Een van de meest bekende individuen in talloze religieuze tradities, overwon Mozes zijn eigen angsten en onzekerheden om de Israëlische natie uit de Egyptische slavernij en naar het beloofde land Israël te leiden. Hij was een profeet, een tussenpersoon voor de Israëlische natie die worstelde uit een heidense wereld en een monotheïstische wereld in, en nog veel meer.
Naam betekenis
In het Hebreeuws is Mozes eigenlijk Moshe ( ), dat afkomstig is van het werkwoord 'trekken' of 'trekken' en verwijst naar toen hij uit het water werd gered in Exodus 2: 5-6 door Farao's dochter.
Grote Prestaties
Er zijn talloze belangrijke gebeurtenissen en wonderen toegeschreven aan Mozes, maar sommige van de grote zijn:
- De Israëlische natie wegleiden van de slavernij in Egypte
- De Israëlieten door de wildernis leiden en het land Israël binnengaan
- De hele Thora schrijven (Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium)
- De laatste mens zijn die directe, persoonlijke interacties met God heeft
Zijn geboorte en jeugd
Mozes werd geboren in de stam van Levi tot Amram en Yocheved tijdens een periode van Egyptische onderdrukking tegen de Israëlische natie in de tweede helft van de 13e eeuw v.Chr. Hij had een oudere zus, Miriam, en een oudere broer, Aharon (Aaron). Tijdens deze periode was Ramses II de farao van Egypte en had hij bepaald dat alle mannelijke baby's van de Hebreeën moesten worden vermoord.
Na drie maanden geprobeerd te hebben de baby te verbergen, in een poging haar zoon te redden, plaatste Yocheved Mozes in een mand en stuurde hem weg op de rivier de Nijl. Down the Nile, ontdekte de dochter van Farao Mozes, trok hem uit het water ( meshitihu, waarvan wordt aangenomen dat zijn naam hieruit voortkomt), en zwoer hem op te voeden in het paleis van haar vader. Ze huurde een natte verpleegster uit de Israëlische natie in om voor de jongen te zorgen, en die natte verpleegster was toevallig niemand anders dan Mozes 'eigen moeder, Yocheved.
Tussen het binnenbrengen van Mozes in het huis van Farao en het bereiken van zijn volwassenheid zegt de Torah niet veel over zijn jeugd. Exodus 2: 10-12 slaat zelfs een groot deel van Mozes 'leven over en leidt ons naar de gebeurtenissen die zijn toekomst als leider van de Israëlische natie zouden schilderen.
Het kind groeide op en (Yocheved) bracht hem naar de dochter van Farao, en hij werd als haar zoon. Ze noemde hem Mozes en zei: "Want ik trok hem uit het water." Nu gebeurde het in die dagen dat Mozes opgroeide en naar zijn broers ging en naar hun lasten keek, en hij zag een Egyptische man een Hebreeuwse man van zijn broers slaan. Hij keerde deze kant en die kant op en hij zag dat er geen man was; dus sloeg hij de Egyptenaar en verborg hem in het zand.
volwassenheid
Dit tragische incident bracht Mozes ertoe om in het dradenkruis van de Farao te landen, die hem wilde vermoorden voor het vermoorden van een Egyptenaar. Als gevolg hiervan vluchtte Mozes naar de woestijn, waar hij zich vestigde bij de Midianieten en een vrouw nam van de stam Zipporah, de dochter van Yitro (Jethro). Terwijl hij Yitro's kudde verzorgde, gebeurde Mozes op een brandende struik op de berg Horeb die, ondanks dat hij in vlammen was opgegaan, niet werd geconsumeerd.
Het is op dit moment dat God Mozes voor het eerst actief inschakelde en Mozes vertelde dat hij was gekozen om de Israëlieten te bevrijden van de tirannie en slavernij die ze in Egypte leden. Mozes was begrijpelijkerwijs verrast en reageerde,
"Wie ben ik dat ik naar Farao moet gaan en dat ik de kinderen van Israël uit Egypte moet nemen?" (Exodus 3:11).
God probeerde hem vertrouwen te geven door zijn plan te schetsen, in verband met dat het hart van Farao zou worden verhard en de taak moeilijk zou zijn, maar dat God grote wonderen zal verrichten om de Israëlieten te bevrijden. Maar Mozes reageerde opnieuw beroemd,
Mozes zei tegen de Heer: "Ik smeek u, o Heer. Ik ben geen man van woorden, noch van gisteren noch van eergisteren, noch vanaf de tijd dat u tot uw dienaar hebt gesproken, want ik ben zwaar van mond en zwaar van tong "(Exodus 4:10).
