken 14:17 zegt:
"Een opvliegende man doet dwaze dingen." Spreuken 16:32 volgt met deze aanmoediging: "Beter een geduldige man dan een krijger, een man die zijn geduld beheerst dan iemand die een stad inneemt." Samenvattend is dit James 1: 19-20: "Iedereen moet snel luisteren, langzaam spreken en langzaam boos worden, want de woede van de mens brengt niet het rechtvaardige leven teweeg dat God verlangt." (NIV)
Rechtvaardige woede
Toen Jezus boos werd - op de geldwisselaars in de tempel of op de zichzelf dienende Farizeeën - kwam dat omdat ze religie uitbuitten in plaats van het te gebruiken om mensen dichter bij God te brengen. Jezus onderwees de waarheid, maar ze weigerden te luisteren.
We kunnen ook boos worden op onrecht, zoals het doden van ongeborenen, mensenhandel, illegale drugs verkopen, kinderen molesteren, werknemers mishandelen, ons milieu vervuilen ... de lijst gaat maar door.
In plaats van over de problemen te praten, kunnen we samenwerken met anderen en actie ondernemen om met vreedzame, wettige middelen te vechten. We kunnen vrijwilligerswerk doen en doneren aan organisaties die zich verzetten tegen misbruik. We kunnen onze gekozen ambtenaren schrijven. We kunnen een buurtwacht vormen. We kunnen anderen opvoeden en we kunnen bidden.
Het kwaad is een sterke kracht in onze wereld, maar we kunnen niet standhouden en niets doen. God wil dat we onze woede constructief gebruiken om wangedrag te bestrijden.
Wees geen deurmat
Hoe moeten we reageren op persoonlijke aanvallen, op verraad, diefstal en verwondingen die ons zo diep bezeren?
"Maar ik zeg u, weersta geen kwaadaardig persoon. Als iemand u op de rechterwang slaat, wendt u zich ook tot hem." (Mattheüs 5:39, NIV)
Jezus heeft misschien in hyperbool gesproken, maar hij zei ook tegen zijn volgelingen dat ze zo 'sluw als slangen en zo onschuldig als duiven' moesten zijn. (Mattheüs 10:16, NIV). We moeten onszelf beschermen zonder ons naar het niveau van onze aanvallers te buigen. Een boze uitbarsting levert weinig op, behalve het bevredigen van onze emoties. Het geeft ook voldoening aan degenen die geloven dat alle christenen huichelaars zijn.
Jezus zei dat we vervolging moesten verwachten. De aard van de wereld van vandaag is dat iemand altijd probeert misbruik van ons te maken. Als we slim en toch onschuldig zijn, zullen we niet zo geschokt zijn als het gebeurt en zullen we beter voorbereid zijn om er rustig mee om te gaan.
Boos worden is een natuurlijke menselijke emotie die ons niet tot zonde hoeft te leiden - als we ons herinneren dat God een God van gerechtigheid is en we onze woede gebruiken op een manier die hem eert.
