WAT ZIJN DE ZEVEN HOOFDZONDEN?

De zeven hoofdzonden, beter gezegd de zeven hoofdzonden genoemd, zijn de zonden waarvoor we het meest vatbaar zijn vanwege onze gevallen menselijke natuur. Het zijn de neigingen die ervoor zorgen dat we alle andere zonden begaan. Ze worden "dodelijk" genoemd omdat, als we bereidwillig met hen omgaan, ze ons de heiligende genade, het leven van God in onze ziel, ontnemen.

De zeven hoofdzonden zijn trots, hebzucht (ook bekend als gierigheid of hebzucht), lust, woede, vraatzucht, afgunst en luiheid.

Trots: een gevoel van eigenwaarde dat niet in verhouding staat tot de realiteit. Trots wordt normaal gezien als de eerste van de hoofdzonden, omdat het kan en vaak leidt tot het begaan van andere zonden om je trots te voeden. Tot het uiterste genomen leidt trots zelfs tot rebellie tegen God, door het geloof dat iemand alles wat hij heeft bereikt te danken heeft aan zijn eigen inspanningen en helemaal niet aan Gods genade. De val van Lucifer uit de hemel was het resultaat van zijn trots; en Adam en Eva hebben hun zonde begaan in de Hof van Eden nadat Lucifer een beroep deed op hun trots.

Hebzucht: het sterke verlangen naar bezittingen, vooral naar bezittingen die van een ander zijn, zoals in het Negende Gebod ("Gij zult niet begeren de vrouw van uw naaste") en het Tiende Gebod ("Gij zult niet begeren de goederen van uw naaste"). Hoewel hebzucht en gierigheid soms als synoniemen wordt gebruikt, verwijzen ze beide normaal naar een overweldigend verlangen naar dingen die men legitiem zou kunnen bezitten.

Lust: een verlangen naar seksueel genot dat niet in verhouding staat tot het goede van seksuele unie of gericht is op iemand met wie men geen recht heeft op seksuele unie dat is iemand anders dan iemands echtgenoot. Het is zelfs mogelijk om begeerte naar je partner te hebben als je verlangen naar hem of haar egoïstisch is in plaats van gericht op de verdieping van de huwelijkse unie.

Woede: het buitensporige verlangen om wraak te nemen. Hoewel er zoiets bestaat als 'rechtvaardige woede', die verwijst naar een juiste reactie op onrecht of wangedrag. Woede als een van de hoofdzonden kan beginnen met een legitieme klacht, maar het escaleert totdat het niet in verhouding staat tot het verkeerde gedaan.

Gulzigheid: buitensporig verlangen, niet voor eten en drinken, maar voor het plezier verkregen door eten en drinken. Hoewel vraatzucht meestal wordt geassocieerd met te veel eten, is dronkenschap ook een gevolg van vraatzucht.

Afgunst: verdriet over het geluk van een ander, of het nu gaat om bezittingen, succes, deugden of talenten. Het verdriet komt voort uit het gevoel dat de andere persoon het geluk niet verdient, maar jij wel; en vooral vanwege het gevoel dat het geluk van de ander je op de een of andere manier van hetzelfde geluk heeft beroofd.

Luiheid: een luiheid of traagheid bij het onder ogen zien van de inspanning die nodig is om een taak uit te voeren. Luiaard is zondig wanneer iemand een noodzakelijke taak ongedaan maakt (of wanneer iemand het slecht doet) omdat men niet bereid is de nodige inspanning te leveren.