Eindelijk werd God moe van de onzekerheden van Mozes en suggereerde dat Aharon, de oudere broer van Mozes de spreker zou kunnen zijn, en Mozes de leider zou zijn. Met vertrouwen op sleeptouw keerde Mozes terug naar het huis van zijn schoonvader, nam zijn vrouw en kinderen mee en ging naar Egypte om de Israëlieten te bevrijden.
De uittocht
Bij hun terugkeer naar Egypte vertelden Mozes en Aharon aan Farao dat God had bevolen dat Farao de Israëlieten uit slavernij zou bevrijden, maar Farao weigerde. Negen plagen werden op wonderbaarlijke wijze over Egypte gebracht, maar Farao bleef zich verzetten tegen het vrijgeven van de natie. De tiende plaag was de dood van de eerstgeboren kinderen van Egypte, inclusief de zoon van Farao, en uiteindelijk stemde Farao ermee in om de Israëlieten te laten gaan.
Deze plagen en de daaruit voortvloeiende uittocht van de Israëlieten uit Egypte worden elk jaar herdacht in de Joodse feestdag van Pesach (Pesach), en u kunt meer lezen over de plagen en wonderen in het Paschaverhaal.
De Israëlieten pakten snel in en verlieten Egypte, maar Farao veranderde van gedachten over de vrijlating en achtervolgde hen agressief. Toen de Israëlieten de Rietzee bereikten (ook de Rode Zee genoemd), werden de wateren op miraculeuze wijze gescheiden zodat de Israëlieten veilig konden oversteken. Toen het Egyptische leger de gescheiden wateren binnenkwam, sloten ze zich af en verdronken daarbij het Egyptische leger.
Het Verbond
Na weken van ronddwalen in de wildernis, bereiken de Israëlieten, geleid door Mozes, de berg Sinaï, waar ze kampeerden en de Thora ontvingen. Terwijl Mozes bovenop de berg is, vindt de beroemde zonde van het Gouden Kalf plaats, waardoor Mozes de originele tabletten van het verbond breekt. Hij keert terug naar de top van de berg en wanneer hij weer terugkeert, is het hier dat de hele natie, bevrijd van Egyptische tirannie en geleid door mozes, het verbond aanvaardt.
Nadat de Israëlieten het verbond hebben aanvaard, besluit God dat het niet de huidige generatie is die het land Israël zal binnengaan, maar eerder een toekomstige generatie. Het resultaat is dat de Israëlieten 40 jaar met Mozes ronddwalen en leerden van enkele zeer vitale fouten en gebeurtenissen.
Zijn dood
Helaas beveelt God dat Mozes in feite het land Israël niet zal betreden. De reden hiervoor is dat, toen het volk opstond tegen Mozes en Aharon na de bron die hun in de woestijn had voorzien, opdroogde, God Mozes als volgt gebood:
"Neem de staf en verzamel de gemeente, u en uw broer Aharon, en spreek tot de rots in hun aanwezigheid zodat het water zal voortbrengen. U zult water voor hen voortbrengen uit de rots en de gemeente en hun vee geven aan drinken "(Numeri 20: 8).
Gefrustreerd door de natie deed Mozes niet wat God geboden had, maar hij sloeg eerder op de rots met de staf. Zoals God tegen Mozes en Aharon zegt,
"Aangezien u geen geloof in Mij had om Mij te heiligen in de ogen van de kinderen van Israël, zult u daarom deze vergadering niet brengen naar het Land dat Ik hun heb gegeven" (Numeri 20:12).
Het is bitterzoet voor Mozes, die zo'n grote en ingewikkelde taak op zich nam, maar zoals God geboden had, sterft Mozes net voordat de Israëlieten het beloofde land binnenkomen.
Bonus feit
De term in de Thora voor de mand waarin Yocheved Mozes plaatste, is teva ( ), wat letterlijk 'doos' betekent en hetzelfde woord is dat wordt gebruikt om naar de ark te verwijzen ( ) dat Noach binnenkwam om gespaard te blijven van de vloed. Deze wereld verschijnt slechts twee keer in de hele Thora!
Dit is een interessante parallel, omdat zowel Mozes als Noach de aanstaande dood werden bespaard door een eenvoudige doos, waardoor Noach de mensheid kon herbouwen en Mozes de Israëlieten naar het beloofde land kon brengen. Zonder de teva zouden er vandaag geen Joodse mensen zijn!
