Vraag van de lezer: De afgelopen maanden heb ik me zo 'blah' gevoeld. Ik ga zelden naar de sportschool, dus ik kom natuurlijk aan. Ik kan gewoon niet gemotiveerd raken en ik heb het gevoel dat ik altijd op zoek ben naar iets dat gaat 'werken', of het nu een nieuw dieet is, een nieuwe trainingsvideo, een nieuwe alternatieve therapie ... maar ik ben nog steeds in een sleur. Elk inzicht wordt zeer op prijs gesteld. ~ Robin
Jaelin's reactie: Beste Robin, terwijl velen van ons periodes van 'blah' kunnen doormaken, kan een langdurige ervaring wijzen op andere dingen die plaatsvinden in je lichaam, je energieveld en psyche. U bent op zoek naar een 'antwoord', maar deze komen leeg aan.
Ik voel in je energie dat je op zoek bent naar passie en opwinding, iets waardoor je je levend zult voelen. Er zijn veel stappen die ik zou kunnen voorstellen, maar in deze context zal ik er twee aanbieden.
Lichamelijke en emotionele balans - Ga eerst naar uw arts voor een fysieke test samen met een hormoontest. Evenwicht in het lichaam is een sleutelfactor in hoe we onze fysieke en emotionele energie ervaren. Wanneer er onbalans optreedt, raken onze antwoorden ook onevenwichtig en niet meer synchroon. Er is geen enthousiasme of interesse om op dezelfde manier deel te nemen aan levensactiviteiten als in het verleden. Onbalans kan ook een signaal van depressie zijn. Praten met uw arts over wat u in een goed begin ervaart.
Hartchakra - Ten tweede, ik voel dat terwijl je misschien op zoek bent naar passie, je een diep gevoel van droefheid in je hartchakra hebt. Omdat dit verdriet iets is waar je je niet prettig bij voelt en niet weet hoe je ermee om moet gaan, heb je het onbewust op afstand gehouden. Deze handeling van het 'onderdrukken' of 'deprimeren' van emoties kan ertoe leiden dat u zich depressief voelt. Onder ogen zien van het verdriet, hoewel het zwaar en ongemakkelijk aanvoelt, zou je helpen om uit de sleur te komen.
Er is een prachtig verhaal genaamd "ER IS EEN GAT IN MIJN SIDEWALK", Autobiografie in vijf korte hoofdstukken door Portia Nelson. De basis van het verhaal is dat we in de sleur zullen blijven leven, of in hetzelfde gat zullen vallen totdat we op een bepaald moment kiezen om een andere actie te ondernemen, of door een andere straat te lopen. Bedenk hoe het toestaan van jezelf om het verdriet te voelen een andere actie zou zijn dan het deprimeren. Ik wens je het allerbeste Robin. Je kunt het!
Veel zegeningen,
Jaelin
Disclaimer: de informatie op deze site is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en is geen vervanging voor advies, diagnose of behandeling door een bevoegd arts. U dient onmiddellijk medische zorg te zoeken voor gezondheidsproblemen en uw arts te raadplegen voordat u alternatieve medicijnen gebruikt of uw regime wijzigt.
